Frækorn - 27.09.1906, Blaðsíða 3

FRÆKORN
299
Vér skulum nú athuga nokkra af
þessum spádómum.
jesús kom í heiminn samkvæmt
vitnisburði spádómanna. Það var sagt
fyrir að Jesús mundi koma af Abra-
hams niðjum, af Júda kynkvís! og af
Davíðs ætt. i fyrsta kap. hjá Matt.
er ættartala, sem sýnir, að jósef fóst-
urfaðir jesú átti kyn sitt að rekja til
Abrahams gegnum Júda og Davíð.
í þriðja kap. hjá Lúkasi finnum vér
ættartölu Maríu móður Jesú, alt til
Adams og Evu, gegnum Abraham
Júda og Davíð. Stjarnan, sem Bile-
am spáði um, kom á réttum tíma til
að upplýsa heiminn um það, að ísra-
els »veldissproti«, ísraels konungur
væri fæddur. 4. Mós. 24, 17. Matt.
2, 1 11. Hann var fæddur af meyj-
unni í Betlehem eftir spádómunum.
Es. 7, 14.; Matt. 1, 22 — 23.; Mika 5,
1. Matt. 2, 4 — 6.; Hann átti að verða
svikinn af vini sínum og seldur fyrir
30 silfurpeninga. Sálm. 41, 10.; Jóh.
13, 18.; Sak. 11, 12.; Matt. 26, 14
15. Hann átíi að verða gegnumstung-
inn með spjóti, Sak. 12, 10.; Jóh. 19,
34 — 37. Reir skyldu varpa hluíkesti
um kirtil hans. Sálm. 22, 19.; Matt.
27, 35. Beir áttu ' að gefa honum
edik, galli blandað til að drekka. Sálm.
69, 22. Matt. 27, 34. Hann átti að
upprísa áður en líkami hans sæi rotn-
un, á þriðja degi (því lægi þeir dauðu
lengur í gröfinni þá byrjaðí rotnun-
in. Jóh. 11. 39.) Lúk. 24, 46.; Sálm.
16, 10.; Pgb. 2, 24 32 Hann átti
að stíga til himins og setjast við íöð
ursins hægri hönd. Sálm. 110, L;
Pgb. 2, 33 35. I þessum spádómum,
sem fmnast í gamla testamentinu og
urðu bókstaflega uppíyítir í jesú, við
fyrri tiikomu hans, sjáum vér óræka
sönnun fyrir innblástri gamla testa-
mentisins. Pað kemur ekki til mála
að nokkur annar í heiminuin hafi
verið eða geti verið hinn sanni Mess.
ías, því enginn hefir slík einkenni
guðdómleikans, sem Jesús af Nazaret
Framtíð Gyðinganna var aðal um-
talsefnið hjá spámönnunum. Móses
spáir óhamingju yfir Gyðinga sökum
þeirra fráfalls, »Drottinn mun leiða
þjóð eina móti þér úr fjarlægð, frá
! jarðarinnar enda er komi með arnar-
flugi, hverrar tungumál þú ekki skil-
1 ur; það mun verða illúðleg þjóð, er
ei mun gjöra greinarmun á hinum
aldraða, og ekki vægja hinum unga,
hún mun eyða ávexti þíns fénaðar,
! og þíns lands ávexti Pangað til
hún er búin að gjöra útaf við þig.
»Drottinn mun dreifa þér meðal alira
þjóða, frá einu heimsskauti til annars .
»Pú munt verða að viðundri, og al-
mennilegu orðtaki og spotti meðal
þess fólks, sem drottinn rekur þig
til.« 5. Mós. 28, 49 51 64. 37. v.
Daníe! spáir að þjóð hins næsta
höfðingja mun borgina og helgidóm
inn eyðileggja. Dati 9, 26. Jesús
- segir: »Nær þér sjáið Jerúsalem um-
kringda af herflokkum, þá vitið að
i eyðilegging hennar er í nánd.« Lúk
21, 20. Hin illúðlega þjóð, sem kom
frá fjariægu landi og hverrar tungu-
mál ísrael ekki skildi, voru Rómverj-
ar sem umkringdu og tóku jerúsal-
em árið 70 e Kr. Meðan á umsátr-
inu stóð var því spáð, að mæðurnar
mundu eta börn sín, og þær gjörðu
það. 5. Mós. 28, 53. 56. 57. (New-
ton on the Prophecies; bls. 345. 346)
Pá uppfyltust eiunig Jesú'orð: Æ,
vesælar eru á þeim tíma konur þung-
i aðar og þær sem börn hafa á brjosti.
Matt. 24, 19. Jerúsalem varð gjörð
að rústum og ekki var látinn steinn
yfir steini standa sem ekki væri nið-
i ur rifinn, Jesús sagði þetta fyrir í