Alþýðublaðið - 23.08.1963, Blaðsíða 12

Hannes á horninu.l
Framhald af 2. síðu.
leiOina á stórum köflum, enda kon
ast menn stundum alls ekki heim‘
á bifreiðum sínum.
ALÞINGI IIEFUR í hyggju að
taka upp nýjan benzínskatt og
verja honum öllum til bættra vega
hverjum eyri. Hér er benzín ó-
dýrara en í öðrum löndum. E£
skatturinn fer allur í bætta vegi
þá munu bifreiðaeigendur greiða
hærra benzínverð ánægðir, ann-
ars ekki.
Hannes á horninu.
v/Miktatorg
Sími 23136
BARNASAGA:
TRÉHESTURINN
— Þetta er sko mikið merkilegri gripur, en
fiskur’nn, sagði trésmiðurinn. Sérðu þessa tutt-
ugu og sex takka? Ef þú ýtir á þann fyrsta hefst
hestu • 'nn á loft og flýgur eins og fugl. Ef þú ýtir
á þa; . i næsta eykur hann hraðann, og þegar þú ýt
ir á þann síðasta flýgur hann hraðar en nokkur
fugl getur flogið. Þú gætir meira að segja auð-
velúh ga ferðast umhverfis jörðina á þessum
hesti.
A meðan hann var að segja konunginum frá
öllu þessu, kom yngsti sonur konungsins þarna
að. Þegar hann heyrði, að hesturinn gæti flogið,
varð liann strax fonvitinn. Mikið hlaut það að
vera dásamlegt að svífa um heiðloftin og geta
horft n.ður á jörðina. Hann bað föður sinn um
að leyfa sér að skreppa á bak hestinum.
Ég held nú síður, svaraði faðir hans. Við vitum
alls ekki hvort hesturinn getur nokkuð flogið.
Hvað verður um þig, ef hann dettur allt í einu nið
ur, þegar hann er kominn á loft?
— Það þarf alls engar áhyggjur að hafa af
því, flýtt: trésmiðurinn sér að skjóta inn í. Hann
dettur ekki niður.
Konungssonurinn hélt áfram að nauða í föður
sínum. Og þar sem gamli konungurinn hafði mik
ið dálæti á piltinum, og hafði aldrei neitað honum
um neitt, lét hann að lokum undan. — Þú mátt
skreppa á bak, sagði hann, en mundu mig nú um
að snerta ekki nema fyrsta takkann. Og farðu nú
hægt og gætilega, sagði konungur að lokum.
Ekki stóð á unga prinsinum að lofa því. Hann
sté á bak og ýtti á fyrsta takkann. Hesturinn
tókst á loft. Það voru sannarlega engar ýkjur, sem
smiðurinn hafði haldið fram. Úr háloftunum leit
prinsinn niður og sá fjöll, ár, dali og skóga í óra-
fjarðlæg;ð fyrir neðan sig. Því hærra sem hestur-
inn flaug, þeim mun minna virtist al'lt á jörðu
niðri. Nú ýtti prinsinn á alla takkana og þá leið
ekki á löngu þar til ámar og dalirnir og jörðin
sjálf hurfu honum sjónum. Hraði hestsins var
geisilegur.
Þegar hann hafði flogið nokkra stund fór
hann að svengja. Aílt í einu sá hann borg niður-
undan sér og þá dró hann úr feðinni með því að
ýta aftur á takkana. Hesturinn hægði nú á sér og
innan skamms lenti hann heilu og höldnu við
borgina. Eftir að hafa fengið sér góða máltíð, fékk
prinsinn sér gistingu á krá einni. Hann var í sjö
unda himni yfir þessu óvenjulega ferðalagi. Hann
hafði ekki verið nema örstutta stund á lofti, en
samt var hann kominn til framandi borgar, sem
hann hafði aldrei séð áður.
Einangrunargler
Framlcitt einungis úr úrvals
gler, — 5 ára ábrygð.
Pantið tímanlega.
Korksðjan h.f.
Skúlagöw 67. — Sími 23200.
Bílasala Matthíasar.
Höfðatúni 2
Sími 24-540.
ÖOTTA TAFE MV
TyPEWRITER TÖ
THE PAWN5HOP
WHITHER PO W£
5ET FOOT?
1
YOLIÍR
APPETITE
WELL.HON'E'/, .T'sX
6000 IN TíiAT I
CAN TAKE VO'J 0UT
OP HIPIN6 AND
eo to pinnbp! .
THAT W0ULP
i EÆAW5T WEL-
| C0M5 T'M/
IN0IPE
bp 5ELP/ ,
•'SJmWBr — SO MAUMSS '
WINS THE GAME
' KATE, IT'5 HARP BY DEFAULT/ .
TO BELIEVE.BUT w
SCIOTO &TATE WA5 ggffFágM
PLAyiMð AN IM-
, ELieiBLE aaan — / Wjmmm?*
OO-O-O,M\9 S
PoTEE, MUM,
I5THAT600P
ff OR EV/L ?
i
if
'S
jf* %
1 II* ,
W/i
SMUBSTODIN
i Sætúni 4 - Sími 16-2-27
j Síllinn er smuríur fijótt og- veL
! Seljunj allar tegundir af nmi.miín
Þetta er ótrúlegt, en satt Kata. Einn mað
urinn í Scioto liðinu var ólöglegur. Þess-
vegna höfum við unnið leikinn.
— Er það gott eða vont. Poteet?
— Finnst þér ekki gott að við sknlum
vinna Kata?
— Ég vann einu sinni, þegar ég átti
samkvæmt hlutverkinu í leiknum að tapa.
Ég veit satt að segja ekkert hvaðan á mig
stendur veðrið.
— Nú er ég búin að tef ja þig allt of lengi
Poteet. Ættirðn ekki að fara að hngsa um
heimalærdóminn þinn?
— Það er allt í Iagi með það Kata. Ég
verð hvort sem er að skilja bækurnar eftir
hér, því ég á ekki fyrir þessu sem vlð
fengam okkur.
12 23- ágúst 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ