Alþýðublaðið - 07.03.1962, Blaðsíða 12

je

l/ SÍ «4i? ö£/ úMMafW 7/4 ET (DMl-
I. «4Öf'./ ZBJS Mct> MI6 NB!>m
\ NENSiNátON-MlNÉN 06 U'PCSMK
) ASF PÁ7M6CNE ->e
m AUEREOB SHÓT FOR
ME6ET.,.Fte 8AUA0E
MED COLTER ,,,MÁ 5EAT
ÉlARí DET HER ÁLENE...
JE6 ££ IKKE VEO N06EN
AViS MERE - JE& f.-?
fÆRW, POPSTÁP LXJ/
ALL RI6HT, HiCkMAN - HVIS
COLTERS HISTOPIE MEO OE TO
'MiNER-SP S'/INDBL; HAP Cx)
ÁSETS SENSAVON TlL OIN
\ MWi / ________s .
lroPHíH>6tH
Allt í lagi Hickmann. — Ef saga Colters
um námurnar tvær er lygi, hefur þú frétt
ársins fyrir blaúið þitt! —
Ég er ekki viö neitt blað lengur, — ég er'
búinn þar skilurðu? — Þá hefurðu tækifæri
til að snúa aftur, — komdu með mér til
Kensington-námunnar. Við skulum ganga úr
skugga um hvað hér er á seiði —
Hef þegar sagt of mikið — lendi í rimmu
við Colter —Verð að Ieiða þetta til lykta
upp á eigin spýtur —
FYRIR LITLA FÓLKIÐ
GRANNARNIR
KÓNGSDÓTTIRIN SEM
VILD! EIGNAST MÁNANN
„Hvers vegna getur þú það ekki?“ spurði kóng-
urinn.
„Það er nú saga að segja frá því, yðar hátign,“
sagði sá næst bezti. Ég er spæjari, yðar hátign, en
ég er líka karlmaður og þangað til kona min byrj-
ar aftur að eida fyrir mig matinn get ég ekki verið
spæjari fyrir neinn“.
„En hvað eigum við þá að gera við allt fólkið,
sem við ætluðum að taka af lífi í dag?“ hrópaði
kóngurinn.
„Við verðum víst að lofa þeim að lifa“, sagði
spæjarinn, „því að böðullinn segir að þó að hann
sé böðuli; þá sé hann líka karlmaður og hann taki
ekki neinn af lífi fyrr en konan hans eldi . . . “
Kóngurinn tók höndunum fyrir eyrun og fór að
gráta. En á næsta augnabliki tók hann aftur hend-
urnar frá cyrunum og sagði: „Hvað er nú þetta?“
Og bað var ekki að furða þó að hann segði það,
því að nú heyrðust fallbyssuskot og hornablástur,
og barnfóstran kom hlaupandi inn og sagði að all
ir kóngar og keisarar í heimi væru á leið til borg-
arinnar, og meðfram allri ströndinni væru skipin
ég að fá vikufrí til viðbótar —
þeirra tilbúin til að ráðast á borgina með skothríð.
„Hjálp, hjálp“, kallaði kóngurinn, „Hvað er nú
herinn minn?“ Hershöfðingin yppti öxlum og
sagði“, hermennirnir fara ekki í stríð“.
„Þá erum við glataðir“, hrópaði kóngurinn, „og
ekkert getur bjargað okkur“.
Um leið og kóngurinn sleppti orðinu slökknaði
allt í einu á sólinni.
HEILABRJÓTUR
Hvers vegna vill Jón rakari,
fremur raka tvo skrifstofumenn en
einn múrarasvein? (Svar er neðst
á síðunni)
Jóhanna FriÖriks-
dóttir, Ijósmóðir,
látin
JÓHANNA Friðriksdóttir, fyrr
verandi yfirljósmóðir við fæð-
ingadeild Landspítalans, lézt í
fyrradag 72 ára að aldri.
Jóhanna var fædd 28. ág.
1839. Hún læðri ljósmóðurstörf
hjá Guðmundi Björnssyn land-
lækni 1914. Áður en hún hélt til
Kaupmannahafnar að fullnema
sig var hún ljósmóðir á ýmsum
stöðum, m. á. í Bolungarvík.
Þegar fæðingadeild Landsspít-
alans var stofnuð 1930 tók Jó-
hanna við yfirljósmóðurstörfum
og gengdi þeim í 20 ár, er hún
lét af störfum sökum heilsubrests.
Hún hafði áður verið ljósmóðir
hér í bænum og kynnt sér ljós-
móðurstörf í Þýzkalandi.
Tvær vinnubækur
í tónlist
RÍKISÚTGÁFA námsbóka hefur
nýiega gefið út tvær vinnubækur
í tónlist og er hvor um sig 16 bls.
í stóru broti.
Fyrri bókin nefnist Hljóðfall og
tónar, 1. hefti, eftir Jón Ásgeirs
son söngkennara Bókin er einkum
samin fyrir 7 ára börn Hún er
einskonar stafrófskver í tónlist,
til að æfa þau byrjunaratriði, sem
tónlistarkennslan byggist síðar á.
Hin bókin nefnist: Við syngjmn
og leikum, 3. liefti. Söngkennar-
arnir Guðrún Pálsdóttir og Krist
ján Sigtryggsson tóku efnið saman
Þetta er vinnubók í söngfræði
fyrir 12 ára börn, ætluð til æfinga
í að þekkja nótur og syngja eftir
nótum
•unaumj»jsjiJ5is
oaj gB jwíj Ejiam iSuimiaq
aæj uubji ijofjqeiiau g|A jeas
12 7- marz 1962 - ALÞÝ8UBLAÐIÐ