Alþýðublaðið - 07.03.1962, Side 2

' , , r.
J litstjórar: Gísli J. Astþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fréttgstjóri:
] tjörgvin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími
14 906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðjá Alþýðublaðsins, Hverfisgötu
8—10. — Áskriftargjald kr. 55,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgef-
andi: Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ásgeir Jóhannesson. : -
Viljum við hjálpa?
EF ÓFRIÐARHÆTTA er frá skilin, er hinn gíf-
'urlegi munur á lífskjörum þjóðanna veigamesta
vandamál mannkynsins í dag. Enda *þótt tæknin
■biómgist og hinar auðugu þjóðir verði ár frá ári
auðugri. skortir tvo þriðju hluta af íbúm jarðar-
innar fullnægjandi fæðu, klæði, húsnæði og tæki
færi til menntunar.
Áður fyrr var sarns konar munur á milli stétta
innan 'hinna vestrænu þjóðfélaga. Með áratuga bar
áttu 'hefur tekizt að fá gerðar stórfelldar félags-
legar ráðstafanir til að jafna met:n. Nú á dögum
viðurkenna allir, að atvinnuveitendum beri-
<skylda til að greiða eins hátt kaup og fyrirtækin
bera, svo og að ríkinu beri skylda til að jafna
auðinn með skattlagningu, tryggingum og. marg-
víslegum fleiri ráðstöfunum. Það er ekki lengur
■deilumál, að jafna beri auðnum, þar til allir hafa
nóg að 'bíta og brenna og tækifæri til að komast
áfram í lífinu.
Nú verður að færa þessar sömu hugmyndir yfir
Ú alþjóðlegan vettvang. Hinar efnuðu og fullþró-
þðu þjóðir verða að láta stórfé til.að hjálpa hinum
fátæku og vanþróuðu til 'betra lífs. Héfur raunar
inikið verið gert á þess sviði, en hvergi nærri
fióg. Kennedy Bandaríkjaforseti hefur í þessum
■málum tekið forustu og lagt til, að þjöðimar fáti
af þjóðartekjum sínum til vanþróaðra landa.
Það væri í raun réttri ekki óhófleg skattlagning
og mundi verða mannkyni til ómetanlegs gagns
í framtíðinni. Mál þetta er á dagskrá hjá öllum
nágrannaþjóðum og ræða þær, hvemig unnt verði
að gera mest gagn með fjárveitingum t:l hinna
fátæku þjóða. Norðmenn veita til dæmis 30 mill-
jónum norskra króna á fjárlögum f þessu skyni,
og halda uppi liði í Indlandi við að kenna fiskveið
ar.
íslendingar hafa oft verið örlátir og geta verið
fljótir til að rétta hjálparhönd, þegar hörmung-
ar ber að dyrum nágranna okkar. En í þessu máli
höfum v:'ð verið sofandi. Við höfum ekki tekið
upp beina aðstoð við variþróuð lönd, en þvert á
paóti verið duglegir við að krækja okkur í ýmsa
hjálp og fé, sem er vanþróuðum ætlað.
Við erum ekki vanþróað land, þótt margt sé hér
éft.'r ógert. Við höfum góð lífskjör og tækifæri til
flð öðlast það bezta, sem til er á mörgum sviðum.
Þess vegna ættum við þegar að snúa við blaðinu
og hefja þátttöku 1 hjálp Norðurlanda við van-
Iþróuð ríki. Aðalatriðið er ekki, að upphæðirnar
þéu háar í fyrstu, heldur að þjóðiri geri sér málið
'ljóst og sýni vilja til að verða að liði eins og hún
íþezt getur.
HANNES
Á
'fe Því gleymi ég aldrei.
Nýr þáttur í útvarpinu
-ýf Verðlaunaþáttur flutt-
ur.
Í% Næstu tuttugu vikur.
RÍKISÚTVARPIÐ efndi ’il ve ó-
launasamkeppni meðal hlustenda
um ritírerðir með nafninu: „Því
gleymi ég aldrei“. — Ég varð dá-
lítið undrandi þegar ég heyrði aug
lýsinguna um þessa verðlaunasam
keppni, því að fyrir nokkrum árum
var stungið upp á því, að útvarpið
efndi til slíkrar samkeppni, en þá
var því ails ekki léð eyra. Það var
vitað að íslendingar unna slíku
efni, lífsreynslusögum, eins og
Andrés Björnsson, nefndi það í
fréttoþætti nýlega og ekki var
hægt að efast um það, að þátttakan
yrði mikil.
ALLS BÁRUST um 90 ritgerðir
vitanlega ákaflega misjafnar að
gæðum,. en í nær • öllum þeirra
kemur fram mjög forvitnilegt efni
sem í frásögur er færandi, en
kunnáttuleysi um útbúnað og frá
sagnarmáta veldur því, að ekki
er hægt að nota það nema þá með
því að gjörbreyta. Þó mun útvarps
ráð hafa ákveðið að taka til flutn-
ings allt að tuttúgu frásagnir og
flytja þær einu sinni á viku. Þetta
er góður árangur og sannarlega
þess virði að efna til slíkra sam
keppna þegar reynslan er fengin
fyrir því, að þær beri svo góðan
árangur.
ÚTVARPSRÁÐ hefur oft kvart
að undan því, að erfitt sé að út-
vega gott efni til flutnings óg það
mun vera rétt, en útvarpsráð gerir
líka allt of lítið að því að snúa
sér til almennings. Það gerir það
yfirieitt ekki, en leitar sjálft með
upphringingum til einstaklinga, en
það ber að sjálfsögðu ekki nógu
góðan árangur. Útkoman vill því
verða sú, að gripið sé til hljóm-
plötusafnsins og dagskráin fyllt
með músík af ýmsu tagi, en hið
sér framfærsluskyldu sinfóníu
hljómsveitarinnar — og yfirleitt
músiklífsins í landinu.
RAGNHEIÐUR JÓNSDÓTTIR
rithöfundur hlaut fyrstu verðlaun
í ritgerðasamkeppninni og flutti
hún frásögn sína á sunnudags-
HORNINU
kvöld. Sagan hitti í mark. Hún
fjallar um efni, sem allir hugsa um
og lýsa atburðum, sem mikill f jöldi
kvenna hefur lifað og reynsla
skáldkonunnar er sögð íil fulls
svo langt sem liún nær. Það birti
talaða orð er vinsælast — og i
raun og veru ómissandi, en það
hefur orðið að þoka, eins og sagt
var fyrir þegar útvarpið tók að
aftur upp hjá henni, en angist
hundraða kvenna, sem hafa beðið
eins og Ragnheiður, hefur jafnvel
fyrst byrjað þegar öll von var úti.
, ÞETTA VAR prýðisgóð frásögn
að vísu þung og sár, en sönn og
heil, og ekkert dregið undan að
því er séð vcrður. Ef til vill gagn
rýnir einhver það, að slík frásögn
skuli birtast einmitt nú, en um
það er ekki að fást, og mætti frá
sögnin gjarnan verða til þess, að
hvetja almenning til þess að leggja
fram sinn skerf til fjársöfnunar-
innar, sem nú hefur verið efnt til
stuðnings ekkjum og munaðar-
ieysingjum.
ÞAÐ FYLGDI sársauki og
hryggð frásögn Ragnheiðar, en í
ritgefðunum er sagt frá fjölda at-
burða og munum við fá að kynnast
þeim á næstu vikum, því að með
þessari samkeppni hefur útvarpið
efnt til nýs þáttar í dagskránni,
sem mér kæmi ekki á óvart að
yrði vinsæll og langlífur.
Hannes á horninu
Samfagningarvélar
rafknúnar og handdrifnar.
GARÐAR GÍSLASON H.F.
Sími 11506 — Reykjavík.
FYRIRLIGGJANDI
Baðker
170 x 70 cm.
Verð með öllum fittings kr. 2880.00.
Mars Trading Company hf.
Klapparstíg 20. — Simi 17373.
FYRIRLIGGJANDI
Þakpappi
Verð kr. 265,30 rúllan 40 ferm.
Mars Trading Company hf.
. Klapparstíg 20. — Sími 17373.
í
7. marz 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
« .
' *#