Alþýðublaðið - 13.12.1962, Blaðsíða 12

SALA sígarettna með filter jókst f Bretlandi
á árinu 1961 úr 4600 milljónir í 22100 milljómr,
aö þvi er tóbaksiðnaðarsamtökin hafa nýiega til-
kynnt. Hins vegar hefur notkunin á sígarettum
án filters heldur dregizt saman, eða um 2100
milljón sígarettur, svo að á síðasta ári voru seld
ar 91300 milljónir. Það varð lítillega aukning
í handrúlluðum sígarettum á árinu 1961 frá
10299 milljónir í 10496 milljónir. Samt var sala
á sígarettum nærri því hin sama og árið áður, eða
315 milljónir sígarettur.
Rannsóknir, sem tóbakssamtökin hafa gert,
sýna, að fullorðnir menn reykja að meðaltali
heldur minna upp á síðkastið. Arið 1960 reyktu
þeir 4030 að meðaltali, eu sú tala Iækkaði árið
eftir niður í 4010. Hins vegar jukust reyking-
ar kvenna úr 1620 í 1680 á sömu árum. Flest-
ir reykingamenn, bæði karlmenn og konur virð-
ast vera á aldrinum 35 — 49 ára. í þessum ald-
ursflokki reykja 77% karla og 54% kvenna síg-
arettur.
- -
Karlmenn reykja alla jafnan 91 sígarettu á
viku, en kvenmenn 46. Ennfremur kemur dálítið
sérkennilegt í ljós í skýrslunum: Piparsveinar
reykja mun meira en menn sem eru giftir. Og
annað: Giftar konur reykja einnig meira heldur
en piparmeyjar.
MICKOFIÍ.M AP \ /
MHITÆRE Ý
HSMM6U6H50ER ? f
HVAO OST, DC J\
FAHieROHA ?
HAWoet-eiv af
MASKMCNS tAST SKUUE
8SSTÁ AF D'AMAtSrCR'
mKAXier /
VAM0ODSSKAUER -
- 06 HASSEME, nS lÁ /,
QISV AfM'FJ-KST - HCKE
FOR VOftES, MEN "O.K
TYVENES SKYLD...SA
DCR IKKE VAR TVlVt OfA,
HVAD D6R SKUUE ,
FJERNeS !
Míkrófilmu af hernaðarlegum leyndarmál-
um? Hvað eruð þér að tala um?
Helmingurinn af farmi vélarinnar var dem-
antar inni í valhnetuskurnum, og kassarnir
sem þeir voru í, voru merktir, ekki fyrir okk-
ar menn, heldur fyrir þjófana. . . . Svo það
var enginn vafi, hvað það væri sem skyldi
fjarlægjast.
Til allrar-ólukku skipti ég um innihald í
kössunum á. leiðinni! Langar þig til að heyra
meira, herra Duval!?
BRUNEI OG
MALAYSIA
Framh. úr opnu
ur milli Norður-Borneó og Sara-
wak. (Sjá kort.)
Árið 1846 var gerður samningur
þar sem sagði: „Friður, vinátta og
góður skilningur skal ríkja um ei-
lífð milli hennar hátignar Breta-
drottningar og soldánsins af Brunei
og erfingja þeirra og eftirmanna."
— Fjörutíu árum síðar varð Brun
ei verndarríki.
★ OLÍA FÍNNST
Bru(nei var ekki talið mikils
virði fyrr en olia fannst þar íyrir
rúmum þrjátíu árum.
Nú framleiða aðeins eitt eða tvö
ðnnur ríki í brezka samvelclinu
roeiri ollu en Brunei. Um þrír
Qórðu teknanna, koma frá Shell
félaginu brezka. Þrisvar sinnum
meira er flutt úr landinu en inn.
Arlegur rekstrarafgangur eru
10.000.000 pund.
Soldáninn í Brunei heitir Sir
Omar Ali Saifuddin. Hann er 44
ára að aldri. Enda þótt hann sé
Múhameðstrúar hefur hann tekið
sér aðeins eina konu. Hann er ó-
líkur „olíukóngunum" í Texas og
Mið-Austurlöndum.
Hann lifir mjög fábrotnu lífi.
Hann gerir greinarmun á tekjum
sjálfs síns og tekjum ríkisins.
Hann hefur 50 þús. punda risnu á
ári.
Soldáninn er að sjálfsögðu ein-
ráður, en einræði hans er vægt.
Hann hefur hvorki her, flugher
né flota og fyrir þrem árum sam
þykkti hann stjórnarskrá. Sam-
kvæmt henni afsalaði hann sér mik
lu af völdum sínum í hendur fram
kvæmda- og löggjafaráðum.
Gífurlegar miklar tekjur Brunei
notar hann til þess að standa
straum af kostnaði við greiðslu
styrkja handa ekkjum og öryrkjum
til þess að veita húsbyggingalán til
30 ára og til þess að reisa skóla
sem mikill skortur er á.
Japanir hertóku Brunei-borg í
stríðinu og eyðilagðist hún í loft-
árásum bandamanna, en nú hefur
hún að miklu leyti verið endur-
byggð. Nýtízku byggingar þjóta
upp. Brunei er orðið að velferðar
ríki, en umhverfið gæti verið úr
bók eftir Joseph Conrad.
★ MALAYARNIR LATIR.
Eitt helzta innanlands vandamál
ið í Brunei hefur verið skortur
Malayanna á dugnaði og metnaði,
en meirihluti íbúanna eru Malayar
Þeir búa við góð kjör miðað við
lífskjör annarra þjóða Suðaustur-
Asíu. Ófaglærðir verkamenn fá
um 120 ísl. kr. á dag — eða fjór
um sinnum meira en starfsbræður
þeirra á nágrannalandssvæðunum.
Hins vegar eru það Indverjar
sem vinna á olíusvæðunum og Kín
verjar sem stjórna verkstæðunum.
Eina fagvinnan sem Malayar vilja
taka að sér er að aka vörubifreið-
um.
í Brunei leitast Kfnverjar við að
drottna yfir ibúunum í sveitum
og þorpum eins og víðar í Suð-
austur-Asíu og eru þeir því óvin-
sælir. Örfáum Kínverjum.er leyft
að setjast að í Brunei og. þeir.
njóta ekki félagslegs öryggis.
Sem fyrr segir er ein af ástæðun-
um til þess, að Tunku Abdul Rah-
man vildi að Brunei yrði aðili að
hinu nýja sambandsríki sú, að Mal
aýarnir munu vega upp á móti Kín
verjunum frá Singapore. En vitað
varr að Brunei mundi ekki fállast
á, að Kínverjar settust að í Brun-
ei, enda þótt Bruneibúum yrði leyft
að setjast að í Singapore. Brunei
krefst trygginga fyrir því, að áhrif
Malaya verði yfirgnæfandi í Brun
ei og þetta er eitt af þeim atriðum
sem áðurnefnd nefnd, sem rann-
saka á mál Sarawak, N.-Borneó
og Brunei, fékk til meðferðar.

PENIN GARNIR
_ Xnnar erfiðleiki í sambandi við
inngöngu Brunei í sambandsrikiö
er í sambandi við olíutekjurnar.
Vitað er, að Bruneibúar eru tregir
fíí áð skipta þessum tekjum með
öðrum. Brunei-búar vilja síður en
svo gláta þessum tekjum eða rýra
þær.
Samkvæmt stjórnarskránni, sem
Bruneibúar fengu fyrir þrem ár-
um verður að fá samþykki fram-
kvæmdaráðanna fyrir sameiningu
við önnur landssvæði. Þá voru
uppi ráðagerðir um ríkjasamband
Brunei; Sárawak og N.-Borneó.
Unglingasagan:
BARN LANDA-
MÆRANNA
„Við hvern annan á þessi
lýsing?"
„Rétt er það, en —“
„Hvað gerði hann?“
„Hann barðist við þennan
Perkins og Perkins skaut
hann niðnr og kúlan straukst
við höfnð hans.“
„En samt drap hann Per-
kins?“
„Hann skaut hann í gegn-
um höfuðið. Það hlýtur að
hafa verið voðalegur bar-
dagi. Perkins er að minnsta
kosti dauður og máðurinn
sem drap hann neitaði að
taka við fénu sem lagt var
honum tO höfuðs."
„Hvað var það miki?“
„Fimmtán þúsund dalir
var mér sagt.“
„Fimmtán þúsund dalir!
Það er nóg til að gera mann
að anðkýfing."
,4Ive mörg múldýr er
hægt að kaupa fyrir það “
brosti járnsmiðurinn.
,JÉg gæti keypt það mörg
að hver sona minna ætti hóp.
Ég gæti keypt sitt húsið
handa hverjum sona minna.
Við gætum lifað sem kóng-
ar. Sumir eru heppnir.“
„Og markvissir“, sagðl
járnsmiðurinn.
„Satt er það. Erfiðisvinna
styrkir hendurnar en dreg-
ur úr hraðanum.
„Ég veit það. En rauðgyllt
hár og blá augu! Hvað heit-
ir hann.“
„Mancos."
Þá sagði Antonio Perez:
„Af hverju kippist þú við
Juan?“
„Af engu“, svaraði Juan.
„Það er einmitt eitthvað
þessu líkt scm Ricardo minn
gæti gert“, sagði Antonio
Peres. „Að fara inn I slíkan
bæ — ég á við svo eitrað-
an stað og að berjast við slík
an voðamann.“
„Drengurinn þinn er ekki
eini bláeygði drengurinn í
heiminum“, sagði járnsmið-
urinn.
„Einhvem tímann", sagði
Perez, „verður hann fræg-
ur.“
„Ég vona að ég lifi þann
dag“, sagði járnsmiðurinn
hæðnislega. „Ég hef ekki
heyrt aðra tala um þá!“
Antonio Perez sagði al-
varlega. „Hann hefur sent
mér átta liundruð dali. Það
er mikið fé vinur minn.“
Þá stóð járnsimðurinn á
fætur þrátt fyrir þreytu sína
og hitann: „Átta hundruð
dali?“ sagði hann.
„Hvar heldurðu að ég hafi
fengið þrjú ný múldýr?"
spurðl Peres. „Heldurðu að
múldýr vaxi á trjánum?“
„En hann er aðcins barn!" ■
„Hann er vel gefinn dreng
ur.“
„Og hvað gerir hann?"
„Hann vinnur hjá kaup-
manni."
12 13. des. 1962 - AtÞÝÐUBLAÐIÐ

m-