Alþýðublaðið - 17.07.1963, Síða 13
Um síðustu helgi kom Guðjón Jónsson
með vegavinnuskúr inn á Hveravelli.
Skúrinn er það stór og fyrirferðarmik-
ill, að ekki var hægt að koma honum
yfir brúna á Hvítá við Hvítárvatn. Ekið var þvi með hann norður í land og komið á Hveravelli norðan
frá. — Skúr þessi verður bækistöð varðarins á Hveravöllum og er hann hinn vistlegasti með 2 rúm-
stæðum og lítilli eldavél. Þar verður talstöð í sumar. Á myndinni er Þorleifur Hauksson, húsvörður,
og Guðjón Jónsson bílstjóri. Myndin er tekin um kl. 9 árdegis síðastl. sunnudag. — Ljm. St. Nik.
|k I / | / | ■ Myndin er tekin síðastliðinn sunnudag og sýnir nýjan skála, sem byggður hef-
C \£ ,Sj I S ur verið við sæluhús Ferðafélags íslands í KerlingarfjöIIum. Skáli þessi verð-
I 1 J I Ji\Ull ur fyrir skiðafólk og verða í honum nokkur rúmstæði, svo og hitunartæki.
Námskeið þessi eru orðin afar vinsæl og eru margrir þar í tjöldum eins og
sést á myndinni. — Myndin er tekin um hádegisbilið síðastliðinn sunnudag. Þá var ágætt veður þar
en þoka síðdegis á fjallatoppum. — Ljm. St. Nik.
Góðar horfur
Framh. af 4. síðu
aukast ört í öllum löndum Aust-
ur-Evrópu — yfirleitt örar en á-
ætlað hafði verið fyrir árið 1962.
ÞRÓUNARLÖNDIN
OG EFNAHAGSLEG
SAMEINING EVRÓPU
Haldi efnahagsútþenslan í
Vestur-Evrópu áfram með sama
hraða og á árunum 1950—60, cr
sennilegt að innflutnlngur Vest-
ur-Evrópu frá öðrum heimshlut-
um muni fara stöðugt vaxandi,
jafnvel þótt hlutdeild þessara
landa í allsherjarviðskiptum
Vestur-Evrópu muni minnka
vegna hinnar efnahagslegu sam-
einingar, segir í fyrra hluta
skýrslunnar, sem f jallar um þró-
unarlöndin og alþjóðaviðskiptin.
Hins vegar mundu hinar óhag-
stæðu afleiðingar þess, að I stað
innflutnings komi innlend fram-
leiðsla, ef samdráttur yrði í Vest-
ur-Evrópu frá öðrum löndum
haldi áfram að aukast, geta þar
fyrir utan ákveðnar vörutegund-
ir og ákveðin lönd orðið fyrir
efnahagslegum skakkáföllum af
sameiningu Vestur-Evrópu. Á
það einkum við um landbúnað-
inn.
TECTYL
ryðvörn.
Sjöfug í dag:
INGVELDUR Jónsdóttir er 70
ára í dag. Ilún er fædd á Blauta-
læk á Brunasandi í Hörgslands-
hreppi 17. juií 1893. Bærinn ligg
ur þar á Síðunni, þar sem Mýr-
dalsjökull og fjallið Lómagnúp-
ur blasa við. Lómagnúpur er í
augum margra Skaftfellinga fal-
légasta og tignarlegasta fjall
landsins og Ing tn er á sömu
skoðun. Þrátt fyrir hið fallega
bæjarstæði, er bærinn kominn í
eyði íjmir löngu.
Ingveldur hefur dvalið mestan
hluta ævi sinnar í Skaftafells-
sýslunum. Hún hefur verið
kaúpakona á mörgum bæjum og
þekkir því vel hina fornu ís-
lenzku sveitamenningu. Einn
merkilegasti atburðurinn í lífinu
telur hún vera ferðina til Reykja
Tékkneskur
styrkur
Tékknesk stjórnarvöld bjóða
fram styrk handa íslendingi til
átta mánaða háskólanáms í Tékkó
slóvakíu námsárið 1963-64. Styrk-
urinn nemur 700 tékkneskum kr.
á mánuði, kennslugjöld eru eng-
in og styrkþega verður séð fyrir
húsnæði og fæði á stúdentagarði
með sömu kjörum og tékkneskir
stúdentar njóta. Ætlazt er til, að
styrkþegi komi til Tékkóslóvakíu
eigi síðar en 1. september n.k.
Umsóknum um styrk þennan
skal komið til menntamálaráðu-
neytisins, Stjórnarráðshúsinu við
Lækjartorg fyrir 6. ágúst n.k. og
fylgi staðfest afrit prófskírteina
svo og meðmæli.
Umsóknareyðublöð fást í mennta
málaráðuneytinu.
Menntamálaráðuneytið
10. júlí 1963
víkur, sem hún fór tólf ára göm-
ul ríðandi. Þetta var merkilegur
viðburður í lífi ungrar stúlku á
þeim dögum,' Mætti líkja honum
við ferð unglings á okkar tim-
um til Miðjarðarhafslandanna.
— Mér fannst ósköp gaman að
koma til kaupstaðarins segir
Ingveldur. Aðalbyggingamar,
sem ég man eftir úr ferðalaginu
voru dómkirkjan og Gefjun
Iðunn. Já, svona var nú það.
Margt hefur borið á daga Ing-
veldar. Með mestu ánægju hugs-
ar hún aftur í tímann til dval-
arinnar hjá frænku sinni, Guð-
ríði á Blómsturvöllum í Fljóts-
hverfi. í Reykjavík héfur Ing-
veldur dvalið um 20 ára skeið,
og segir hún, að Reykjayík sé
góð fóstra. ;
Vinarf ólk Ingunnar ,óskar
henni til hamingju með afmælið
og alis góðs á komandi árum.
S. S.
Nafn mataríns
Framh. af 4. síðu
jarðhnotumjöl og siginn fisk í
Senegal.
AÐEINS EINN IIUNDRAÐS
HLUTI FÆÐUNNAR ER
ÚR SJÓNUM
ÞAÐ er allt of fátt fólk sem etur
fisk, segir Fridthjof. Af öllum
þeim mat sem maðurinn lætur
í sig, kemur aðeins 1 af hundraði
úr sjónum. í flestum tilvikum á
það rætur að rekja, til þess, að
fólk á ekki kost á fiski. En jafn-
vel þó að hægt sé að útvega fisk,
geta fordómar, venjur og nafn
eða útlit fisksins valdið miklum
erfiðleikum.
Frá viðleitni sinni — sem oft-
ast bar árangur — við að rjúfa
andspyrnuna segir hann 1 nýút-
kominni bók, „Encouraging the
Use of Protein-Rich Foods”, sem
FAO gefur út. Af þessari bók,
sem er handbók og hin fyrsta
sinnar tegundar, er ljóst, að hann
hefur beitt sundurleitustu hjálp
argögnum í starfi sínu: kvik-
myf.idasýningum, brúðuleiksýn-l
ingum (í bókinni er heilt brúðu-
leikrit), matreiðslusýningum,
heimsóknum á heimilin, „matar-
leikjiun” fyrir böm, kennslu í
skólum o. s. frv.
ÓVÆNTUR
ÁRANGUR
STUNDUM geta einföld brögð
borið óvæntan árangur, eins og
eftirfarandi dæmi sýnir:
í Chile reyndi Fridthjof að
vekja og auka áhuga fólksins á
fiski sem hét merluza (kolmúli).
í Argentínu og Uruguay er þessi
fiskur mjög vinsæll. En í Chile
er slík ofgnótt af merluza, að
fólki finnst hann ómerkilegur og
etur hann ekki. Fridthjof og sam
starfsmenn hans ákváðu því að
gera smátilraun. Þeir urðu sér
úti um nokkur hundruð kg. af
merluza í bezta gæðaflokki og
settu upp söluskála á fiskmark-
aðinum í strandbæ nokkrum. —■
Þeir skiptu fiskinum í tvær hrúg-
ur. Við aðra hrúguna settu þeir
spjald með gangverði, en við
hina spjald með tvöföldu verði.
— „Um kvöldið vorum við bún-
ir að selja alla dýru hrúguna, en
stóðum uppi með helminginn af
þeirri ódýru. Skýri þeir, sem
skýrt geta”.
ÞÝÐUBLAÐIÐ — 17. júlí 1963 J3