Frækorn - 01.04.1912, Page 4
20
F R Æ K O R N
§§ormorgm
Kenur dagur á frón mitt fagur
með freisisboða morgunroða;
gleðja lýði birta og blíða,
blómin dafna og þr ska safna;
í anda hreinum glaðir á greinum,
gala þrestir vorsins gestir,
kvakar lóa um mela’ og móa,
maurar í þúfu að verki grúfa,
von að yn; ja svamr syngja,
sclm klæðir geislum liæðir.
Upp því, maður! Oakk nú glaður
til gjörða þinna. Nóg er að vinna!
M. Oíslason.
„Verði þinn vilji.”
Séum vér alla tíma sannarlega
fúsir a að gjöra sérhvað það, sem
guð sýnir oss, munualdrei nokkurn
tuna eiga sér stað vonbrigði og
gremja vegna breytinga á högum
vorum og starfi.
Ef hann ákveður að eg skuli
vinna hér, á eg þá að kvarta yfir
því, að eg geti ekki starfað annar-
staðar ?
Vilji hann að eg bíði rólegur
heima í dag, ætti eg þá að reiðast
vegna þess, að eg get ekki verið
að heiman?
Hafi eg hugsað mér að fram-
kvæma erindi hans skriflega, á eg
þá að mögla, ef hann sendir mann
til mín, sem tefur mig, eða á eg
»auðsýna kærleika« hans vegna,
og hlýða boði hans: »Verið góðvilj-
aðir, — elskið?«
Hafi eg í raun réttri gefið allar
gáfur mínar í þjónustu hans, bvers-
vegna á eg þá að verða reiður og
í vondu skapi, þó dagverkið verði
óbrotið, starf sem lítið ber á, í
staðinn fyrir andlegan starfa er sýnist
vera meira virði og er álítlegri? —
Fólkstal í söfnuði s. d. a. í Reykja-
vík 31. des. 1911: 63. Á árinu
gengu 9 manns inn í söfnuðinn.
Þegar eg þreytist á vegi mínum,
þá mér,faðir,bend með kærleik þínum
að heima í himins prýði
er hvíld af tímans stríði,
þar fagna allir frjálsir drottins lýðir.
Finn egóðumfækkar dögum mínum
faðir minn eg er í höndum þínum
og heima er holt að búa
en heimi er valt að trúa
hans gleðin oft í grát er fljót að
snúast.
Kem eg því að krossins helga meiði
krýp við fætur hans sem faðminn
breiðir
á móti mínurn anda;
má þar ekkert granda,
hann leiðir mig svo Ijúft úr öllum
vanda.
Eg vil aldrei þaðan framar flýja,
finn eg hreina lífsins strauma nýja
í gegnum instu æðar
andans þrek mitt glæða
er mér lyfta upp til sólar hæða.
En þegar páska röðull skýin roðar,
rökkrið flýr en engill lífið boðar
veiku vina liði,
von og helgum friði
fyllir sál, en fellur burtu kvíði.
Hvað er skuggi og hætta jarðar dala,
þá heyri eg siguróminn dýrðarsala,
eg horfi á ljósa lundinn
laufum grænum undir
þar gleðjast vinir guðs um allar
stundir.
G. H.
Góð ráð.
1. Eitthvað mætir mótdrægt áður
en deginum lýkur. Minnumst
þess að morgni, og undirbúum
oss í bæn að taka því á réttan
hátt.
2. Þegar þú finnur, að þú ætlar
að verða bituryrður, þá bið
fyrst, áður en þú segirnokkuð.
3. Ef vér, vegna sjúkdóms veiklun-
ar eða andstreymis, erum óró-
legir, setjuin þá tvöfaldan vörð
fyrir vorn munn.
4. Oættu öðrum mönnum, sem
þjáðst, og ávarpa þá hlýum orð-
um.
5. Líttu á sérhverja sorg frá björtu
hliðinni, í ljósi guðs, þá bilar
ekki hugrekki þitt.
6. Haf gát á hverju tækifæri til að
gleðja aðra eða að ryðja úr vegi
smáóþægindum.
7. Tali einhver til þín í reiði, þá
svara þú hógværlega og rólega.
8. Láttu aðra ganga fyrir við öll
tækifæri.
Tveir helstu menn í Kína-
Bylting sú sem síðustu mánuðina
hefir verið að gerast með Kínverj-
um, er með mestu viðburðum nú-
tímans: Langfjölmennasta þjóðin í
heimi kemur lýðveldi á hjá sér.
Kínaveldi kemur eftir þetta að
taka afarmiklum breytingum, og
ætla má að, kristindómur og vest-
ræn menning valdi þar helstu um-
skiftunum.
Hér skulu sýndar myndir af þeim
tveim mönuum, sem inest hafa að
segja í Kína nú sem stendur.
Þeir Yuan-Sh-Kai og Sun-Yat-Sen
eru taldir lang-mikilhæfastir menn
fiölmennustu þjóðar heimsins og
áburðarmestir við þau stórtíðindi,
er gerst hafa í austurlöndum síð-
ustu missirin.
Yuan-Shi -Kai er af Kínversku bergi
brotinn, ættstór, mentaður vel, at-
orkumaður og forvitri. Hann nam
hernaðarlist Norðurálfumanna á
yngri árum, gerðist síðan handgeng-
inn stjórninni og kom nýu skipu-
lagi á her Kínverja. Síðan fjell
hann í ónáð við hirðina og var