Frækorn - 15.09.1900, Qupperneq 4

140
F R Æ K 0 RN.
Hefirðu aldrei séð það með sjálfs
þíns augum, að margt heimili vantar
það, sem kaliað er hamingja eða bless-
un? Hefirðu aldrei séð, hvað það er
mikils vert, að veita þeim heimilum
hamingju aftur, sem hafa mist hana?
Þú hefir víst aldrei tekið eftir þessu,
og þess vegna ertu að kvarta yfir
því, að þú hafir ekkert að gjöra.
Þú hefir víst aldrei tekið eftir, að
þetta verk, að veita heimilum hamingju,
er ekki fremur unnið af rikum en fá-
tœkum.
Skamt frá þér er heimili, sem vant-
ar alla hamingju, alla blessun. Heim-
ilisfaðirinn er maður á bezta skeiði
og konan hans er mesta myndarkona.
Þau eiga nú fjögur börn, eins og þú
veitst. Nú er það almannarómur, að
þessi heimilisfaðir sé mestur atgjörvis-
maður í þinni sveit, bæði til sálar og
líkama, og þó er heimilið hans eitt-
hvert aumasta heimilið þar.
Þú hlýtur nú að vita það, vinur!
hvað til þess kemur. Það fer ekki
svo lágt. Um fátt er sveitungum
þínum tíðræddara en ástandið á heim-
inu þvi. Að því skopast þeir, hver í
kapp við annan; sumir aumkva það
í orði, þegar bezt lætur, en fyi'irlitn-
inguna má lesa út úr svip þeirra og
sjálfsþóttann.
Heimilisfaðirinn er drykkjumaður.
Það er orsökin til óhamingjunnar,
sem yfir heimilinu vofir. Þetta hefir
þú séð, eins og aðrir, en hitt hefir
þú ekki séð, að þér væri skylt að skiíta
þér af þessu, að þú, einmitt þú, værir
maðurinn, sem bæði gætir orðið og
ættir að verða þessu heimili til bless-
unar.
Ég áfelli þig ekki fyrir þetta sjón-
leysi, vinur minn! Ég hefi eins og
aðrir gjört mig sekan í því, að sjá ekki
þá, sem eru illa á vegi staddir. En
þakkir séu guði, sem opnaði á mér
augun, svo ég sá ógæfusama meðbræð-
ur mína.
Farðu nú til þessa nágranna þíns
og gjörðu hann að hamingjumanni
og alt hans fólk. Það er mikið verk,
og það er nauðsynjaverk.
Þú þarft lítið fé til að vinna þetta
verk, en þú þarft mikinn kærleik. í
þessum efnum er það kærleikinn, sem
er afl þeirra hluta, sem gjöra skal,
en ekki auðurinn einn. Einsettu þér
að vinna þetta verk — endurgjalds-
laust. Reiknaðu það ekki út eftir at-
gjörvinni.
Og aðferðin er þetta: Reyndu eftir
föngum að bæta úr líkamlegri neyð
heimilisins; þó þú getir það ekki til
hlítar, þá er nóg, ef heimilisfaðirinn
sér og finnur, að þú vilt vera honum
alt og fólki hans. Hann er lengi bú-
inn að finna til þess, að hann
hefir mist alt traust og virðingu
sveitunga sinna; hann er búinn að
smakka á beiskju fyrirlitningarinnar.
Nú finnur hann, hvað sæl.t er, að finna
aftur týnt. traust og týnda vírðingu.