Alþýðublaðið - 24.03.1962, Blaðsíða 8

V:> ;11111111'
%
m_______i ..$.
wv; ^ív ,-j* ,

'
iili

; ...J
mw0

H
RÚSSAR hafa nú nýlega birf
- nokkrar myndir af vopnum,
sem áður voru leynileg, og eru
sum þeirra öSruvísi útiits en
nokkur vopn sem sézt hafa til
þessa. Hér sjást nokkur þeirra.
A breiðari myndinni má lengst
til vinstri sjá eldflaug, sem virð
ist verSa fyrir svonefndar milli
vegalengdir. í miðjunni er svo
risaþota en undir henni hang-
ir stór eldflaug, sem minnir
tnjög á X-15 eldflaug Banda-
ríkjamanna, sem er mönnuð.
Til hægri sést svo rússneskur
kafbátur, sem búinn er tækjum
til að skjóta frá sór eldflaug-
Km.
Þetta furðulega tæki á bell
hjólum er til að skjóta upp eli
flaugum. Myndin er tekin fjó
um sinnum á sömu filmun
þannig að á sömu myndim
sést eldflaugin í nokkrum sti
ingum. Eins og Krústjov gaf
skyn í ræðu fyrir skömir
leggja Rússar mikið upp á þr
un_ vopna sinna, þótt ekki sc
Þeir einir um það.
UNITED STATES er að
koma! Var hér áður mikið
gleðióp i Bremerhaven hjá
öllum þeim, sem einhver af-
skipti Höfðu af sjómönnum
og verzluðu við þá. „United
States“ er 53.500 tonna skip,
sem siglir milli Bandaríkj-
anna og Þýzkalands. Lengi
vel voru bandarísku sjó-
mennirnir örir á skildinginn
og aufúsu gestir í verzlun-
um og gleðistöðum Bremer-
haven. Þeir þykja nú ekki
lengur eins loðnir um lóf-
ana og áður, að minnsta
kosti eru það nú aðrir, sem
vekja gleði í hjörtum þeirra
sem áður bundu vonir sínar
við „ United States“.
Nú eru það aðrir menn, sem
sjá um sig í Bremerhaven,
og eru í senn góðhjartaðir
menn og láta sér fátt fyrir
brjósti brenna. Þessir menn,
sem leyst hafa Kanann af
hólmi í Bremerhaven, eru
íslenzkir fiskimenn. Þeir eru
venjulega aeins 24 stundir
í landi, í senn, en nota tím-
ann þeim mun betur fyrir
það hve stuttur hann er.
Það er alltaf mikill at-
burður, þegar íslenzkur tog-
ari kemur í fiskifríhöfnina í
Bremerhaven og berst út
eins og eldur í sinu. Þeg-
ar búið er að binda skipið
við bryggju og öll hhöfn-
in þeysist í land, þá standa
á bakkanum fjöldi farand-
sala með allt milli himins
og jarðar, allt frá ryksug-
um til barnaleikfanga. Þess-
ir söluglöðu kaupmenn þyrp-
ast að landgöngubrúnni, svo
sjómennirnir fá vart komist
í land, og veifa vörum sín-
um í ákafa með viðeigandi
orðum. Ekki fáir hásetar
eyða þarna strax töluverðu
af kaupinu, sem þeir eru
nýbúnir að fá frá þýzka
skipamiðlaranum, sem kom
um borð með skjalatösku
fulla af peningum strax og
skipið kom að.
Það er - sagt um hina
hraust.u íslenzku sjómenn,
sem vanir eru erfiðum og
hættulegum sjóferðum,að þeir
kaupi eins og börnin allt
sem hugurinn girnist. Sjó-
mennirnir frá eylandi hver-
anna koma meira að segja
stundum með konur sínar
til þess að kaupa inn til
jólanna í Bremerhaven.
Þeir kaupmenn, sem ís-
flendingarnir heiðra með
komu sinni, núa sig flestir
um lófana, þegar viðskipta-
vinirnir eru horfnir á brott.
Þó er verzlunin síður en svo
auðveld, því það er mjög
sjaldgæft, að íslenzki
seti skilji orð í þýzk
nokkuð að ráði i ensk
eins skipstjórar og loff
menn skilja útlend
mál, og þeir eru stra:
þekkjanlegir vegna
kennisbúningsins og h
ar, sem þeir setja stn
og þeir fara í lanc
setarnir klæðast hins
'þykkum ullarpeysurr
bera munstraðar derh
höfði.
Um mörg undanfa
hafa togarar með hljó:
um nöfnum eins og
ingur“, ,.Haukur“ og „
sést með stuttu mill
Bremerhaven. Áhafnir
ara togara, sem verzla :
illi gleði, eru þegar ko
föst sambönd, því í
hafnarborgum heimsi
nóg til af mönnum, ser
eru til að aðstoða men
vilja verzla og stinga :
vasa góðum skilding,
þær vörur, sem sjómei
hafa smyglað um borð
ið í lestunum.
Þessir hlutir eru
engin smástykki, hi
fyrir heilar íbúðir, stó
díógrammófónar af d
gerðum, ýmsar rafmaf
ar allt frá þvottavéh
ryksugu, reiðhjóla Of
knúinna barnaleikfangé
Þar til fyrir n
keyptu nokkrir íslenzk:
araskipstjórar meira að
notaða þýzka bíla, sem
ir voru á þilfari til íi
Slíkum kaupum hefur
hætt og er ástæðan sö
að lagðir hafi verið hái
ar á notaða bíla, sem
eru til landsins.
En á þeim 24 stundur
íslenzku sjómennirnir
landi sýna þeir ekki <
að þeir eru stórtækir
skiptum, heldur einnig
miklir drykkjumenn. H
á býzkum togurum vilj;
sæta líkjöra, en fiski
irnir frá Reykjavík og
arfirði halda sig við c
aðri og hreinni drykk
er ekki eins mikið í ki
það um borð, þótt me
sér sopa, eins og oft vili
þegar komið er í land.
Þar leggur áhöfnin
undir sig heila krá og
ið úr ,,glasi“ sem er í
hlutfalli við mokkakaf
og skipsbátur við ,stórt
ingaskip.
En íslenzku fiskimei
eru ekki ævinlega vanl
höfði á brottfarar
vegna áfengis. Öðru
lenda fiskimennirnir í
um handalögmálum me
8 24. marz 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ