Frækorn - 15.09.1900, Qupperneq 1

,Bríeður,hvað sem satt er og sómasamlegt, hvað réttvíst er, hvað skírllft er, hvað elskuvert er eða gottafspurnar,
hvað dygðugt er, hvað lofsvert er, gefið því gaum.“
— Fil. 4, 8. —
1900.
hinur úr „$óú minna Hugsana1'.
Eflír Zakarfa. Topelíus.
IV. LjÓSI*.
Já, ég elska þig, þú himinhreina
ljós, endurljómi guðs kærleika, sem
upplýsir jörðina og sameinar sundur-
greinda heima. Enginn glitrandi
gimsteinn, enginn varðeldur, engin
rafurljós skrauthýsanna, engar flug-
eldasólir, engin glitrandi ljós sjón-
leikasviðanna, eigi hinir fölvu geisl-
ar norðurljósanna, jafnvel eigi odda-
leiftur eldingarinnar, er í einni svip-
an sundrar skýjum himins, fær
jafnast á við þig að heilnæmi ljóma
þíns. Það er einungis stjömuhiminn
vetrarnæturinnar, svo djúpur og dular-
fuliur, sem að hátignarfegurð fær
jafnast á við þig. Ég elska hina
skæra liti þína í litaskiftingum regn-
bogans, í morgunsárinu, eða þá er
sólin hnígur í haf sem glóandi hnött-
ur. Ég þekki ekkert, sem skrautlegra
er heldur en svartur skýjaflóki í austri,
björt, hnígandi sól í vestri, iðgrænar
hlíðar og drífhvítan máf, er flögrar
móts við hin dimmu ský. Ég ann
18. BLAÐ.
eigi hinum gruggugu litum þínum,
hinum öskugráu skýjum og drunga-
iegu þoku. Mér þykir vænt um
morgunrökkrið, með því það boðar
dagskomuna. En kveldrökkrið hefir
samskonar áhrif á mig og viðkvæm
kveðja. Évi fremur nætur myrkrið,
þegar það heflr náð sínu hæsta stigi,
og augað veit, að dekkra verður það
eigi, en sú stund nálgast, þá er ljósið
fæðist af skauti þess. Nóttin er
móðurskaut sköpunarinnar, eins og
jólanóttin er fæðingarstund frelsunar-
innar; en hún er það vegna þess, að alt
æðra líf framgengur af dauða, öll
varanleg gleði af djúpri hrygð og hin
himneska von af huggunarsnauðri nú-
tíð.
Umskifti dags og nætur eru auganu
hvíld og fullnægir hverflyndi hjartans.
Vér mundum eigi eiska ljósið, ef vér
hræddumst eigi myrkrið. Þeir, sem
búa nærri heimskautsbaugnum, hafa
hlotið mikla gjöf þar sem eru langir
dagar og langar nætur án afláts.
„Til skiftis laugað í ljósi og niður-
sökt í nótt, sem lyktar eigi.“
Af því, sem gagnstætt er hvort
öðru, framleiðist táp hér, sem hita-
REYKJAVÍK 15, SEPTEMBER,