Alþýðublaðið - 25.11.1962, Blaðsíða 4

Lögreglan ræður
áramótabrennum
ÞEIR, sem hafa í hyggju að halda brennur á hinum umbeðnu
halda áramótabrennur, verða að svæðum og líta eftir bálköstunum.
sækja um leyíi til þess hjá lög- Hafa þeir úrskurðarvald í því efni.
reglunni, svo sem áður hefur tíðk- Lögreglan beinir þeirri beiðni
ast. til foreldra, að minna börn sín á
I að hafa ekki með höndum nein eld
Umsækjendur skulfl snúa sér til fim efni í sambandi við hleðslu bál
lögreglunnar með þessar beiðnir í kastanna og kveikja ekki í þeim,
síma 1-4819 og verður beiðnum fyrr en lögreglan veitir leyfi til
þar svarað allt til 30. des. nk. þess.
Umsækjendur skulu lýsa staðn- Þá vill lögreglan beina athygli
um og skýra frá, hvar hann er og almennings að því að tilkynna
hvort þar hafi verið haldin brenna slökkviliðsstjóra um sölu skot-
áður. Einnig skulu þeir tilnefna elda samkvæmt 152. gr. brunamála
einhvern ábyrgan mann fyrir samþykktar fyrir Reykjavík. Einn-
brennunni. Tilnefndir hafa verið ig vill hún beina þeim tilmælum
af lögreglunnar hendi Stefán Jó- -til kaupmanna, sem fá leyfi til að
hannsson varðstjóri. og frá slökkvi selja skotelda, flugelda og skraut-
liðinu, Leó Sveinsson brunavörð- elda, að þeir geymi þá á öruggum
ur, til að meta, hvort hægt sé að stöðum.
PRINSESSAN ER
HESTAMAÐUR GÓÐUR
KRISTJÁN konungur X var hestamaður mikill, og er Dön-
um og íslendingum það í fersku minni, þegar kóngur reið um
götur Kaupmannahafnar. Þegnum hans þótti vænt um þessi
ferðalög, og Dönum ekki sizt á styrjaldaránmum, að sjá kóng
inn meðál sín á nálcga hverjum degi. Nú hefur sonardóttirin,
Benedikte prinsessa, fetað í fótspor afa síns, og er það dönsk-
um eflaust fagnaðarefni. Myndin sýnir hana á hestamanna-
móti í grend við Höfn.
Kaupfélagsstjórafundur
/
DAGANA 15. til 17. nóvember
stóð yfir í Reykjavík hinn árlegi
jkaupfélagsstjórnarfundur, sá tutt-
tigasti í röðinni.
Forstjóri Sambands íslenzkra
samvinnufélaga, Erlendur Einars-
son setti fundinn og bauð fundar-
eienn velkomna. Mættir voru flest-
allir kaupfélagsstjórar landsins,
framkvæmdastjórar Sambandsins
-og ýmsir fleiri af starfsmönnum
þess.
Fundarstjóri var Guðröður Jóns-
son, kaupfélagsstjóri og fundar-
ari Dagur Þorleifsson.
í upphafi dagskrár flutti for-
Btjóri Sambandsins erindi um
starfscmi þess á yfirstandandi
ári.
Rekstrarfjárskortur var Sam-
bandinu og kaupfélögunum til mik
ils óhagræðis á síðast liðnu sumri.
Kom þar einkum til, hve vaxið
hafa kaup bænda á rekstrarvörum
landbúnaðarins og hve þær vörur
hafa hækkað í verði. Til dæmis
þurftu kaupfélögin að greiða um
20 milljón krónum meira fyrir til-
búinn óburð vorið 1962 heldur en
! á sama tíma árið áður.
Verzlun Sambandsins hefur auk-
izt verulega að krónutölu á árinu
1962 miðað við árið áður.
Að lokinni ræðu forstjórans
hófust umræður og var umræðu-
efni: „Hvernig má bezt vinna að
því að fjölga félagsmönnum sam-
vinnufélaganna og örva almenna
þátttku í samvinnustarfinu?”
Framsöguræður fluttu 4 kaup-
félagsstjórar, Björn Stefánsson,
Egilsstöðum, Oddur Sigurbergs-
son. Vík, Ólafur Sverrisson,
Blönduósi og Sveinn Guðmunds-
son, Akranesi. Að loknum ræðum
þeirra tóku margir til máls en sið
an skiptust fundarmenn í umræðu-
hópa og tóku fundir þeirra mest-
an hluta fundartímans.
Siðasta fundardaginn skiluðu
umræðuhópar ályktunum. Voru
þær í mörgum liðum og komu víða
við. í ályktunum um fjármál var
lögð áherzla á það, að almenn
sparifjársöfnun geti aukizt með
þjóðinni, þar sem sparifé sé ein
aðalundirstaðan undir uppbygg-
ingu og rekstri. Lögð var áherzla
á nauðsyn þess, að kaupfélögin
gættu varúðar í útlánum og nýj-
um fjárfestingum.
Áréttaðar voru fyrri ályktanir
um nauðsyn vörumiðstöðvar í
Reykjavík á vegum Sambandsins.
Sömuleiðis ályktanir um afurða-
lán landbúnaðarins. Taldi fundur-
inn algjört lágmark að Iánað
Framhald á 13. síðu.
Tónleikar
Sinfóníuhljóm-
sveitarinnar
FJÓRÐU tónleikar Sinfóníu-
hljómsv. ísl. fóru fram í Háskóla-
bíói s. 1. fimmtudag og þótti mér
efnisskrúin tætingsleg og alls
ekki í samræmi við mínar skoðanir
um, hvernig sinfóníutónleikar eiga
að vera, þ. e. a. s., hvorki var á
skránni að finna sinfóníu, né kon-
sert og finnst mér þá mikið vanta.
Sé ég ekki hvað á að þýða, að
vera að fylla efnisskrána af alls
konar smáverkum á meðan enn
er fjöldi af klassískum sinfóní-
um og konsertum, sem ekki hafa
verið flutt hér. Má það raunar
undarlegt teljast, að forráðamönn-
um hljómsveitar skuli hafa tekizt,
annað árið í röð, að semja tón-
leikaskrá heils vetrar, án þess að
hafa þar rúm fyrir nema eina af
sinfóníum Beethovens, að ekki. sé
minnzt á sinfóníur Mozarts, sem
fyrirfinnst engin. Það virðist
sannai’lega dálítið einkennilegt að
gera klassíkinni ekki betri skil
en þetta í landi, þar sem ’tónmenn
ing hlýtur enn að teljast á Iágstigi
og margt af öndvegisverkum hefur
enn ekki verið flutt fyrir þann
mikla fjölda áheyrenda, sem nú
loksins er farinn að sækja sin-
fóníutónleika að staðaldri. Það er
svo að sjá að Smetana, Dvorák og
Rimsky-Korsakov séu taldir eiga
meira erindi til íslendinga en
Beethoven, Brahms og Bach.
Um tónleikana á fimmtudags-
kvöldið er annars allt gott að
segja, ef undan er skilið efnisval-
ið. Fyrst kom tokkata eftir Fres-
cobaldi, umskrifuð fyrir hljóm-
sveit af Hans Kindler (enn eitt
undarlegt val á sama tima, sem
t. d. er látið eins og 3. sinfón-
ía Brahms hafi aldrei verið skrif-
uð). Verkið naut sín vel i flutn-
ingi sveitarinnar. Næst komu fjór-
ir andlegir söngvar eftir Brahms
(annað verk, sem ekki var skrif-
að fyrir hljómsveit í upphafi).
Einsöngvaritm, Kristinn Hallsson,
skilaði hlutverki sínu með mestu
ágætum og virtist rödd hans
njóta sín enn betur í hinum stóra
sal bíósins, en litlum samkomu-
sal Melaskólans, þar sem hann
flutti þetta verk áður hjá Kamm-
ermúsíkklúbbnum.
Tvær noktúrnur eftir Debussy
(hafði fækkað frá því, sem upp-
haflega hafði verið áætlað), svíta
nr. 1 og Scherzo a la Russe eftir
Strawinski komu svo eftir hlé,
öll verkin mjög vel leikin og bera
vott natni hins nýja stjómanda
Williams Stricklands. Það var
Framhald á 13. síðn.
. OES. ER
AB-DAGUR
”Þá drögum við um VOLKSWAGENBÍL og að auki um
FIMMTÁN 1,000 króna aukavinninga.
A 25. nóv. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ