19. júní - 01.03.1920, Blaðsíða 4

68
19. J Ú N 1
»Astra«, »að hér stóð göfug kona,
með hlýtt hjarta að baki orðanna,
kona, sem í sínu eigin lífl hafði náð
þeim þroska, sem hún í insta eðli
sínu er kölluð til, og sem sjálf var
ímynd þeirra þriggja fögru mynda
er hún leiddi fram fyrir áheyrendur
sína: Guðsmóður með barnið, móð-
urinnar gráthryggu — mater dolorosa
— sem gengur þyrnibrautina með
barni sínu, og móður miskunnseminn-
ar, sem breiðir úl faðminn móti bág-
stöddum börnum annara mæðra«.
Þennan dag töluðu auk frú Söder-
blom, frk. Axianne Thorstensson, for-
maður Friðriku Bremer félagsins, um
»konur utan heimilanna«, kennara-
skólastjóri Marie Louise Gagner, um
hlutverk kenslukvenna, málfærslu-
maður Mathilde Staél v. Holstein, um
launamál kvenna, og verksmiðjueftir-
litsmaður Gerda Meyersson um sjálf-
boðastarfsemi kvenna. Lagði áherzlu
á að konur tæku meiri þált en áður
í fálækrastörfum og barnaeftirliti.
Næsta dag var umræðuefnið »kon-
an og heimilið«. Hófst með því að
að frú Ruth Guslafsson, mjög merk
kona innan flokks jafnaðarkvenna,
og ritstjóri blaðs þeirra, »Morgonbris«,
talaði um »endurreisn heimilanna«.
Og í þessu efni féllust hákirkjulegar
skoðanir erkibiskupsfiúarinnar og
gjörbreytingahugsjónir jafnaðarkon-
unnar í faðma. Frú Gustafsson hélt
því fram, að öll barálta jafnaðar-
kvenna, hvort heldur væri um póli-
tískan kosningarrétt eða annan, væri
inst inni krafan um að konan fengi
að vera kyr á heimili sínu. Endur-
bætur á þjóðfélagsskipuninni í þessa
átt væri það sem þær, verkakonur í
Svíþjóð — með kjörseðilinn í hend-
inni — vildu knýja fram. í þess-
um umræðum tóku þátt konur af öll-
um stéttum, greifafrúin og vinnukon-
an komu þar hvor eftir aðra upp á
ræðupallinn. Þær voru allar á eitt
sáttar um að heimilin yrðu að end-
urfæðast, engu síður en þjóðfélagið,
heimilislífið verða einfaldara og rík-
ara, í andlegri merkingu, og andinn
að breytast í þjóðfélaginu þannig, að
nautnasýki og peningadýrkun seinni
ára hyrfi. Það þyrfti að létta hús-
mæðrunum störfin, með hagkvæmari
hýbýlum, vinnusparandi vélum og
hagnýtingu rafmagns á heimilunum.
Þessi dagur endaði svo með fjörugu
samsæti, er gaf konum tækifæri til að
kynnast.
Þriðja daginn var umræðnefnið:
»Konan og kirkjan«. Það sem þann
dag vakti mesta athygli voru umræð-
urnar um »konuna í þjónustu kirkj-
unnar«, því þar var komið inn á
mál, sem mjög hefir verið rætt í Svi-
þjóð — og Danmörku — nú síðast-
liðið ár. — Þar töluðu meðal ann-
ara tveir guðfræðiskandítar, Magda
Wollter og Maja Cronquist. Um kvöld-
ið hélt erkibiskupinn Nalhanael Sö-
derblom guðsþjónustu í Slorkyrkan
og lagði út af frásögninni um Mörtu
og Maríu.
Það er ekki með öllu öfundarlaust
að við lesum frásögnina um fund
sem þennan. Vér spyrjum sjálfa oss
hvenær sá dagur komi, að íslenzkar
konur stefni til fundar með sér til
að ráðgast um og fræðast hver af
annarar reynslu. Opinber störf vor