Frækorn - 15.05.1905, Blaðsíða 3

FRÆKORN
19
þess að hlýða sabbatsboðorði drottins,
eins vel og hinum boðorðuuum, er
kærleikurinn. Til guðs barna eru þessi
blessuðu orð töluð: ^Rér hafið ekki
fengið þrældómsanda aftur til hræðslu,
heldur hafið þér fengið sonarlegan
útvalningaranda, sem vérköllum í: Abba
faðir.« Róm. 8, 15. Og þess vegna
geta guðs börn sagt: »í því sýnir
sig elskan til guðs, að vér höld-
um hans boðorð, og hans boð-
orð eru ekki þung.« 1. Jóh. 5, 3.
Sá, sem er gagntekinn af anda kær-
leikans, skiiur líka, að þegar guð í
orði sínu talar um afleiðing syndar-
innar, þá er einnig í því kærleikur
hans opinberaður. Hann sér það að
það er ekki harðneskja guðs, sem
kemur því til leiðar, að afleiðing synd-
arinnar verði dauði. Guð er kærleik-
ur, og einmitt þess vegna getur hann
ekki látið syndina vara við að eiiífu,
og hver sá, sem gefur sig syndinni á
vald, vdrður að taka þátt í afleiðing
hennar.
Rótt öll ónauðsynleg verk séu
bönnuð, þá eru þó tii verk, sem bæði
mega og eiga að gerast á hvíldar-
dögum. Sabbatið er oss gefið til
þess, að vér sérstaklega getum dýrkað
guð; en guðsdýrkun þýðir meira en
kirkjurækni og heimalestur. »Hrein
og óflekkuð guðsdýrkun fyrir guði
og föður er sú: að vitja munaðar-
lausra og ekkna í þeirra þrengingu og
varðveita sjálfan sig flekklausan frá
heiminum.« Jak. 1, 27. Slík guðs-
dýrkun á hvíldardegi er að vísu drotni
þóknanleg.' Og frelsari vor hefir
einnig gefið oss fyrirmynd í þessu.
Satt er það, að vér lesum um hann,
að hann gekk á hvíldardeginum, eins
og hann var vanur, í samkunduhúsið
og talaði um það, er heyrir guðs ríki
til (Lúk. 4, 16), en líka lesum vér,að
hann á hvíldardögum gerði öllum
þeim gott, sem hann fann í nauðum
stadda, og hann segir: Hvíldardag-
urinn er orðinn til mannsins vegna.«
Mark. 2, 27. »F*ess vegna er leyfilegt
að gera það, sem gott er, á hvíldar-
dögum.« Matt. 12, 12. Ef vér fylgjum
dæmi frelsara vors í þessu, þá mun
hvíldardagurinn verða oss hinn bless-
unarríkasti dagur, þá munum vér hafa
samfélag við vorn himneska föður og
»gleðjast í honum«.
Hið rétta helgihald sabbatsdagsins
er þá fólgið í því, að vér leggjum
niður alla vinnu og notum daginn til
þess að dýrka og þjóna guði, eins og
hann í orði sínu kennir oss að gera<
Og ef vér í trú og kærleika viljum
hlýða öllum boðorðum drottins, þá
mun blessun hans í ríkum mæli verða
oss veitt. Drottinn segir: »Blessaður
muntu verða í borginni, blessaður á
akrinum, blessast mun þér þinn lífs-
ins ávöxtur, þinn jarðarávöxtur, ávöxt-
ur þinnar hjarðar, ávöxtur þinna
nauta og ávöxtur þinna sauða. Blessun
mun fylgja þinni körfu og þínu brauð-
trogi. Blessaður muntu verða í þín-
um inngangi, og blessaður í þínum
útgangi.« 5. Mqs. 28, 3 — 6.
Já, gefi guð, að vér mættum verða
taldir á meðal þeirra, sem meðtaka
náð hans til þess að vera honum
trúir og hlýðnir í öllu því, sem hann
hefir oss boðið! Rá munum vér
njóta blessunar hans hér og innan
skamms tíma munum vér ónnganga
í þá hvíld, sem er guðs fólki eftir-
skilin.« Heb. 4, 9; kap. 10, 37.
-------»♦»-------
SUMARÓSKIR TIL BARNANNA.
Oleðilegt sumar, gleðilegt sumar, ljúfa Lilja
mín!
liija hreinnar elsku, og gleði vaxi’ í sálu þín.
Gleðilegt sumar, gleðilegt sumar, góða Rósa
mín!
guðhræðslunnar björtu rósir prýði sálu þín.
Gleðilegt sumar, gleðilegt sumar, kæri Kristján
minn!
kristindómsins sólargeislar vermi anda þinn.
Gleðilegt sumar, gleðiiegt sumar, litla Laufey
mín!
'í laufsa! drottins miklu náðar blómgist sála
þín.