Alþýðublaðið - 30.04.1963, Blaðsíða 15

svo að ég eyddi deginum í setu-
stofu hótlesins og fór snemma
í rúmið.
Næsta morgun var ég kominn
í bankann um minú'tu fyrir
stefnumótið.
Bankastjórinn var feitur mað-
ur á miðjum aldri, alúðlegur
í framkomu, og hann tók hjart-
anleg í hönd mér. Jafnframt
tókst honum að láta í það skína,
að hann væri fremur önnum kaf
inn og það væri því í lagi hans
vegna, ef ég kæmi stráx að er-
indinu, án þess að eyða of miklu
af tíma hans.
Ég sagði honum, að ég væri
fulltrúi verktakafélags. Ég sagði,
að við hefðum aðalstöðvar okkar
í New York en hefðum í hyggju
að setja upp útibú í Los Angel-
es. Við hefðum ákveðið að skipta
, við Pacific og Unionabankann,
og ég gaf í skyn, að við veltum
miklu fé. Ég bað hann um ráð,
að því er varðaði leigu á skrif-
stofuhúsnæði. Ég sagði, að við
þyrftum mikið pláss, því að við
hefðum tíu yfirmenn og um tvö
hundruð manna starfslið. Ég sá
-að þetta hefði áhrif á hann.
Hami gaf mér upp heimilisfang
fasteignasala, sem hann sagði að
mundi geta hjálpað okkur. Ég
’ sagði, að við hefðum í hyggju
að flytja um tvær milljónir doll
ara úr bankanum okkur í New
York til að nota við byrjunarað
gerðir. Það hafði líka áhrif á
hann.
Hann sagði með ánægju skyldi
gera hvað sem hann gæti til að
aðstoða okkirr. Ég þyrfti ekki ann
að en nefna það, þá yrði bankinn
reiðubúinn til þjónustu.
,,Ég held ekki, að það sé neitt“,
sagði ég. Svo eftir smáþögn hélt
ég áfram: „Jú, kannski er eitt
atriði. Ég sé, að þið hafið tals-
vert af nýtízku skrifstofuvélum.
Það er eitt af því, sem við þurf-
um á að halda. Hvert er bezt að
snúa sér?“
„Chandler og Carrington eru
beztir,“ sagði hann. ,.Þeir hafa
öll þau tæki, sem þér komið til
með að þurfa.“
„Starfsemi okkar er að sumu
leyti talsvert lik ykkar,“ sagði ég
og kom varlega að ástæðunni fyr
ir því, að ég sat þarna á móti hon
um. „Við höfum viðskiptavini út
um allt. Við þurfum að hafa sam
band við þá. Við þurfum að hafa
skrár yfir viðskipti oklcar við þá.
Þið hafið spjaldskrárvél liérna.
Ég hef áhuga á henni. Reynist
hún vel?“
Ég var heppinn. Það var svo
að sjá, sem hann væri sérlega
stoltur einmitt. af umræddri vél.
„Hún hefor rcynzt langt um-
fram vonir. Ég viðurkenni, að hún
er dýr, en hún margborgar sig
með tímanum og ekkert tekur
henni fram.“
„Ég sá hana aðeins tilsýndar,
þegar ég kom inn,“ sagði ég. ,,Þið
eruð virkilega ánægðir með
hana?“
„Sjáið þér til, herra Master,
ef þér hafið áhuga, skal ég með
ánægju leyfa yður að skoða hana
að verki. Við erum meira en á-
nægðir með hana. Langar yður
til að sjá hana að verki?“
Ég neyddi sjálfan mig til að
virðast ekki of áfjáður.
„Ég vil ekki balca ykkur óþæg-
indi ..."
„Það eru engin óþægindi að
því, það er okkur ánægja." Hann
þrýsti hnapp á skrifborðinu. —
„Ég ætla að biðja herra Flemm-
ing um að sýna yður hana.“
„Um leið og við erum búnir
að finna húsnæði hef ág samband
við yður aftur,“ sagð’ ég. , É,g er
mjög þakklátur fyrir bjálpina."
Skrifstofumaður birtist í dyr-
unum: alvarlegur náungi, sem
beið vongóður og meS cftirvænt-
ingu.
„Flemming, þetta er herra
Masters. Hann ætla að opna
reikning hjá okkur. Herra Mast-
er hefur áhuga á spjaldskrárvél-
inni okkar. Viljið þér sýna hon-
um hana.“
„Já, herra minn.“ Náunginn
lineygði sig fyrir mér. „Með á-
nægju."
Ég stóð upp. Fætur mínir
skulfu. Ég vissi, að ég var lcom-
inn hálfa leið, en það var ekki
nóg. Ég tók í hendina á banka-
stjóranum, þakkaði honum aftur
fyrir hjálpina og gekk síðan á
eftir Flemming út úr skrifstof-
unni og fram í afgreiðslusalinn.
Við stönzuðum hjá vélinni.
Stúlkan, sem sat við hana,
sneri sér við í stólnum og horfði
spyrjandi á okkur.
Flemming kynnti mig og tók
síðan að útskýra hvemig vélin
starfaði.
,,Við höfum þrjú þúsund og
fimm hundruð fasta viðskipta-
vini,“ sagði hann. „Hver viðskipta
vinur hefur sitt númer. Við höf-
um lista yfir þá hérna á þessu
spjaldi."
Hann benti á stórt spjald, sem
hékk á veggnum. Ég gekk yfir að
því og starði á það og augu mín
litu hratt yfir það. Ég fann nafn
Rimu. Mér fannst skrítið að sjá
snyrtilega stafina, sem stöfuðu
nafið: Rhna Marshall. 2997.
Hugur minn drakk í sig númer
ið: hann drakk það í sig af meiri
áfergju en hann hafði nokkurn
tíma numið nokkuð.
„Þegar Við erum buin að finna
númerið,” sagði Flemming, „þurf
rnn við ekki annað þrýsta á hnapp
ana með viðeigandi tölum og þá
fellur spjaldið þegar í stað nið-
ur í bakkann héma.“
„Þetta hljómar fallega," sagði
ég, ,,en virkar hún?“
Stúlkan, sem hafði hlustað á,
brosti vorkunlátu brosi.
„Henni mistekst aldrei.“
„Leyfið mér að sjá,“ sagði ég
og brosti til hennar á móti.
„Tökum fyrsta númerið á list-
anum,“ sagði Flemming. „R. Ait-
ken. Númer hans er 0001. Ung-
frú Laker, fáið mér spjald herra
Aitkens."
Hún sneri stólnum við, þrýsti
á hnappana. Vélin tók að suða
og spjaldið féll niður í bakkann.
„Svona einfalt," sagði Flemm-
ing og brosti glaðlega.
Ég rétti fram höndina.
,,Ég er tortrygginn maður. —
Kannski kemur þetta spjald
herra Atiken ekkert við.“
Sem betur fór rétti hann mér
spjaldið.
Ég sá, að nofnið Atiken var
prentað með stórum stöfum efst
á þvf.
„Já. Þetta er tilkomumikið.
Það er svo að sjá sem ég verði
að leggja fé í svona vél. Má ég
reyna?“
„Vissulega, herra Massers. —
Prófið þér bara.“
Ég beygði mig yfir hnappana.
með tölunni 2997.
Hjarta mitt barðist svo óskap-
lega, að ég var hræddur um, að
stúlkan mundi heyra það.
Vélin suðaði. Spjöldin runnu
gegnuiflí'málmhylkið. Ég stóð
þarna,-£ann svitann brjótast fram
á enni mínu, horfði og beið, og
svó sá ég eitt sjald falla á bakk-
ann.
Flemming og stúlkan brostu.
„Númerið, sem þér völduð, er
numer ungfrú Rimu Marshall,"
sagði Flemming. „Sjáið sjálfir.
hvort það er ekki rétta spjaldið."
Ég rétti höndina og tók við
spjaldinu.
Þarna var það:
Rita Marshall. Reikningur. —
Santa Barba. Innlegg $10.000.
„Mikil vél,“ sagði ég og reyndi
að halda rödd minni eðlilegri.
„Jæja, takk fyrir. Þetta er ein-
mitt það, sem ég er að leita aÖ.“
Hálftíma síðar var ég búinn að
leigja mér bíl og ók hratt eftir
strandveginum í áttina til Santa
Barba.
Ég brýndi fyrir sjálfum mér að
vera ekki of bjartsýnn. Þó að ég
væri búinn að þrengja hringinn,
_____________
Kópavogsbúar
sem óska eftir garðlöndum í sumar, eru beðnir að snúa
sér til garðyrkjuráðunauts Kópavogskaupstaðar. hr. Her-
manns Lundholm. Hann veitir bæjarbúum ennfremur leið-
beiningar um garðrækt.
Viðtalstímar kl. 13—14 á mánudögum, þriðjudögum og mið-.
vikudögum í Hlíðargarðinum.
UTBOÐ
Tilboð óskast í að framlengja haínargarðana í Ytri-Njarð-
vik. — Uppdrættir og útboðslýsing fást á Vita- og hafná-
málaskrifstofunni gegn 1.000,00 kr. skilatryggingu.
j
Vita- og hafnamálastjóri.
Nðuðungðruppboö
verðu'r haldið í tollskýlinu á hafnarbakkanum, hér í borg,
eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík o. fl. miðvikudaginn 8.
maí n.k. kl. 1,30 e. h. Seld verða alls konar húsgögn, skrif
stofu- og búðarhöld, fatnaður og vefnaðarvara, dómkröfur
o. m. fl.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Alþýðublaðið
vantar imglinga til að bera blaðið til kaup-
enda í þessum hverfum:
VOGAHVERFI
SÖRLASKJÓLI I
LÖNGUHLÍÐ
ÁLFHÓLSVEGI
Afgresösla AlþýðuWaÖsins
Sími 14-900
ALÞÝDUBLAÐIÐ — 30. apríl 1963 15
tiöi
SkJb