Alþýðublaðið - 04.05.1962, Síða 12

BRAVC, JíW! JE&
KUNNE ms HA ve
&JORT KT FI.OT-
TERE ! y
DET 0PDA6ER DE NOK EELV -
HAN 6LEMTE OESVÆRRE AT
LÆ66E LN STSKÍO TIL DEM OA
HVOR OE k'A/l FiNOE hAM, jí?
HAN mi DSLE MEC OEM !
HVOR...HVOR
VEO DE DET
FRA ?
fj
Hvers vegna haldið þér, að ég hafi farið
hingað? En vegna þess að Colter er farinn
frá New York. — Hvernig — hvernig vitið
þér það?
— Það komizt þér sjálfir að raun um. Hann
gleymdi því miður að skilja eftir skilaboð
til yðar, svo að þið gætuð deilt ágóðanum.
— Húrra Judy. Ég hefði ekki getað gert
það betur.
28>?
©PIB
COPENBft&tN
KRULLI
HEILABRJótUR
Hvernig má deila kvaðrat í fimm
minni kvaðröt, sem hvert um sig
er jafn stórt og sem eru öil til
samans jafnstórt hinu fyrsta (Svar
neðst á síðunni)
AB segir ...
Framhald af 1. síðu.
rétt við miðstöðvar eins og
Hlemmtorg, þar sem almenn
verzlun og umferð er mest. —
Þeirri stefnu hefði átt að fylgja
áfram. Og vcl hgfði mátt hafa
atkvæðagreiðslu, eða að
minnsta kosti skoðanakönnun
í hverfinu til að kanna viðhorf
íbúanna, áður en útsala var á-
kveðin.
Alþýðublaðið mótmælir ein-
dregið þessari nýju stefnu.
fyrir LITLA FOLKIÐ grannarnir
Sagan af Gunnu og
gömlu ömmu í kofanum
í
mætti bara ekki loka augunum andartak, þá væru
þeir komnir með nefin tií þess að stela.
Og Gunna Iézt ekki sjá, að undir nöglunum henn
ar ömmu sat oftast eitthvað eftir af því, sem fing-
urnir hennar höfðu laumast til að stinga upp í
munninn um daginn.
En á haustin fannst ömmu mest gaman að sitja
úti við hesligerðið, og jörðin umhverfis stólinn
hennar varð fljótlega þakin grænu hýði. Þegar
hún heyrði að Gunna var að koma, þá starði hún á
hýðið og tautaði, „já, þessir íkornar, þessir íkorn-
ar“.
Gunna sagði ekkert fyrr en þær fóru að hátta á
kvöldin, þá sagði hún: „nú ætla ég að gefa þér með
alið þitt, amma mín“.
„Ég vil ekkert meðal, Gunna“.
„Jú, amma mín, þú vilt það víst“.
„Ég vil ekki meðal-, það er svo vont á bragðið”.
„En þú hefur svo gott af því“, sagði Gunna og fór
til að sækja flöskuna með meðalinu.
„Ég er búin að segja þér, að ég vil ekkert meðal“.
— Mamma, ég setti gullfiskana þína hérna ofan í, — og nú
ætla ég að fara að kafa eftir þeim.
„Ef þú gerir það ekki þá vaknarðu um miðja nótt
með ógurlega verki í maganum“.
„Hvaða vitleysa, Gunna mín“.
„Ég er nú samt hrædd um það“. ,
„Hvers vegna ertu hrædd um það?“
„Ég er bara hrædd um það. Og ég er viss um, að
íkornarnir fá illt í magann líka, ef þeim er ekki gef
ið meðal“.
Aldrei aftur
Framhald af 7 síðu.
1923 — fyrir þrjátíu og níu
árum. Samtökin mynduðust af
brýnni þörf, lífsþörf, upp úr
örbyrgð, umkomuleysi og alls
leysi. Fjórir áratugir er ekki
langur tími. Aðalræðumaður-
inn í fyrstu kröfugöngunni
lézt í vetur. Fánaberinn í fyrstu
kröfugöngunni var jarðsunginn
á miðvikudaginn var. En það
héfur margt gerzt. Þjóðfélagið
hefur gjörbreytzt. Alþýöu-
hreyfingin rnddi braut hinum
nýja tíma. Þróunin hefur ver-
ið svo ör, að slíks þekkjast
engin dæmi hjá nokkurri ann-
arri þjóö. Aðalatriðið er nú aS
Iryggja það þjóðfélag og þá
atvinnu, sem við búum við, að
bæta enn oa, að líkna sjúkum
og vanheilum, að styðja aldr-
aða og umkomulausa.
Örbyrgð og allsleysi fyrri
tíma mega aldrei framar kúga
fólkið í kné. En það er hætta
á að svo verði, ef ungt fólk
veit ekki úr hvaða jarðvegi sam
tök alþýðufólksins eru sprott-
in, — og hvaða hlutverki þau
hafa gegnt og munu gegna, ef
þau cru trú tilgangi sínuni og
köllun, starfinu f.vrir verkafólk
ið, og starl’inu fyrir þjóðfélag-
ið.
<r
«JS»A
12 4- maí 1962 ~ ALÞÝÐUBLAÐIÐ