Alþýðublaðið - 07.03.1962, Side 9

íma á leið-
com til mín
•ax morfín-
jrekán yfir
io að gera
ra ætti.
fagurt, —
i sjúkrahús
t strax eða
i sært mig
?ar ekkert
i manna-
ivík, fimm-
i og erfitt
i, mér var
síðan hófst
eftirdragi.
a mig upp
að komast
kulinn, og
'öng. Þeir
jrjóst mitt
mnig upp
ftir fjórar
náð og þá
ers konar
n og ísöx-
á þær.
gengið, —
ium, tveir
á undan
flýta fyrir
ngu — og
íins vilja-
léldi þeim
stanzaði
þess var,
aimins, ég
•ð erfiðis-
ga á lítinn
smástækk-
:om þyril-
V
L

;X
::

Götuvitar eru nytsöm tæki og nauffsynlegt, aff menn á
göngu os á farartækjum læri að virffa þá. í þeirri list eiga
islendingar mikiff ólært ennþá.
Þaff er athyglisvert hversu útlendingar, sem ganga göt-
ur Reykjavíkur, hlíta flestir miklu betur umferðareglum
en heimamenn.
Við urðum í sumar vitni aff því, að þýzk kona, sem þurfti
aff komast yfir á Lækjartorg úr Bankastræti og beiff þess
þolinmóð og löghlýffin aff græna ljósiff birtist, hrópaði í skelf-
ingu, er landi stikaffi fram hjá henni á rauffu ljósi:
„Was machen sie doch, schreckliche mensch, das ist un-
erlaubt." — Hvaff geriff þér, hræðilegi maður, þetta er lög-
brot.
Nýlega rákumst við á meðfylgjandi lausn á götuvita-
spursmálinu, sem viröist einkar vel fallin fyrir íslenzka ó-
þolinmæffi.
Menn geta hugsaff sér, að þeir séu á íþróttamóti. (íslend-
ingar eru hvort sem er „allir í sportinu“).
IVfenn koma að gatnamótum á raúffu ljósi. — Takiff ykkur
stöffu. | .JjglÉ
Gula Ijósiff — viðbúin.
Græna ljósið — hlaup (hver setur met)?
lugvél frá
1 og með
gar mínir,
li farið, svo
í Meistara-
:ax er hann
haft sam-
flugvöllinn
hins vegar á Grænlandi —
og þyrilvængja hafði án taf-
ar verið send til hjálpar.
í Meistaravík komst lækn-
irinn að þeirri niðurstöðu, að
ég væri með Peronitis og
þyrfti skjótrar læknishjálpar
á sjúkrahúsi. Katalinaflug-
vél námafélagsins flaug tafar
laust af stað með mig til
Reykjavíkur.
Skurðlæknarnir voru snarir
í snúningum og traustir. Þeg
ar aðgerðinni var lokið sögðu
þeir mér, að engu hefði mátt
muna, að ísöxin gengi inn úr
maganum á mér, og þá hefði
öllu verið lokið.
Bardot er ekki öll þar, sem hún er séff. Mönnum er í fersku minni uppi
nmstu, er hún sagðist hafa fengið hótunarbréf frá OAS og sór og sárt
tækifæri, að hún hefði engin kynni haft af nokkrum leiðtoga OAS.
tnenn ruku upp til handa og fóta til aff vernda hana Brigittu sína, en
umurn, þegar mefffylgjandi mynd birtist í blöffum. Hún sýnir nefnilega
neff einum forsprakka, fyrr lefnds félagsskapar, Pierre Lagaillarde —
(lengst til hægri á myndinni).
SAMTININGUR
HJÓN voru í ferð um ít-
alíu og höfðu tekið gamla
frænku með sér, sem hafði
verið piparmey alla ævi. —
Maðurinn, sem hafði verið
áður á sömu slóðum, var önn
um kafinn við að benda á allt
það, sem fyrir augun bar og
útskýra fyrir hinum. ,,Og
þetta,“ sagði hann, og benti
á ókennilegt tré, sem stóð
við vegarbrúnina, „þetta er
fikjutré, ekta fíkjutré."
,,Fíkjutré,“ hrópaði gamla
frænka, „nei, nei, það er þó
ómögulegt."
„Hvers vegna skyldi þetta
ekki getað verið fíkjutré, —
spurði maðurinn undrandi."
„Eg meinti bara,“ muldr-
aði frænkan, og var hálf
skömmustuleg á svipinn, „ég
hélt bara .... að blöðin
væru mikið stærri."
'ér
Kennedy hefur nú verið
við völd í eitt ár. Pólitískir
fréttaritarar blaðanna hafa
að undanförnu verið að ræða
um þetta tímabil, sem hann
hefur verið við völd. James
Reston frá New York Times
líkir stjórn Kennedys við
heilsu hans”, góð, en gæti þó
verið betri”. Fréttaritari New
Week, segir, að nú skipti vart
nokkru lengur „hvort demó-
krati eða repúblikani sé for-
seti, Kennedy eða Nixon, því
því er nákvæmlega eins var-
ið um heimsmálin sem inn-
anlandsmálin, þau gefa for-
setanum lítið athafnafrelsi.
Hann er í flestu bundinn af
kringumstæðunum, sem taka
að mestu ákvarðanirnar fyr-
ir hann”.
*
Borgarstjórnin í bænum
Borgo San Lorenzo á Ítalíu,
hefur ákveðið að reisa minn-
isvarða um hund einn, sem
átti heima í borginni og þótti
sýna húsbónda sínum óvenju-
lega hollustu.
Sagan hefst á stríðsárun-
um. Húsbóndi hundsins hélt
á hverjum morgni til stræt-
isvagnastöðvar og fylgdi
hundur hans honum þangað.
Þaðan tók hann vagninn til
næsta þorps, þar sem hann
vann. Þegar hann kom svo
heim á kvöldin beið hundur
hans alltaf eftir honum. Dag
einn varð maðurinn fyrir
skoti og kom ekki heim, en
hundurinn hélt áfram að
koma á hverju kvöldi til
vagnstöðvarinnar í 13 ár, unz
hann dó 1958.
íbúar bæjarins hrifust svo
af húsbóndahollustu og
tryggð hundsins, að þeir
hafa ákveðið að reisa honum
veglegan minnisvarða.
■
Leikhúskjólar
Samkvæmiskjólar
MARKAÐURINNl
Laugavegi 89.
Nýkomib
HOLLENZKIR KVENNSKÍR - HOLLENZKIR KULDASKÓR
brúnir og svartir
AMERÍSKAR MOKKASÍNUR
SKÓVERZLUN
ÞÓRÐAR PÉTURSSONAR
ASalstræti 18.
Pökkunarstúlkur og karlmenn
óskast. Fæði og húsnæði.
Mikil næturvinna.
HRAÐFRYSTIHÚS VESTMANNAEYJA
sími 11 og 60 (í Reykjavík 19-4-20)
„Bifreiðaeigendut athugið"
Hefi opnað nýja Hjólbarðavinnustofu undÍT
nafninu
Hjólbarðaviðgerð Vesturbæjar
0pi5 alla daga vikunnar helga sem virka trá kl. 8.00 f. h. —
11.00 e. h. — „Stórt og rúmgott BílastæSi".
Hjólbarðaviðgerð Vesturbæjar
vi3 hliðina á Benzínafgreiðslu Esso við Nesveg.
Auglýsingasíminn er 14906
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
7. marz 1962 g)