Alþýðublaðið - 17.04.1962, Blaðsíða 15

Alþýðublaðið - 17.04.1962, Blaðsíða 15
efiir Jean Carceau Clark var sjálfur stríðinn. Eg komst að því að ég þekkti al/rei rödd hans þegar hann hringdi til Carole. Mér fannst það leitt því ég hafði haldið að ég væri fær í að þekkja mannsraddir í síma. Loksins fór ég til Carole og sagði: ,,Af hverju þekki ég aldrei rödd Clarks í síma?“ „Hann breytir henni vilj- andi”, svaraði Carole. „Honum finnst gaman að leika á þig og jafnvel þó þú farir að þekkja liann skaltu láta sem þú gerir það ekki“. Snemma í nóvember sagði Carole: „Við skulum fara að kaupa jólagjafir Jeanie“. Og svo fórum við til Beverly Hills eða Los Angeles til að kaupa inn allan daginn og ég starði af undrun þegar Carole lék innkaupastjórann. Hún lét sér aldrei nægjá að kaupa eina gjöf, hún keygti margar handa liverjum meðlim fjölskyldunnar og ölium vinum sínum. Carole lét aldrei verzlanirnar sjá um innpökkunina. Gjafirnari voru allar sendar í húsið á Bel Air og settar inn í eitt svefn- herbergið. Áður en hún var bú in að kaupa allt var varla hægt að ganga. um lierbergið fyrir kössum og pökkum. Ég gleymi því aldrei þegar hún sagði í fyrsta skipti: „Nú skulum við fara að pakka inn. „Ég hafði aldrei palckað inn pakka á ævinni. „Ég get það ekki. Ég veit ekki hvar, ég á að byrja", sagði ég. „Vona nú“, svaraði hún. „Seztu hérna á gólfið og ég skal kenna þér það“. Hún hafði keypt til ósköp af fallegum pappír og borðum og pakkaði mun betur in en nokk ur atvinnumaður, hún setti merk isspjald á hverjá gjöf og merkti við á listanum og sá um að hún yrði send., Ég verð að játa að ég var mesti klaufi og að Carole varð að pakka flestum gjöfunum inn en þetta var upphafi? að mörg um jólaum, afmælum og öðrum merkisdögum sem við sátum við að pakka inn gjöfum og mér lærðist að elska það starf. Smátt fór mér fram og með tímanum fór ég að standa mig vel. Carole átti brúnleitan peking ser sem kallaður var Snoti og sem hafði leikið í „Godfrey". Snote var farinn að eldast og liann dó rétt fyrir jólin. Ellie, sem var ein af þernunum hafði, þótt mjög vænt um hundinn og hún' sagði 'Carole að hún skyldi sjá um hann. Carole ætlaði að haldá jólin hátíðleg heima hjá sér og bjóða fjölskyldu sinni og Clark. Hús- ið var skrautlega búið og stórt jólatré á miðju gólfi. • Þó ég þekkti vel örlæti henn- ar kom mér á óvart fallega persí an skinnkápan sem Carole gaf mér í ljóagjöf svo ég ekki minn ist á ávísunina sem ég fann síð ar í einum vasanum. Clark var lieima hjá henni þeg ar ég kom eftir jólin. „Það gekk mikið á hér“, sagði hann. „Ellie lét stoppa Snata upp og setti hann í einn stóíinn í borðstof- unnj_og Ma veinaði af skelfingu þegar hún sá hann“. „Sérðu hvað ég fann á tröpp unum á jólam.orgun", sagði~®ar ole jog benti á stóra gipsstyttu af Clark. Styttan vóg nokkur hrundruð pund og var nijög lík honum. Carole elskaði þessa stytVi og notaði hana m. a. til að hengja hattinn sinn á hana. „Raunverulega“ gaf Clark henni fallegan gulan kádiljálk. Þó ák’.ieðið hefði verið að Clark léki Rliett gekk mikið á unz hin rétta Scarlett fannst. Það var ekki fyrr en í desember sem David Selznick ákvað að Vivian Leigh léki hana. Clark naut þess að vinna með Viyian og Oliviu de Haviland en sér- staklega naut hann að leika á móti Cammie litlu King sem lék Bonnie. Einu sinni þegar Carole kom til að horfa á upptökuna kom Clark með Cammie til hennar og sagði: Þetta er hjarta gullið mitt“, og Carole þóttist verða mjög afbrýðissömu. Clark elskaði börn og hann gleymdi Cammie aldrei. (Hann hitti hana mörgum árum síðar í London. Þá var hún átján ára og var ný búin í skóla í Sviss. Clark dáð ist .að fegurð hennar og því að hún skildi muna eftir honum og enn kalla hann „Rhétt pabba“). Upptakan var erfið og ein- hverju sinni ákváðu leikararnir að leika á Cíark. Á meðan at- riðið þegar Rhett bar Carlett upp stigann var tekið létu þéir Clark bera hana upp hvað eftir annað undir því yfirskyni aðiat riðið hefði mistekist þó í raun og veru væri það fyrsta upp- taka sem notuð væri. Clark varð dauðþreyttur en hann mótmælti ekki, hélt aðeins áfram, upp og niður aftur og aftur. „Þetta gekk vel í fyrsta sinn Clark“, sagði Fleming loks. hin skiptin voru aðeins upp á grín“. í marz 1939 fékk Clark skilnað frá Riu. Þau Carole giftu sig tuttugasta og níunda marz og við fluttum á búgarðinn um sumar ið. 7. David Celznick ákvað að frum sýning á „IJverfandi liveli” skildi verða í Atlant 15. desember 1939 og hann gerði ráðstafanir til að stjörnurnar, sem léku í mynd- inni gætu verið viðstaddar. Þetta átti að vera stórkostlegur atburð ur og landstjóri Georgia ákvað umsvifalaust að hafa almennan frídag. Auk frumsýningarinnar áttu að verða dansleikir og alls- kyns hátíðarhöld. Howard Strickling hafði yfir- umsjón með ferðum Clarks og Carole og Irene sem teiknaði öll föt Carole teiknaði kjóla fyrir ferðalagið og vann nótt sem dag til að hafa a.it til reiðu. Það gekk mikið á áður en við lögðum af stað. Hárgreiðslukona Carole hafði flogið til Atlant til að bí^ia hennar þar svo éjg hringdi til An Meredith og bað hana um að senda stúlku til að greiða hár Carole. Stúlkan sem kom var nefnd Brownie. Meðal Carole var í þurrkunni sprakk þurrkan og efri hluti hennar lenti framan í Browine og hún missti meðvitund. Við urðum öll skelfingu lostin. Ég hringdi á lækni og hann kom að vörmu spori. Hann neyddist til að sauma fáein spor í andlit. Bownie en hann fullvissaði okk ur um að fegurð hennar myndi ekki bíða neinn l\nekki af slys- inu. Okkur létti öllum mikið og Brownie kom fram eins og hotja. Hún krafðist þess meira að segja að fá að greiða hár Carole og loksins gátum við lagt af stað. Clark, Carole, Kay Kyser og Howard Strickling flugu til At- lanta í flugvél sem merkt var méð nafninu „Á hverfanda hveli“. Gífurlegur mannfjöldi fagn- aði okkur þegar við komum á Ævisaga CLARK GABLE leiðarenda og nefnd borgaranna kom strax til okkar undir for- ystu borgarstjórans. Carole fékk blómvönd úr gulum rósum. Hún var mjög fögur í svartri dragt með svartan hatt og skinnfeld. Cark var í gráum tvidfötum og með rautt blóm í hnappagatinu. Lögreglan átti í erfiðleikum við að halda aftur af aðdáendaskar-. anum. Innan örfárra augnablika kom önnur flugvél með Vivian Leigh, David Selznick, Olivia de Havl land og Laurenee Oliver innan- borðs. Stjörnurnar og fylgdarlið þeirra óku til borgarinnar í opn um bílum. Clark, Carole Kay og Howard voru í fremsta bílnum. Clark og Carole sátu í aftursæt inu og veifuðu og brostu til mannfjöldans. Þegar þau óku á frumsýning una um kvöldið hefði mannfjöld- inn rifið þau í tætlur ef lögregl an hefði ekki gætt þeirra. Meira en fjörutíu þúsund beiðnir höfðu borist um aðgöngumiða sem þó voru seldir á tíu dali stykkið. Carole var glæsileg í kampavíns litum satínkjól og hún bar rú- bina. Clark var í kjól og hvitt. Clark sagði fáein orð inn í magnarann. „Þetta er kvöld Mar garet Mitchell og ykkar“, sagði hann. „Leyfið mér að vera einn af áhorfendunum og horfa á „Á hverfandi hveli“. Átta þúsund aðgöngumiðar á tíu dali stykkið voru seldir á dans- leikinn sem haldinn var næsta kvöld en þangað fóru allar stjörp| urnar. Carole sem var í svörtum flauelskjól og með silfurref vafeti álíka athygli og Clark. < Daginn eftir voru haldnar / veizlur og kokteilboð og Clark; hitti þar Margaret Mitehell og veittist tækifæri til að þakka fyrir áritað eintak af „Á hverf- andi hvel“, sem hún sendi hon-i um þcgar ákveðið hafði verið að hann léki hlutverk Rhetts. Ung frú Mitchell fannst leikur hans sem Rhett stórkostlegur, hún. sagði að hann væri alveg eins: og hún hefði hugsað sér Rhett. Dætur Amerísku Frelsisbarátt unnar gáfu Clark og Carole fall egt liandofið rúmteppi og fá- gæta bolla og undirskálar. Bucket hefur sagt mér sögu um það, sem gerðist eftir að Clark og'Carole.yfirgátu hótelið. Bucket var við afgreiðsluborðið og heyrði litla gamla konu spyrja afgreiðslumanninn hvort hún gæti fengið á leigu herberg ið sem Clark hafði verið í. Afgreiðslumaðurinn bað hana um að skrifa nafn sitt í bókina' meðan verið væri að skipta á rúminu. ' ■„Eruð þér vissir um að ég fái. herbergið sem HANN ~*fði“,. spurði gamla konan. , Auk þess eru fáanleg ýmiss önnur hjálpartæki, sem tengja má viff vélina á augabragoi, svo sem: liakka- vél, grænmetis- og ávaxtakvörn, kaffikvöm, ávexta- pressa. rifjárn, dásaupptakari o. fl. L A T I Ð Chef LETTA S T Ö RFIN Austurstræti 14 Sími 11687 Þaff er hverri húsmóffur í blóð boriff aff háfa gaman af bakstri og matreiffslu — en undirbúningsstörfin eru þreytandi og leiðinleg, en hafi liún eignast KENWOOD hrærivél, þá verða þau leikur einn. — KENWOOD hrærivélin hrærir, hnoðar og pískar V E R Ð K R. 4.890.00 AFBORGUNARSKILMÁLAR ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 17. apríl 1962 |,5

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.