Alþýðublaðið - 01.05.1962, Síða 5

JORUTIU AR I
GAV
SIGURÐUR IIAFLIÐASON
Á ÞESSUM DEGI fyrir réttum 40
árum byrjaði lítill nýfermdur
drengur að teyma hesta uppi á
Hellisheiði fyrir Vegagerð ríkis-
ins. Þessir hestar voru aðalhjálp-
artækin við lagningu Hellisheið-
arvegar, og drengurinn litli fékk
það starf að teyma þá og lilynna
að þeim uppi á háheiðinni.
En tímarnir breytast og brátt
komu bílar til sögunnar við vega-
gerðina og þá var það sami mað-
urinn sem fékk þá til meðferðar
og áður tölti með hestana.
Þessi maður heitir Sigurður Haf
liðason og hann hefur nú í 40 ár
unnið hjá vegagerð ríkisins. í til-
efni þessa röbbuðum við við Sig-
urð og óskuðum honum til ham-
ingju með starfsafmælið.
— Já, það var daginn eftir að
ég var fermdur, að ég réðist sem
,,kúskur“ til Vegagerðarinnar. Þá
var stórhugur í mönnum og átti
að malbika veginn frá Smiðjulaut
austur að Hurðarás. á Hellisheiði
Verkstjórinn minn var Tómas
Pedersen og hjá honum þýddi ekki
að slæpast, allir urðu að vinna
stöðugt þessa 10 tíma á dag, sem
unnir voru. Við vorum þarna í þrjú
sumur að ljúka verkinu, og nærð-
umst á skonroki, magaríni og rúg-
brauði mestallan tímann, og svo
var náttúrlega drukkið kolsvart
kaffi, Við sváfum í tjöldum, sem
að voru alltaf öðru hverju að fjúka
ofan áf okkur, svo að við höfðum
ekki svefnfrið. Vinnubrögðin voru
eins og í fornöld. Þáð var stór
tjörupottur, sem tjaran var höfð í,
og úr honum var ausið í könnur,
sem að við síðan dreifðum úr ofan
á mölina. Þetta var mikið verk,
en samt fannst mönnum ekki
borga sig að halda veginúm við
svo að það var borinn ofan í hann
möl, og nú vita fæstir að þarna
var eitt sinn malbikaður vegur.
Svo fékk ég fyrsta bílinn
árið 1928, það var splúnkunýr
Ford með fótskiptingu. Þá voru
aðeins til 5 eða 6 bílar hjá Vega-
gerðinni, svo að mér fannst ég
heldur betur vera máður með
mönnum. Nú á vegagerðin 53 vöru-
bíla á skrá, svo að aukningin er
gífurleg.
Svona liðu árin, ég var við hitt
og þetta, cinu sinni var ég einka-
bílstjóri hjá Geir Zoega vegamála-
stjóra. Hann var mikill stjórnandi
sá maður, og merkilegur á flestan
hátt, þó að hann léti leggja mjóa
vegi og væri heldinn á peninga.
En það var nú ekki svo mikið
um fjárveitingar í þá daga, t. d.
man ég að fjárveitingin til Hafnar
fjarðarvegar var 10 þúsund kr. á
ári.
Svo var ég með loftpressu um
tíma, og líka var ég í malbikinu,
en núna á síðari árum hef ég ver-
ið hér á verkfærá og boltalag-
ernum.
— Ert þu ekki' sá sem lengst
hefur starfað við sfyrirtækið?
Jú, þeir eru flestir hrokknir
upp af eða hættir gömlu vinnufé-
lagarnir. Ég er einn eftir af þeim,
sem byrjuðu fyrir 40 árum hjá
Vegagerðinni. Mér hefur alltaf lík
að prýðilega við vinnufélagana og
aðra hjá vegagerðinni, ég er orð-
inn gróinn ihn í þetta allt saman.
Það er gaman að hafa getað fylgst
með öllum framgangi fyrirtækis-
ins, og öllum þeim breytingum,
sem orðið hafa á vegamálum okk-
ar þjóðar.
— Nú þarf Sigurður að afgreiða
svo að við kveðjum og göngum út
á malbikaða götuna, þar sem nýir
bílar þjóta um fram og til tíaka.
— Jú, þarna er einn gamall,
kannske er hann að fara út á land,
til einhverrar afskekktrar sveit-
ar, þar sem hestar þræða enn íroðn
inga til næsta þorps, og kýrnar
reka upp rassinn ef þær sjá bil,
þangað hefur Sigurður aldrei
komið. — Brandur.
Vinnubrögðin hafa breytzt síðan þessi mynd var tekin — og er þó
ekki nema naumur hálfur starfstími Sigurðar síðan. Myndin er af
vegagerð á Innri-Stapa 1946.
Tvö hvaiveiðiskip
til Seyðisfjar&ar
I GÆRKVOLDI lagði hvalveiði-
skipið Hvalur 2 úr höfn í Reykja-
vík með Hval 3 í eftirdragi. För-
inni er heitið til Seyðisfjarðar. en
þar verður hvalveiðiskipunum báð-
um strandað í fjörunni fytir neðan
síldarverksmiðjuna og verða katl-
ar þeirra notaðir til að framleiða
gufu fyrir Síldarbræðsluna.
Síldarverksmiðjur ríkisins, sem
nú hafa keypt Síldarbræðsluna á
Seyðisfirði og eru að gjörbylta
allri verksmiðjunni, keyptu hval-
veiðibátana á brotajárnsverði af
Hval h.f., en bátarnir voru teknir
úr umferð í fyrrasumar, þegor
Hvalur 6 og Hvalur 7 komu til
landsins.
Síldarverksmiðjurnar slá þannig
tvær flugur í einu höggi, spara
sér umfangsmikla uppsetningu á
eimkötlum fyrir Síldarbræðsluna
og geta auk þess selt bátana aftur
í brotajárn, þegar búið verður að
koma verksmiðjunni á Seyðisfirði
í framtíðarhorf.
Skipstjóri á Hval 2 í austurferð-
inni er Agnar Guðmundsson, fyrr-
verandi hvalskytta, en honum til
trausts og halds eru m. a. tvær
aðrar hvalskyttur, þeir Kristján
Þorláksson og Sigursveinn Þórðar-
son. Á Hval 3, sem dreginn er, fer
Einar Gunnarsson, stýrimaður úr
Hafnarfirði, með mannaforráð.
Hvalveiðibátar þessir voru byggð
ir milli 1920 og 1930, en þeim hef-
ur verið óvenju vel haldið við. Al-
freð Þórarinsson, sem verið hefur
1. vélstjóri á hvalveiðibátunum um
fjölda ára og er Austfirðingur í
þokkabót, fer með bátana aust'jr
og mun annast um kyndingu þeirrr
og viðhald véla í sumar.
Hvalveiðarnar munu hefjast síð
ari hluta þessa mánaðar og mur.u
nú taka þátt í veiðunum þrjú skip,
Hvalur 5, Hvalur 6 og Hvalur 7 sem
öli eru hin ákjósanlegustu til hval-
veiða. Síðar í sumar mun ætlunin
að fá eitt nýtt skip til viðbótar,
sem væntanlega verður þá Hvalur
8.
LEYFI VAR TIL
Framh. af 16. síðu
leyft byggingaframkvæmdir á
annárra manna lóðum”. Þetta eru
að sjálfsögðu ekkert annað en út-
úrsnúningar. Byggingarnefnd
Menritaskólans í Reykjavík var
búin að fá leyfi lóðareigenda til að
athafna sig á lóðinni með það fyrir
augum að FLÝTA fyrir fram-
kvæmdum, því að ekki mun veita
af tímanum, ef húsið á að koma
að gagni í haust til að koma í veg
fyrir, að takmarka verði aðgang
að skólanum. Alþýðublaðið veit til
þess,\að aðstoðarmanni byggingar-
fulltrúa var kunnugt um þetta, auk
þess sem það var á margra vitorði,
að undirritun kaupsamnings var
rétt ólokið. Fór undirritun raunar
fram sama dag eða daginn eftir að
FtOK K URIN N
KOSNINGASKRIFSTOFA A-list-
ns í Keflavík er að Hafnargötu 62,
Vatnsnestorgi. — Hún er opin
daglega klukkan 2—6 og 8—10
eftir hádegi. Stuðningsnienn A-
listans eru hvattir til að gefa sig
fram í kosningaskrifstofunni. —
Síminn er 1850.
ÁFALL
FYRIR
lögregluvaldi var beitt við að
stöðva undirbúningsvinnuna.
Enn er ein staðhæfing bygging-
arfulltrúa, sem ástæða er til að leið
rétta. Hann segir, að „ennfremur
hefði komið í ljós, að hér hefði
ekki verið um bráðabirgðahús-
næði að ræða”. Hvaðan þessi vit-
neskja kemur, er ekki gott að
segja, en það er vitað, eins og
kom fram í Alþýðublaðinu sl.
laugardag, að Samvinnunefnd um
skipulagsmál, sem var búinn að
fjalla um málið og hafði þegar
samþykkt það, miðaði við bráða-
birgðahúsnæði og málið var lagt
fyrir bygginganefnd Reykjavíkur-
borgar á nákvæmlega sama hátt.
Tæplega er ástæða til að eyða
mörgum orðum að viðbrögðum
Þjóðviljans í þessu máli, hann
reynir að sjálfsögðu að þyrla upp
pólitísku moldviðri út af málinu,
sennilega til að verja afstöðu full-
trúa síns í bygginganefnd borgar-
innar. En það má hins vegar benda
honum á, að Gylfi Þ. Gíslason var
alls ekki menntamálaráðherra,
þegar byggingarframkvæmdir við
Hamrahlíð voru stöðvaðar. Þá sat
ekki einu sinni vinstri stjórn að
völdum.
MIKIL ATOK hafa verið!
innan Samtaka hernámsand- !
stæðingjia undanfarið, vegna
afstöðunnar til borgarstjórn-
\arkosninganna í þessum mán
uði. Hafa kommúnistar nú af-
hjúpað hinn pólitiska tilgang
sinn með þátttöku í þessum
samtökum með því að reyna
opinskátt að beita þeim
fyrir vagn sinn.
Niðurstaða átakanna varð
ósigur fyrir kommúnista.
Var gerð ályktun í Mið-
nefnd samtakanna, sein hljóð
ar svo: „Að gefnu tilefni Iýs-
ir Miðnefnd Samtaka her-
námsandstæðinga yfir þvi, að
samtökin taka engan þátt,
hvorki beinan né óbeinan, í
þeim kosningum, sem fram
enda er það eitt í samræmi
end er það eitt f samræmi
við samþykktir og yfirlýstar
starfsreglur þeirra“.
íslenzka kennd
Framhald af 3. síðu.
ingarleg vandamál. Groth er ein-
hver vinsælasti fyrirlesari Noregs.
Hann hélt t. d. fyrirlestur um
stöðu bókmenntanna í hinu sí-
breytilega þjóðfélagi nútímans í
Ósló á sl. hausti og vakti hann
mikla athygli manna, umræður cg
biaðaskrif. Henrik Groth er þekkt-
ur að því að troða ekki sömu slóð-
ir og fjöldinn, og dregur ekki dul
á skoðanir sínar.
Hákon Bjarnason, formaður fé-
lagsins Ísland-Noregur, sagði
blaðamönnum, að norsk-íslenzlta
félagið í Noregi hefði átt frum-
kvæðið að því, að Groth kæmi
hingað og héldi fyrirlestra. Félag-
ið hefði það að markmiði, að við-
halda menningarlegum tengslum
við Noreg og töluverð samskipti
væru milli landanna.
Groth benti á mikilvægi hug-
myndarinnar um stofnun norrænn
ar menningarmiðstöðvar í Reykja
vík, og í því sambandi benti Sveinn
Ásgeirsson, formaður Norræna fé-
lagsins, á það, að hún mundi kosta
10 millj. kr„ en árlegur rekstur
hennar mundi kosta 1—IV2 millj.
kr. Yrði hún í sambandi við há-
skólann og kostuð af hinum Norð-
urlöndunum fjórum.
Sauðárkrókur
Á Sauðárkróki hefur verið lagð
ur fram sameiginlegur listi Al-
þýðuflokksins, Alþýðubandal. og
frjálslyndra. Er listinn I-listi. Á
honum sitja eftirtaldir menn:
Magnús Bjarnason, kennari
Skafti Magnússon verkamaður.
Marteinn Friðriksson, íramkvstj.
Konráð Þorsteinsson, kaupm.
Magnús Sigurjónsson, deildarstj.
Friðrik Sigurðsson, verkamaður
Bragi Sigurðsson, vélvirkjam.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 1. maí 1962
1*