Frækorn - 15.09.1900, Síða 5

FRÆKORN.
141
?ú dregur hann að þér smám saman
eins og bezti bróðir, með ástsamlegri
umgengni þinni. Loks fer hann að
þínum ráðum í flestu, og þá veitir
þér hægt að gjöra hann að gæfu-
manni. Hann trúir ~þér.
Kcerleikurinn er afl þeirra hluta, sem
gjöra skal.
Þinn einlægur vinur
Velsjáandi.
„}3ídanióí“ 03 inn^ldafur rifningarinnar.
Eins og áður hefir verið tekið fram
í þessu riti (sjá 4. og 5. tbl.) hafa
flestir hinir leiðandi kennimenn ís-
lenzku-lúthersku kirkjunnar í Yestur-
heimi skipað sér á bekk með þeim
mönnum, er trúa ritningunni sem
orði guðs.
Yér höfum vitnað í séra N. Stein-
grím Þorláksson, séra Björn B. Jóns-
son og séra Friðrik Bergmann.
Hinir tveir síðar nefndu hafa nú
aftur tekið til máls um sama efni,
annar (séra B. B. J.) mjög svo ákveð-
ið til varnar gegn séra Jóni Helgasyni,
en hinn (séra F. B.) virðist að náigast
skoðun V .... ljóssins í þessu máli.
I.
Séra Friðriíc Bergmann.
í fyrirlestri í Aldamótum III. árg.
virðist séra F. B. að vilja verja biblí-
una gegn þvi, að hún „úi og grúi af
þversögnum", eins og séra J. H. segir
um ýmsa parta hennar. Á þann
veg skildum vér séra F. B. þegar
vér tilfærðum orð hans í 4. tbl. Fræ-
korna. Að visu þóttist hann kannast
við, að ýmsar mótsagnir virðist sér að
væru til í bibliunni, en bæði sagði
hann að þær eru „svo fjarskildar að-
afefni heilagrar ritningai, að þær hafa
ekki hina allra minslu þýðing fyrir það“
(Aldamót III, bls. 76), og líka það,
að þetta væri „smá-ófuilkomleikar á
ytra búningi þessa orðs“.
Af þessu töldum vér það vist, að
séra F. B. væri eiginlega þeirrar skoð-
unar, að biblían væri guðs orð í mann-
legu máli, og mál þetta gæti haft
ýmsa ófullkomleika þótt e/'nið væri
öldungis áreiðanlegt, alveg á sama
hátt og vér bendum á að ritvillur gætu
hugsast í afritunum af heil. ritningu
(sbr. Frækorn no. 7.)
IX. árg. Aldamóta, sem mi er kominn
út, hefir þó sannfært oss um, að hann
að minsta kosti nú sé minna biblíutrú-
aður ensvo. Nú skrifar hann undir skoð-
anir J. H. og þá er hægt að vita hvar
hann stendur.
Betra er það samt hjá séra F. B.,
að hann vill fara gætilega í þessum
umræðum, en það er svo langt frá því
að séra J. H. hafi gjört það, að hann
þvert á móti hefir hneykslað marga
með ritgjörðum sínum um þetta efni.
Begar séra F. B. talar um umræð-
ur út af þessu efni, segir hann þessi