Alþýðublaðið - 13.12.1962, Blaðsíða 2

•^a-iTTmrr.
risaupplögum i flestum menningqrlöndum. oc
alls staðar verid metsölubók.
Höfundurinn híaut fyrir hana heimsfrœgð og
kvikmynd gerð eftir bókinhi. er margföld Osc-
Loks Jáurn við hér ,bók. svc
fullkomlega. frumlcga og
Íersíca. að ckkert er til sam
anburðar, hún heitir
Brúin yfir Kwai-fljótið
Það er stríðssaga en ckki
saga um strið.'Hún er
skemmtilog. — : ér. samt
nœstúm grátleg. Töirandi
margslungin bók. sem
unun ér oð lesa.
Líp,Y«UBLF4í«lfÍ
SlUtJórar: G’.sll •>. Astþórsst'r (áb) og Benedikt Gröndal.—ABstoSarritstjórl
ttjt.-gvln Guðmundssrn. ■■ Fréttastjóri: Sievaldi Hjálmarsson. — Símar:
U 900 - 14 902 - J4 903. Auglýsingasími: 14 906 - Aðsetur: Alþýðuhúsið.
— Prentsmiðja A þ{ðuhiaðsins, Hverfisgötu 8-10 — Askriftargjald kr. 65.00
0 mánuði. I iausasö’u kr 4.00 eint. Otgefandi: Alþýðuflokkurinn — Fram-
kv.'emoastjóri: Asgelr Jóhannesson.
ÍBÚÐALÁNIN
Mótatimhur
yrirliggjandi0
I Maupfélag Hafnfsrðínga
f byggingavörudeild. — Sími 50292.
£ 1c. des. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
FJÁRVEITINGAVALDIÐ var tal
ið í höndum Alþingis er um ríkis
fé var að ræða. Er svo ekki enn?
Geta ráðherrar og forstjórar „gef
ið“ fé ríkisins eða aðrar eignirv
Sama er að segja um fé borgaranna
(og bæja- og sveitafélaga), við
teljum að enginn borgarstjóri né
bæjarstjóri hafi heimild til að
„gefa“ fé upp á eindæmi, þar þarf
að koina til samþykki borgarstjórn
ar og annarra sveitastjórna. Ég
held að Magnús gamli Stephensen
iandsliöfðingi liefði varla farið út
CHIVERS HUNANG
SÆTÚNI 8
HÚSNÆÐISMÁLIN eru eitt mesta hagsmuna
j mál alþýðunnar. Hér á landi gera veðurfar og aðrar
j aðstæður nauðsynlegt, að Íslendingar byggi vel yf-
j ir hiverja fjölskyldu og er húsnæðið einn veiga-
\ mesti þáttur lífskjaranna.
j Núverandi félagsmálaráðherra, Emil Jónsson,
j tsem fer með húsnæðismál, hefur lagt mikla áherzlu
á að tryggja sem mest lánsfé til íbúðabygginga.
Hefur sá árangur náðst, að aldrei hefur verið ráð-
stafað eins miklu fé til íbúðahygginga og þetta ár,
j eins og frá er skýrt annars staðar í blaðinu í dag.
Verkamannabústaðir voru á sínum tíma ein
j enerkasta nýjung í byggingamálum íslenzkrar al-
•! þýðu. Gerðu {lögin um þá bústaði og sú aðstoð, sem
j veitt var samkvæmt þeim, margri efnalítilli fjöl-
j iskyldu kleift að komast í mannsæmandi íbúð. Und-
anfarin ár hafa hreyttar aðstæður gert lögin úrelt,
þannig að gagn hefur orðið minna og minna af
1 jþeim.
Það má merkilegt heita, að Hannibal Valdi-
tnarsson skyldi ekki gangast fyrir endurbótum á
! lögunum í tíð vinstri stjómarinnar. Það verk beið,
^ þar til Alþýðuflokkurinn tók við stjóm húsnæðis-
1 snálanna í núverandi ríkisstjóm.
Síðastliðinn vetur var flutt stjómarfrumvarp
f Um gerbreytingu á veríkamannabústaðhlögunum
' Og hlaut afgreiðslu á þingi. Að því búnu hófst fé-
lagsmaiaráðherra handa um útvegun lánsfjár til
^ viðbótar föstum tekjum byggingasjóðs verka-
' manna. Reyndist atvinnuleysistryggingasjóður nú
f vel sem oft fyrr og lánaði stórfé, sem nú hefur ver
1 ið beint til bygginga verkamannabústaða víðs veg-
• er um landið.
Lánin til verkamannabústaða nema nú 300.000
krónum á íbúð, en ekki fá aðrír en hinir lægst laun
oðu samkvæmt ströngu tekjutakmarki.
Er vissulega eðlilegt að veita þannig sérstaka
1 aðstoð þeim fjölskyldum, sem varla gætu eignazt
f fbúðir nema með sérstökum kjörum. Þetta hefur
1 verið eiít megin stefnumál Alþýðuflokksins um
f áratugí — og því hefur nú verið þokað verulega
f fram.
Um hefjuskap, hugrekki og fórnarlund
og þess vegna fiollur lestur ungum sem gömlum
HANNES
Á HORNINU
Bankaútibú eða banka-
skrifstofur.
Útibúið, sem Hafnfirð-
firðingar vildu ekki.
Bréf frá Þorsteini Jóns
syni.
ÞORSTEINN JÓNSSON rithöfund
ur skrifar: „Mig langar tíl þess
Hannes minn, aS þakka þér fyrir
grein þína í dag (5.12) þar sem .þú
ferð vandlætingarorðum um ráð-
stöfun þá, að þeir herrar, fjár-
málaráðherra ,og forstjóri Áfengis-
og tóbakseinkasölu ríkisins, gáfu
upptekið ólöglega innflutta vindl-
inga í hlutaveltu Slysavarnarfé-
lagsins. Lengi hafa margir, bæði
ég og aðrir, velt því fyrir sér hvað
an ráðherrum og forstjórum ýmissa
ríkisfyrirtækja koma heimildir til
svonefndra „gjafa“ oft stórfé sem
við liöfðum í gamaldags hugsunar-
liætti okkar (?) ætlað að væri ekki
lögum samkvæmt.
í þá sálma að gefa landssjóðsfé
og jafnvel ekki Hannes Hafstein
þótt hann væri örlátari á fé en
Magnús Stephensen.
SUMAR STOFNANIR, svo sem
bankarnir hafa meiri fjárráð á fé
stofnana sinna, samkv. lögum en t.
d. ráðherrar og forstjórar annarra
ríkisstofnana. Þökk sé þér fyrir
að þú af venjulegri hreinskilni
þorðir að vekja máls á þessu fjár-
bruðli, sem allt of oft á sér stað
og fer stöðugt vaxandi.
ÞÁ ER ANNAÐ, sem mig langar
til að skrifa um nokkur prð í til-
efni af skrifum í dálkum þínum
Hafnfirðingur einn skrifaði þar ný
lega Pg vildi fá bankaútibú sett
upp í Hafnarfirði Pg víðar. Út af
fyrir sig er það kannski rétt að
gera það. En maðurinn skilur auð
sjáanlega ekki hvað prðið „banka-
útibú“ þýðir eða merkir, þegar
um er að ræða þær skrifstefur seni
bankarnir hafa stefnað hér í
Reykjavík. Mér er ekki kunnugt
um að hér í bæ sé nema eitt banka-
útibú sem rekur lánveitingar og
alhliða bajakastarfsemí, sem sé
útibú Landsbanka íslands Lauga-
vegi 77.
IIIN SVONEFNDU „útibúin” eru
aðeins skrifstofur frá aðalbönkun
um sem taka við fé til geymslu og
á rekstrareikninga í sparisjóðsbæk
ur, hlaupareikninga o.s.frv., leysa
inn tékka og veita slíka þjónustu
Landsbankinn setti fyrir nokkuð
löngu upp slíkt „útibú“ í, Hafnar
firði, en Hafnfirðingar vildu ekki
nota það, þar sem ekki var um
lánastarfsemi að ræða og var það
því lagt niður.
BANKASKRIFSTOFUR eru eng
in „útibú“ banka í þess orðs réttu
merkingu, aðeins deildir frá aðal
bönkunum. Ég hef víða orðið var
þess misskilnings í blöðum og við
ræðum, að þetta séu bankar og for
stöðumenn deildanna nefndir
„bankastjórar“ — Það má svo sem
nefna þá það fyrir mér, en þelr
eru aðeins fulltrúar eða deildar-
stjórar.
HKMCO
Allar helztu málningar-
vörur ávallt fyrirliggj-
andi. I
Sendumheim f
Helgi Magnússon & Co?
Símar: 13184 — 17227.