Frækorn - 18.01.1905, Síða 1

jlraskiftin.
I.
Nú enn er komin aftanstund,
og aftan sá er fagur;
og nœturkyrðin kœtir lund,
er kveður þessi dagur.
Með þessum degi útrann ár,
það ár, sem björg oss fœrði;
það ár, sem drottinn dyrðar hár,
þá dapur harmur sœrði,
með huggun hjöriun nœrði. .
Eg minnist, drottinn, þess, að þú
mig þannig vilt œ stoða;
mig angrar hugsun sífelt sú,
að syndir við mig loða.
Æ, styrk mig, leið mig, herra hár,
um heiminn villugjarna,
og vertu sól mín sérhvert ár,
og sífelt þinna barna
hér tjós og leiðarstjarna.
JJ-
II.
Nú blikar röðull austri i
er upprís fagur bak við sky
frá dimmu rökkva djúpi.
Hvað boðar ársins blíða sól,
er bjartan vefur tindastól
með gullnum geisla hjúpi?
Hún boðar heími líf og Ijós,
sem lífgi hverja visna rós.
Hún huggun hjörtum fœrir;
hún kveikir tjósin kœrleikans.
Hún kveikir von t brjósti manns
sem afl hvert endurnœrír.
Við ársins byrjun opnast djúp,
sem alt er hulið dimmum hjúp,
er ertginn megnar eyða.
En vonarstjarnan björt og blíð
með blíðri ró mót huldri tið
oss lifsbraut náir leiða.
Ef vonín helg í brjósti býr
er birtist ársins dagur nýr;
ei harmur hjartað sœrir.
Þá fyllist hjartað unun af
því út á lífsins breiða haf,
guðs skina geislar skœrir.
Ef von og trúin tengja bönd
og traust á drottins máttarhönd,
þar engar undir blœða
því huggun veitist hjarta því
er heilög trúin ríkir í,
hún vísar veg lil hœða.
Þorst. Finnbogason.
Hósianna!
Mark. 11, 9.
Nú byrjar nytt tímabil! Kæri vinur,
iáttu þitt hósíanna hljóma, svo drott-
inn geti frelsað þig og blessað, og
gjört þig farsælan! Hann gefi þér í
sannleika gleðilegt og blessunarríkt
nýtt ár. Til þess að þetta geti orðið,
verður þú að byrja árið með því að
gefa þig algerlega guði á vald. Dagar
þínir eru í hans hendi. Bið hann að
blessa þig og varðveita þetta nýbyrj-
aða ár. Byrja hinn fyrsta dag þess,
sem og alla aðra, með innilegri hjart-
ans bæn. Lát fyrstu hugsun þína, á
hverjum morgni, hvarfla upp til þíns