Alþýðublaðið - 17.12.1961, Qupperneq 15

ÁST HJIÍ KRUNAR-
KONUNN H n Eftir Aíi Isabel Cabot
Minnispeningar
Jóns Sigurðssonar
— Syl hefur spilað fjár-
hættuspil. Hún er búin að
selja flesta skartgripi sína. —
Jafnvel sarírhringinn, sem
Hal gaf henni, sagði Phil.
Eleanor minntist skartgrip-
anna, sem höfðu horfið á svo
grunsamlegan hátt daginn
eftir að hún sagði Phil frá
fjársjóðum Jessie.
— Sylvia elskar Jessie. Hún
myndi aldrei ræna henni,
sagði Eleanor.
— Eg var að enda við að
segja þér, að hana skortir
peninga, sagði Phil.
— Af hverju tók hún Jes-
sie? Kom henni til hugar að
hún fengi peninga á þann
hátt ? spurði herra Tyler.
— Þið þekkið ekki Syl. —
Henni er sama um allt, ef hún
aðeins fær peninga. Hún
sagði mér, að Jessie myndi
henda eitthvað illt, ef ég hjálp
aði henni ekki, sagði Phil.
— Við skulum gera út um
þetta í eitt skipti fyrir öll, —
sagði þá herra Tyler. Eg
hringdi sjálfur til Hal.
Þau sögðu ekki orð fyrr en
herra Tyler kom inn aftur. —
Hann leit ekki á þau fyrr en
hann var búinn að fá sér
koníaksstaup. Hann drakk það
í einum teig.
— Sylvia er horfin. Hún
hefur ekki sést síðan snemma
í dag, sagði hann. Hall óttast
að hún — fari sér að voða.
Hún hefur ekki verið sjálfri
sér l>k í hálfan mánuð.
— Þetta sagði ég ykkur,
sagði Phil sigri hrósandi.
— Getum við ekki látið aug
lýsa eftir Jessie í utvarpinu?
bað Eleanor Grant.
Grant leit á frænda sinn.
Það myndi ekki gera neitt til,
sagði hann. 'Við getum fengið
upplýsingar með því móti þó
Sylvia hafi tekið hana.
„Húsbóndinn“ samþykkti
þetta og Granl fór að hringja.
Eftir tuttugu mínútur mátti
heyra lilkynninguna í útvarp-
inu. Þar voru allir þeir, sem
séð hefðu litla telpu sam-
kvæmt iýsingu sem kom af
Jessie beðnir um að tilkynna
ríkislögreglunni eða herra
Tyler það.
Klukkutíma síðar var
hringt dyrabjöllunni og það
var hringt látlaust unz Mam-
ie svaraði. Hún talaði ákaft
Kosta kr. 750.00 — Fást í 'bönkum,
Pósthúsinu og hjá ríkisféhirði
Tilvalin jólagjöf.
Sjálfsagt
á jólahorðið
,,í skég:nn bak við húsið.
við þann, sem kom.
- — Ég fer inn, sagði kónu-
rödd og augnabliki seinna
kom Sylvia Howard þjótandi
inn um dyrnar að bókaher-
berginu.
— Hvar er hún? sagði Syl-
via. Hvað hefur komið fyrir
barnið mitt. Augu hennar
voru brjálæðisleg. Hún léit á
Phil.
— Þú, svo þú sjálf ert kom
in heim. Eg mátti vita að þú
værir hér. Þá skil ég allt. —
Sylvia réðist að Phil og„ gróf
neglur sínar í handlegg hans.
Hvar er hún? Hvað hefurðu
gert v:ð Jessie?
Sylvia veinaði móðursýkis-
lega, þegar Grant togaði
hana frá Phil sem strauk ó-
styrkri hönd yfir úfið hár sitt.
— Þetta er leikaraskápur
í lagi, Sylvia, sagði Phil. Lög-
í’eglan spyr þig án efa sömu
spurningar. Það er ekkk til
neins að leika hlutverk sórg-
mædda vinsins. Eg sagði „Hús
bóndanum“ hvernig þú hpfðir
haft út úr mér peninga og
hótað að ræna Jessie þegar ég
neitaði að láia þig fá meira.“
,,Bað ég ÞIG um peninga?
Sylvia hætti umsvifalaust að
gráta. Eg vissi að þú varst
ómenni, en ég veit fyrst núna
hvílíkt ómenni þú ert.
Skyndilega var Sylvia mjög
þreyluleg. Hún settist niður.
Kitty gekk til Eleanor og
hvíslaði að henni: Mér líður
alltaf vel, þegar eitthvað.' er
að ske, en þér? Mig dreymdi
aldrei um það, þegar ég sá
Jessie í dag, að hún myndi
hverfa.
— Talaðirðu við hann?
spurði Eelanor utan við sig.
— Fáein orð. Þú vóizt
hvernig Jessie er. Hún þ|gir
aldrei.
— Hvað sagði hún? spúrði
Eleanor og fékk nú áhuga fyr
ir samræðunum.
— Hvernig ætti ég að vita
það? Eg sagði henni að snáfaj
burt. |
Kitty ætlaði að ganga á,
brott en Eleanor kom í veg
fyrir það. Það hlustaði eng-j
inn í herberginu á samtal
þeirra.
— Skildir þú hliðið eftir
opið? spurði Eleanor.
— Heyrðu nú Ellie. .. Þú
ætlar þó ekki að kenna mér
um hvarf Jessie.
— Skildir þú hliðið eftir
opið?
•— Það held ég ekki.
— En þú ert ekki viss?
— Reyndu að láta mig í
friði. Jessie kom til mín um
leið og við Earl komum að
hliðinu. Eg talaði dálitla
stund við hann og hún lá á
gægjum á hliðinu eins og hver
annar púki. Eg var gargandi
vond, þegar ég fór inn um
hliðið. Eg er viss um að ég
skellti því á eftir mér.
Eleanor minntist vel hve
þungt var og hún vissi að það
þurfti að toga fast í það til að
það skylli í lás.
— Sagðirðu eitthvað and-
styggilegt við hana? spurði
Eleanor og henni tókst að
virðast róleg.
„Það getur vel verið. Earl
ók af stað, án þess að bjóða
mér út aftur, af því hann get
ur ekki þolað að horft sé á |
hann. Hvað heldur þú þér
finndist? Eg sagði fáein vel |
valin orð við hana. Hún sagð-1
ist ekki þurfa að gráta því hún
ætti „óskarunn."
Eleanor fölnaði. Hún gekk j
frá Kitty og til Grants. „Ég
held að ég viti hvert Jessie
fór. Við skulum vona að ekk
ert hafi komið fyrir hana,“
hvíslaði hún.
Meðan Grant hlustaði á
sögu hennar fölnaði hann
Uka.
„Við megum engan tíma
missa,“ sagði hann. „Eleanor
helduir að hún viti hvert Jes
sie hefur farið.“
„Hvert?“ spurði herra Tyl
er.
Ég fer þangað núna.“
„Ég fer líka,“ sagði Syl-
via.
DÆLDAÐIR
Nokkrir Electrolux-kæliskápar, sem dældazt hafa
ftutningum til landsins, verða seldir með
AFSLÆTTI
Sænskt hugvit.
Sænskt stál.
Sænsk vinna.
Electrolux-umboðið.
Hafið samband við Electrolux-umboðið sem fyrst, ef
þér viljið kynna yður nánar ástand og verð skápanna.
hitun?
Laugavegi 176.
Alþýðublaðið — 17. de$. 1961 15