Alþýðublaðið - 25.10.1961, Blaðsíða 2

m n B M!
OGD

ftltetjórar: Gisn J. Ástþórsson <áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúi rit-
«4jórnar: indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson. —
Bímar: 14 900 — -' 902 — 14 903. Auglýsingasími 14 906. — Aðsetur: Alþýðu-
túsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins Hverfisgötu 8—10. — Áskriftargjald
fcr. 55.0C í mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. -
Framkvæmdastjóri Sverrir Kjartansson.
SPRENGJUMENN
Framhald af 1. síðu.
(stærri en svo, að hennar sé nokkur hernaðarleg
þörf. Gömlu sprengjurnar voru meira en nóg til
að gereyða hvaða borg sem er.
Af hverju sprengdu Rússar þá ógnarsprengj-
una? Til þess eins að sýna vald sitt og hræða
mannkynið. Þetta var valdasýning fyrir flokks-
ilþingið í Moskvu, þar sem Rússar eiga í vök að
Verjast fyrir „svikurum“ innanlands og Stalinist-
um utanlands. Þetta er bragð fávísra harðstjóra
til að reyna að hræða mannkynið til hlýðni. En
slíkt hefur aldrei tekizt og mun aldrei takast.
Ringulreið er í röðum íslenzkra kommúnista og
íylgifiska þeirra. Sumir þeirra, minni spámenn,
íaka undir fordæmingu sprengjunnar án þess að
nefna Rússa. Línukommúnistar missa Samtök
(hernámsandstæðinga úr höndum sér í þessu máli.
.En Lúðvík Jósefsson, formaður þingflokks Alþýðu
foandalagsins, vill elkkert segja. Þjóðviljinn segir
ukki orð gegn Rússum frá eigin brjósti.
Ógnarsprengja Sovétríkjanna virðist eiga sína
menn á íslandi. Nú sést betur en nokkru sinni
fyrr, hvers konar lið forustumenn íslenzkra kom-
múnista eru. Þjóðin mun táka eftir því.
ca
\
Innilegt þakklæti fyrir mér veittan heiður,
gjafir, heimsóknir og afmæliskveðjur.
Ég bið Guð að blessa alla vini mína nær og
1 fjær.
Bjarni Jónsson
J vígslubiskup.
CSL-
Kanadiski lögreglumaðurinn: „Lögreglu stjóri, hér er kominn náungi sem segist
vera að forða sér und an rússnesku sprengjunum“.
HANNES
Á HORNINU
Barnavagnar
Barnakerrur
Mikið og gott úrval.
HÚSGAGNAVERZLUN
AUSTURBÆJAR
Skólavörðustíg 16. — Sími 24620.
Vetrardagskráin og
fjölskyldulífið.
Dagskráin á sunnu-
dagskvöld.
ýV Gagnrýni. — Lofs-
yrði og aðfinnslur.
iSiIMILIN eiga fáa betri v.ni
í skamnideginu en Ríksútvari)-
ið. Á hverjum degi er dagskráin
lesin til þess að sjá hvað útvarp-
EKKERT annað en blákaldar
staðreyndirnar koma tij gre.'r.a
þegar verið er að komast að
hinu rélta í þessu máli. Það tið-
ur á þvf &ð hjálpa heimilunum,
að sameina fjölskyiduna og það
verður ekki gei’j nerna með því
að seilast tii þess efnis sem
„beztu útvarpshlustendurhlr",
he.'miliskæra fólkið^ óskar fyrst
og fremst eftir. Eftr sem nauð-
synlegt er að flytja en eJtki
, „ * .. |nær hugsun eða eyrura þessa
íð hafj að flytja um kvoldrð ogi . , . , , . - , . .
.... . s iíolks, a þvi ekki að vera a þe,m
ef eitthvað „gott“ er j utvarpmu , . ’ , - ,
’ . „ , , , . i timum, sem fyrsi og fremst er
fær heim lið svip af þvi. þa er M a- . . .,
, „ * . hlustað. Með boður. smm í ut
setst við utvarpið, foreldrarmr
búa s'g undir það og unglingarn
ir eru heima. Jafnvel skólabörn
in flýta sér að lesa lexíur sínar
svo að þau hafi lck'ð við þær
fyrir kvöldið.
ÞAÐ ER ÞVÍ mikils virði að
útvarpsráði og dagskrárstjórn
þess sé ljóst hvað verið er að
gera þegar dagskráin er sam.n.
Það á einmit; nð vera eitt af
meg'nhlutverkum útvarpsins að
efla hemilin, draga unglmgana
frá útivistinni, sameina fjöl-
skylduna, skemm'a henni sám-
eiginlega og fræða hana. Mér
er það vel Ijóst. að þatta er erf-
itt verk og vandasamt, en það
má takast, ef nægur vilji er fvr-
ír hendi, og framar öilu öðru
skilningur á því. hvað það er í
raun og veru, sem fyrst cg
fremst laðar.
varpinu og í biöðunum á hveij-
um degi, er reynt að ná til þeirra
sem fyrst og fremst sækjast eft-
ir ákveðnu efni, sem allur íl-
menningur getur ekkí not ð —
og hlustar ekki á. Hann getur
þá opnað tæki sín þegar að hon-
\ um er kom .ð.
I
( VIÐ SKULITM taka til du mis
dagskrána á sunnudagskvöldið,
sem var í raun og veru fyrsta
vetra'kvöldið. Söngurhin var
ágætur af því að sungin voru
lög, sem fjölmarg’>- kunna og
una við íjóð, sem fótk ð kann-
ast við. Sinfóníutónleikarnir,
sem sett'r voru á bezta útvarps-
tímann, frá kl. 8,30 til 9, áttu
alls ekki að vera þar Ég víssi
11 þess, að einmitt þá var skrúf
að fyrir tækin á fjölda heimila,
og beðið til kl. 9. Mér dettur
ekki í hug að amast við slíkum
tónléikum í dagskránni, en ég
segi hiklaust: Það er ofbel.di við
útvarpshlustendur almennt að
setja slíkt efni á þessum tíma f
dagskrána. Þessir tónleJkar áttu
að hefjast eftir síðari frétdr Þá
eru beztu útvarpshlustendumir,
það er að segja þeir, sem fyrst
og fremst hlusta á talað orð,
hættir að hlusta. En þá gátu
þe'r, sem unnu slíkri hljómlist
opnað tæki sín.
ÞÁTTUR Jónasar Jón^ssonar
hófst kl. 9 og stóð í klukkutíma.
Menn geta sagt það sem þeir
vilja um svona gamanþætti. En
ég ve't það, að þeir saroeina
fjölskylduna, hún skemmtir sér
sameiginleg, fólkið s.tur heima
og hlustar í einum hóp — og af
ánægju yf r L-prellinu og gamn-
inu, og þetta er aðalatriðið. Þátt
urinn var léttur og góður, en
sérstaklega v 1 ég þakka Ómari
Ragnarssyni fyrir söng sinn. f
vjsunum um réttarböllin va»
broddur. — Hann karrigeraði
prýðilega og hafði meira að
segja hrott.alegan Iboðsklap a®
fiytja, sem ég hygg að hafi
síung'ð.
ÉG GLEYMDI að minnast á
ágætan þátt Jóns Magnússonar
fréttastjóra. Það var framhalds
þáttur. Ég gat ekki hlustað á
þann fyrri, en þessi þctti mér
mikið afbragð. Yf'rleitt var dng
skrá kvöldsins góð, Það var að-
e'ns á henni sníðagalli. Vonandi
verður vetrardagskráin góð. —1
Annars finnst mér að skortní
sé á hugmyndaflugi í dagskrár-i
stjórninni.
Hannes á liorninu.
25. okt. 1961
Alþýðublaðið