19. júní - 01.02.1923, Blaðsíða 8

64
19; J Ú N í
Fréttir.
íslenski fvjódbniiiugrariiiu iieióraðnr. í
mörgum stærstu borgum Bandaríkjanna
heflr tvö síðastliðin suruur verið sýndur
leikur einn, er mikið orð fer af og sem
Ameríkumenn hyggja að verða muni jafn-
frægur þar í álfu, sem hinn alþekti pín-
ingarsöguleikur, er sýndur er 10. hvert
ár í bænum Obergammerau í Pýskalandi
og fjöldi fólks streymir til úr öllum áttum.
Leikur þessi heitir »Vegfarandinn« og
sýnir, í stórum dráttum, sögu mannkyns-
ins á þessari jörð.
Leikendur skiftu þúsundum og allur
hvað leikurinn vera mjög áhrifamikiil og
og stórfenglegur. Er hann leikinn undir
beru lofti.
Siðasti þáttur leiksins sýnir það, er allar
þjóðir heimsins koma fram, hver með
sitt þjóðarmerki og í sinum þjóðbúningi
og krjúpa á leiksviðinu frammi fyrir
eldlegum krossi, sem brugðið er upp.
Þegar leikurinn síðast liðið sumar var
leikinn í borginni Seattle, vestur við
Kyrrahafsströnd, voru fjórar íslenskar
konur þátttakendur i leiknum. t borginni
búa allmargir íslendingar og hafa þeir
félag með sér, er gekk fyrir því að þetta
yrði gert. Þegar komið var til forstöðu-
nefndar leiksins til að tala um að ísland
yrði með, kvaðst hún þegar vera búin
að útvega sér íslenska þjóðbúninga, og
sýndi nokkra Eskimóabúninga, er hún
hafði fengið frá New-York, og þá upp-
lýsingu með að þetta væru íslenskir
þjóðbúningar. íslenskar konur í borginni
tóku sig þá til og útveguðu fagra og
vandaða búninga, skautbúning, kyrtil
peysuföt og upphlut. Fanst forstöðu-
nefnd þeir vera eitthvað annað en skræl-
ingjabúningarnir. Póttu þeim íslensku
búningarnir fegurstir allra þjóðbúning-
anna er þarna átti að sýna og skipuðu
islensku konunum í fremslu röð á leik-
sviðinu, þar sem allir gætu sem best séð
búningana, er vöktu almenna aðdáun
áhorfendanna.
Fröken Hólmfríðnr Xrnadóttir er nýkom-
in heim hingað eftir 5 ára dvöl í Vestur-
heimi. Fröken Hólmfríður dvaldi mest-
ann þann tíma í New York og var
kennari við skóla þar í borginni um leið
og hún notaði tímann til náms. En auk
þess starfs varði hún miklum tíma til
að fræða Vesturheimsmenn um Island.
Og eins og allir vita var hin myndarlega
þátttaka fslendinga í sýningu þeirri hinni
miklu, er haldin var í fyrra og allar þjóð-
ir þær, er Bandarikin byggja tóku þátt í,
aðallega verk frk. Hólmfríðar. Hún spar-
aði þar hvorki tíma sinn né starfskrafta,
og var allan þann tíma, er hún dvaldi
vestra, óþreytandi i að gefa Vesturheims-
mönnum rétta þekkingu á landi voru og
þjóð. Meðal annars ritaði hún bók sem
hún nefnir »When I was a girl in Iceland
(Þegar eg var lítil stúlka á íslandi) og
kom út i ritsafni, sem heflr inni að halda
lýningar innborinna manna af ýmsum
löndum. Bókin er ljómandi lipurt og
skemtilega skrifuð, og fer ekki hjá því að
þeir sem lesa haua, fái góðan þokka til
lands vors. Frk. Hólmfriður er það
áhugamál að Vesturheimsmenn kynnist
landi voru og menningu, og betri útvörð
menningu vorrar gátum vér eigi kosið
þar en hana. Hún ferðaðist mikið um,
kom á fund margra kvenfélaga og kynnt-
ist störfum þeirra og kann frá mörgu að
segja.
„19. JÚNÍ“ kemur út einu sinni í
mánuði. Verð árgangsins er 3 kr. innan-
lands, í Vesturheimi 1 dollar og greið-
ist helmingur þess fyrirfram, hitt við ára-
mót. Uppsögn(skrifleg)bundin viðárganga-
skifti, sé komin til útgefanda fyrir áramót.
Bitstjóri: Inga L. Lárnsdóttir.
Prentsmiðjan Gutcnberg.