Alþýðublaðið - 08.10.1961, Síða 2

ÆcewjoEiKsasi
Eitstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúi rit-
ctjómar: Indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson. —
Gímar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími 14 906. — Aðsetur: Alþýðu-
túsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins Hverfisgötu 8—10. — Áskriftargjald
tr. 55.00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn, —
Framkvæmdastjóri Sverrir Kjartansson.
GJAFIR TIL HÁSKÓLANS
IÞJÓÐIN GLEÐST yfir þeirri viðurkenningu, sem
Háskóla íslands hefur verið sýnd á hálfrar aldar
afmæli hans, og þeim rausnarlegu gjöfum, sem
stofnuninni hafa áskotnazt á þessum tímamótum.
Munu þær innan tíðar auka mjög starfsemi skól~
ans og aðstöðu hans til að íl^egna þeim höfuðskyld
um, sem hvíla á hans herðum.
Fyrsta ber að telja gjöf íslenzku þjóðarinnar,
fyrirheit ríkisstjómarinnar um að leggja fyrir al-
fbingi frumvarp um handritastofnun. Þarna er um
j'.eið leystur sá vandi, sem þjóðinni var á höndum
am meðferð handritanna, þegar séð varð að þau
xnundu koma heim. Hálf milljón á ári mun þó
duga skammt í þessum efnum. Ekki verður lengi
dægt að fresta byggingu nýrrar bókhlöðu fyrir
liandritin, stofnun þeirra og sameinað Landsbóka
og Háskólabókasafn.
Næst ber að geta gjafar Bandaríkjastjórnar,
:"imm milljóna til stofnunar raunvísindastofnunar
við Háskólann. Hingað til hefur skólinn verið mun
veikari á sviði raunvísinda en hugvísinda, og getur
ovo ekki lengi verið, því honum ber öðrum fremur
að gera íslenzku þjóðinni fært að hagnýta sér
Cækni nútímans. Hin bandaríska gjöf er stórt skref
á þessu sviði.
Reykjavíkurbær hefur géfið Háskólanum 100
jús. fermetra lóð, og er það stofnuninni ómetan-
iegt, raunar milljónatuga virði, ef miðað er við
'lóðaverð í bænum. Það er nauðsynlegt að geta
byggt sem mest af starfsemi Háskólans á sama
ntað, þan'nig að bókasafn, stúdentagarðar og önnur
oameiginleg þjónusta hagnýtist sem bezt.
Ónefndur Norðmaður hefur tekið öllum ein-
/jtaklingum fram í rausn sinni, er hann gaf skól-
unum tvær milljónir króna, og bætist þar við einn
þeirra mörgu sjóða, sem skapa menntastofnun
/jvigrúm til að leysa ýms verkefni og styrkja efni-
lega menn.
Vestur-Þjóðverjar sendu bókagjöf mikla og tæki
i til rannsóknastofnana skólans. Almenningi hefur
verið lítt kunnugt hið margvíslega rannsóknastarf
jcfáskólans, til dæmis á Keldum. Glögg sönnun um
árangur þess starfs er sú staðreynd, að erlendir að
ílar veita þangað styrki til ákveðinna rannsókna,
• og má nú telja veirurannsóknir meðal gjaldeyris-
atvinnuvega þjóðarinnar, þótt í smáum stíl sé.
Gjafir þessar gefa heildarmynd af þeirri þróun,
sem forráðamenn menntamála ætla Háskólanum.
Lóðargjöfin sýnir bjartsýni á vöxt skólans, enda
mun hann tvöfalda stúdentatölu á næstu 10—15
árum. Handritastofnunin sýnir ákvörðun um að
OFíáskóli íslands skuli verða Mekka norrænna
fræða í framíðinni, og ræktarsemi við hinn forna
menningararf.
í DAG er merkjasöludag-
ur skátanna og er því ekki
úr vegi að minnast þess, að
2. nóv. 1962 verða liðin 50
ár frá því að fyrsla skátafé-
lagið var stofnað hér á landi,
í Reykjavík. Fyrstu foringjar
þess félags voru þeir Sigurjón
Pélursson, Álafossi, Helgi
Jónasson, Brennu og Bene-
dikt G. Waage, forseti ÍSÍ.
Þessa afmælis hafa skátar
sett sér að minnast með því
að efla skátahreyfinguna í
landinu, svo að hún geli tal-
ið undir sínu merki fleiri og
betri skáta, en hún hefur áð-
ur átt.
Þessu starfi ætla skátar að
helga afmælisárið 1962 og
kalla skátaár.
Hálíðahöld af þessu tilefni
verða einkum fólgin í lands-
móti skáta, sem haldið verð
ur á Þingvöllum um mán-
aðamótin júlí—ágúst að ári,
auk hátíðahalda í hverju
skátafélagi næsta haust.
Eftir 50 ára skátastarf á Is
landi standa engin sýnileg
stórvirki. Á þessum líma hafa
ótaldar þúsundir ungra
manna og kvenna starfað sem
skátar. Því er ekki úr vegi
að reyna að skýra^ í nokkrum
orðum hvað er að vera skáti
og í hverju hefur verið fólg-
ið starf þessarar hreyfingar.
Slofnandi skátahreyfingar-
innar, Baden-Powell, lávarð
ur, hefur skýrt það að vera
skáti þannig, að skálastarfið
sé leikur, með ákveðnu tak-
marki. Þetla takmark er að
gera skátann að nýtum borg
ara þess þjóðfélags, sem hann
er borinn til.
Sá sem gengur undir merki
skátahreyfingarinnar, lofar
að gera það sem í hans valdi
stendur, til að gera skyldu
sína við Guð og ættjörðina,
að hjálpa öðrum og halda
skátalögin.
Skátinn, sem agar sig til að
halda þetta loforð, temur sér
alla beztu mannkosti, sem við
þekkjum, sannsögli, áreiðan
leik. trygglyndi, stundvísi,
hæversku, sparsemi og ann-
að það sem hinar 10 greinar
skátalaganna segja til um
Með öðrum orðum er mark
mið iskálahreyfingarinnar að
rækta hið góða í hverjum
manni, einmitt á þeim árum,
sem unglingurinn mótast
hvað helzt. Hér ætlar skáta-*
hreyfngin sér að leggja foþ
eldrunum lið í starfi þeirra,
eða hvaða foreldrar mundu
Frh. á 9. síðu.
£ 8. okt. 1961 — Alþýðublaðið