Alþýðublaðið - 30.05.1963, Blaðsíða 15

HmMmtUUMMMMmMMUMMMHHIMMMMHUMWMMM
FYRSTI KAFLl
ÞEGAR brytinn bar gestunum
eftirmatinn, hallaði Mayfie'd
lávarður sér alúðlega að sessu-
naut sínum á hægri hönd, frú
Júlíu Carrington. Alkunna var,
hve fullkominn gestgjafi Mey-
field lávarður var og hann
gerði sér far um að brjóta ekki
í bága við þann orðstír. Enda
þótt hann væri ókvæntur, var
framkoma hans viz kvenfólk á-
vallt hin ljúfmannlegasta.
Frú Julía Carrington var um
fertugt, hávaxin, dökkhærð og
fjörmikil. Hún var mjög grann
vaxin, en var ennþá fríð sýn-
um. Einkum þótti hún hafa sér
lega fagrar hendur og fætur.
Hún var ákaflega fljótráð og
eirðarlaus eins og gerist um
taugaveiklaðar konur.
Því nær beint á móti henni
við kringlótt borð sat maður
hennar, Sir George Carrington,
flugmarskálkur. Hann hafði
byrjað framabraut sína í.sjó-
hernum og hafði enn til að
bera hinn djarfmannlega hressi
leik uppgjafasjóliðans. Hann
hló og spaugaði við hina fögru
frú Vanderljm, sem sat á aðra
hönd gestgjafanum.
Frú Vanderlyn var ljóshærð
■ og ákaflega fögur kona. Mál-
rómur hennar hafði örlítinn
amerískan hreim, alveg hæfi-
lega til þess að gera hann
skemmtilegan án þess að ýkja
það um of.
Á hina hönd Sir George Varr
ington sat frú Macatta, sem
átti sæti í brezka þinginu. Frú
Macatta var talin með fróðustu
mönnum um húsnæðismál og
meðferð ungbama. Hún var
' stuttorð og gagnorð, fremur
gelti en talaði og ásýnd henn-
ar venjulega fremur uggvæn-
leg. Líklega var ekki að
undra þótt flugmarskálkin-
um þætti sessunauturinn
til hægri öllu skemmtilegri við-
tals.
Frú Macatta, sem aldrei tal-
aði um annað en sínar sér-
greinar, hvar sem hún var
stödd, gelti smá fróðleiksgus-
um um fræðigreinar að sessu-
naut sínum til vinstri, hinum
unga Reggie Carrington.
Reggie Carrington var tutt-
ugu og eins árs og gersneydd-
ur öllum áhuga á húsnæðis-
málum, ungbarnavernd og í
sannleika sagt öllu, sem við-
kom stjórnmálum. Stöku sinn-
um skaut hann inní athuga-
semduni eins og: „Óttalegt er
að heyra!“ eða „Ég er yður
algerlega sammála“, en það
var greinilegt að hugur hans
var hvergi nálægur. Herra
Carlile, einkaritari Mayfields
'lávarðar, hgfði sæti á milli
Reggies og móður hans. Það
var fölleitur, ungur maður
með nefklemmugler og gáfu-
legan varfærnissvip, fámáll, en
ávallt reiðubúinn að grípa inn
í deyjandi samræður. Þegar
liann veitti því athygli að
Reggie Carrington barðist við
geispann, hallaði hann sér fram
og skaut fimlega spurningu að
frú Macatta um tillögur henn-
ar í „hæfnismálefnum barna“.
Umhverfis borðið liðu hljóð
lega í deyfðu skini rafljósanna
einn bryti og tveir þjónar og
réttu gestunum föt og fylltu
vínglös þeirra. Mayfield lá-
varður greiddi matreiðslu-
manni sínum há laun og þótti
hafa gott vit á víntegundum.
Borðið var kringlótt, eu cng-
inn gat verið í vafa um, hver
væri gestgjafinn. Það var ekki
um að viUast, að þar sem May-
field lávarður sat, þar var há-
borðið. Hann var hár vexti,
herðabreiður, með mikið silfur
grátt hár, stórt beint nef og lít-
ið eitt framstæða höku. Það
var andlit, sem auðvelt var að
skopstæla. Á sama hátt og
Sir Charles McLaughlim, hafði
Mayfield lávarður sameinað
það stjórnmálaferli sínum að
hafa jafnframt á hendi yfir-
stjóm mikillar vélaverksmiðja:
Og sjálfur var liann fyrsta
flokks vélsmiður. Hann hafðL
verið aðlaður fyrir ári síðan
og jafnframt var hann kjörinn
fyrsti vopnamálaráðherra, nýtt
ráðherraembætti, sem var al-
veg nýstofnað.
Agatha Ghristie
Etfirmaturinn var kominn- á
borðið. Portvínið hafði verið
borið einn hring. Frú Júlia leit
til frú Vanderlyn og reis á fæt-
ur. Konurnar þrjár gengu út
úr stofunni.
Portvíninu var aftur hellt í
glösin, Mayfield lávarður
minntist lauslega á fasana. í
fimm mínútur eða svo snerust
samræðurnar um veiðar. Þá
mælti Sir George:
„Ég geri ráð fyrir að þú vilj-
ir heldur komast til þeirra inn
í dagstofunni, Reggie minn
Mayfield lávarður tekur ekki
til þess“.
Ungi maðurinn tók bending-
unni feginsamlega.
„Þakka yður fyrir, Mayfield,
lávarður, ég held að ég geri
það.“
Herra Carlile muldraði:
„Má ég biðja yður að hafa
mig afsakaðan, Mayfield lávarð
ur — það eru nokkrar minnis-
greinar og ýmislegt fleira, sem
ég þarf að ljúka —
Lávarðurinn kinkaði kolli.
Ungu mennirnir gengu báðir
út. Þjónarnir höfðu fyrir
nokkru dregið sig í hlé. Vopna
málaráðherrann og yfirmaður
flughersins voru einir eftir.
Eftir nokkra þögn mælti
Carrington:
„Jæja — allt í lagi?"
„Fullkomlega! Engar vélar í
Evrópu komast í námunda við
þessa nýju sprengjuflugvél".
„Fljúga í kringum þá, ha?
Það var það, sem ég átti von
á“.
„Yfirburðir í lofti“, fullyrti
Mayfield lávarður.
Sir George Carrington and-
varpaði djúpt.
„Það var mál til komið! Eins
og þú veizt, Charlee, höfum við
verið í aumustu niðurlægingu.
Öll Evrópa eins og púðurtunna.
Og við óviðbúnir, fjandinn hafi
það! Það skall hurð nærri hæl-
um. Og við höfum enn ekki yf-
irstigið alla öðrugleika, hversu
mjög sem við hröðum smíð-
inni“.
„Eigi að síður“, sagði May-
field lávarður lágróma, „er
nokkur hagur í því, að hefjast
handa seint. Allmikið af fram-
leiðslu Evrópuríkjanna er nú
þegar únælt og þau eru hættu-
lega nærri gjaldþroti."
„Ég held að það hafi enga
þýðingu", sagði Sir George
þungbúinn. — Það er alltaf
verið að segja að þessi eða hin
þjóðin sé gjaldþrota! En samt
hjara þær enn. Eins og þú
veizt eru fjármál hreinasta he-
brezka fyrir mig“.
Það frá fyrir glettni i aug-
um Mayfields lávarðar. Alltaf
var Sir George Carrington
sami forherti „djarfi, heiðar-
legi, gamli sjóhundurinn". Til
voru þeir menn, sem héldu því
fram, að þetta væri fyrirslátt-
ur einn, sem hann hefði tekið
upp að yfirlögðu ráði.
Carrington sneri nú umræð-
unum að öðrum og sagði eilítið
kæruleysislega:
„Aðlaðandi kona, þessi frú
Vanderlyn — ha?“
„Ertu að furða þig á, hvað
hún sé hér að vilja?“ sagði
Mayfield lávarður með bros í
augum.
Carrington varð ofurlítið
ringlaður á svipinn.
„Nei, alls ekki — nei —nei“.
„Ójú, þú varst það nú! Vertu
ekki að gera þig að fífli,
George. Þér var nú svona um
og ó, hvort það gæti skeð að
ég væri síðasta fórnarlambið!"
Carrington sagði:
„Ég skal játa að mér fannst
það örlítið einkennilegt, að hún
skyldi koma hér — já, einmitt
um þessa helgi“.
Meyfield lávarður kinkaði
kolli.
„Þar sem liræið er, þangað
sækja hrafnarnir. Við höfum
eignast mjög áberandi hræ, og
það mætti komast svo að orði
að frú Vanderlyn væri fyrsti
hrafninn".
Flugmarskálkurinn spurði
snúðugt:
„Veiztu nokkuð um þennan
Vanderlyn kvenmann?"
Mayfield lávarður fékk sér
vindil, skar endann af honum
og kveikti vandlega í honum,
kastaði til höfðinu og tíndi út
úr sér orðin eftir nákvæma yf-
irvegun.
„Hvað ég viti um frú Vand-
erlyn? Ég veit, að hún er ame-
Sjálfboðaliðar
;! A-listann í Reykjavík vantar mikinn fjölda <;
sjálfboðaliða á kjördag. Þeir sem vildu sinna i:
;; slíkum störfum eru beðnir að gera aðvart hið <;
|í fyrsta í síma 15020, 16724, 19570 eða á um-
<; daemisskrifstofumar. < >
BÍLAR. — Þeir bíleigendur, sem myndu vilja i!
; I aka fyrir A-listann á kjördag, eru beðnir að <;
Í! gera aðvart hið fyrsta í síma 15020, 16724, ij
11 19570. j;
rtWMMMMMMMWMMIMMMMMMMMMMMMWMMMWMWM
Orðsending
til slþýHufSokksmanna og annarra
stuðnfngsmanna A-listans.
Fjölmargir kjósendur Alþýðuflokksins dveljast nú erlendis að
venju. Þeir stuðningsmenn flokksins, er kynnu að þekkja einhverja
þeirra, eru eindregið beðnir að skrifa þeim hið fyrsta og hvetja þá
til að kjósa. A-LISTINN er listi Alþýðuflokksins í öllum kjördæmum.
Utankjörstaðakosning erlendis fer fram hjá ræðismönnum og
sendiráðum á eftirtöldum stöðum:
Bandarikin: Washington; Chicago; Grand Forks, North Dakota;
Minneapolis, Minnesóta; New York; Porland, Oregon; Seattle, Wash.
Kanada: Toronto, Ontario, Vancouver, British Columbia, Winnipeg,
Manitoba.. Noregur; Osló. Svíþjóð: Stokkhólmur. Sovétrikin: Moskva.
Sambandslýðveldið Þýzkaland: Bonn, Lúbeck. Bretland: London, Ed-
inburg-Leith, Grimsby. Danmörk: Kaupmannahöfn. Frakklandi:.
°arís. Ítalía: Genova.
HVERFASKRIFSTOFUR:
A-LISTANS í REYKJAVÍK
BERGÞÓRUGATA 2, sími 14968. Opin kl. 5—10. Hverfaskrif-
stofa fyrir Austurbæjarskólann.
STÓRHOLT 1, sími 16610. Opin ki. 5—10. Hverfaskrifstofa fyr-
ir Sjómannaskólann.
LAUGARÁSVEGUR 29, sími 32971. Opin kl. 5—10. Hverfa-
skrifstofa fyrir Langholts- og Laugarnesskóla.
RÉTTARHOLTSVEGUR 3, sírni 32331. Opin kl. —10. Hverfa-
skrifstofa fyrir Breiðagerðisskóla.
ALÞÝÐUHÚSIÐ, Hverfisgötu, sími 20249 og 20250. Opin kL
5—10. Hverfaskrifstofa fyrir Miðbæjar- og Melaskóla.
Allt flokksfólk er hvatt til að koma á skrifstofurnar til starfs
og ráðagerða.
UtankjörstaðaatkvæSagreiSsEa
Kosning utan kjörstaða er hafin. Kosið er hjá hreppstjór-
um, sýslumönnum, bæjarfógetum og borgarfógetanum f
Rcykjavík. en kjörstaður hans er í Melaskólanum og er op-
inn kl. 10—12, 2—6 og 8—10. Kjósendum ber að kjósa
þar sem lðgheimili þeirra var 1. des. 1962.
Þeir, sem ekki geta kosið þar á kjördegi, verða að kjósa
utankjörstaðakosningu fyrir þann tíma. Kjósendur, sem
staddir eru erlendis, geta kosið á skrifstofum islenzkra
sendifulltrúa.
Listi Alþýðuflokksins um allt land er A-LISTI.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 30. maí 1963 15