Frækorn - 26.08.1904, Qupperneq 1
Xífssfríð og tífsfró■
Bækur og rit
Eg leitaðð um fold og eg sveif yfir sœ,
því að sál min var hungruð í brauð,
en~eg gat ekki neinssiaðar gulli því náð,
sem oss gefur þann lifandi auð.
Og svo varð eg uppgefinn, sál min svo sjúk,
að hún sá ekki likn eða fró,
því alt traust á mér sjálfum með trúnnivar burt,
og af tápinu sorglega dró.
En þá var það eitt sinn á ólundarstund,
að eg eigraði dapur á sveim;
og eg reikaði hljóður um víðlendisvang,
þvi eg vildi’ ekki í tómleikann heim.
Þá heyrðist mér rétt eins og hvislaði rödd,
svo að hjarta mitt greiðara sló:
„Ef þú horfir með ólund á himinn og jörð,
þá hlýtur þú aldregi ro!“
Þá leit eg i kringum mig, loftið var alt
ein logandi kveidroðaglóð,
meðan sólin mér heyrðist við sœflötinn yst
vera’ að syngja mér óminnisljóð.
Og fuglarnir, iyngið og lækir og grjól
og lömbin og fjöllin og hjarn
fékk aftur sinn heilaga samelskusvip,
og eg sjáifur? — Eglék eins og barn!
Matth. Jochumsson.
Oddur Björnsson: Vegurinn frá mannlífi til
heimsíífs. Akureyri 1904. Á kostnað
höfundarins.
Þetta er eflaust lang-einkennilegasta
ritsmíði, sem hefir verið prentað á
íslandi á seinni árum. Það verður
leitun á mönnum, sem fylgjast með
höfundinum á hugsanaferðum hans.
Bókin er dulvísisrit og kennir þar
margra grasa, sérstaklega verður mað-
ur var við austurlandaspeki og Buddha-
trú, og mun höfundurinn hafa orðið
fyrir áhrifum af því tagi, meðan hann
dvaldi i Höfn, þar sem hin svo nefnda
»teósófí« hefir nokkra fylgjendur.
En eitt rekur maður sig á, að ekki
kemur fram samhengi eða lógík í
framsetningu höf., en hvort þetta sé
nú viljandi eða óviljandi, er ekki hægt
að segja með vissu.
Bókin byrjar t. d. með þessum ein-
kennilegu orðum:
„Mannlegt hyggjuvit! Ertu nú svo fótvíst,
sem þú lœtur?
Hvernig getur tímans barn þekt eilífðina?
Hvernig getur endanleikans sonur skynjað
það, sem engum takmörkunum er bundíð?
Hvernig getur fjötrað eðli skilið alfrjálsa
vitund?
Hvernig getur ytri náttúran skilið það, sem
efninu, líkamanum er óskylt og gagnstætt, —
andans eðli ?
Hvernig getur hinn fáfróði skilið hinn visa?