Óðinn - 01.09.1907, Blaðsíða 6
50
ÓÐINN
KONUNGUR OG BÓNDI VIÐ BÆJARDYR Á REYKJUM. , . .A^vJ^Wý^N'ið
Þorsteinn Þorsteinsson og er nú gamall maður.
Konungur skoðaði allan bæinn og var ráðlierra
íslands með honum og nokkrir menn úr fylgdar-
liði konungs; sjást þeir einnig á myndinni og er
ráðherra íslands þar lengst til hægri handai'.
Mjög þóttiþeim, sem um ferðina rita, íslensku
torfbæirnir vesæl íbúðarhús, eins og við er að bú-
ast. Margir þeirra hafa komið inn í bæi hjer og
þar á leiðinni og lýsa byggingu og húsaskipun
þar. Einkum hafa baðstofurnar og eldhúsin vak-
ið athygli þeirra. í baðstofunum þykir þeim það
merkilegast, hve greiður sje þar gangur milli í’úma
kai’la og kvenna, en eldstæðin í eldhúsunum segja
þeir í minsta lagi þúsund ár á eftir tímanum.
Einn segir frá því, að á löngu og köldu vetrar-
kvöldunum sitji alt heimilisfólkið kringum glæð-
urnar í eldhúsinu og að þar sjeu sögurnar lesn-
ar og sagðar. En smávegis misskilningur, eins
og þetta, getur hæglega slæðst inn í meðvitund
manna í ókunnu landi. Matargeymslustaðina, eða
búrin, leyst þeim ekki vel á. í einum stað fjekk
frú Rose Bruhn að skoða ofan í sá, sem matur
var súrsaður í, og fanst henni ekkert til um það.
Annars segja þeir að gömlu bæii’nir sjeu nú
smátt og smátt að hverfa úr sögunni og nýtt
byggingarlag að ryðja sjer til rúms. Yflrhöfuð þykj-
ast þeir sjá hjer ýms
framfaramei’ki. Einn
af blaðamönnunum
líkir íslensku bænd-
unum við smákon-
unga og þótti þeir
einkennilega fattir í
söðli í konungslýlgd-
inni.
Allir, sem um
landferðina skrifa, eru
hrifnir af því að bafa
sjeð Geysi gjósa, cn
sumir dásama þó
Gullfoss enn meir.
Hann segja þeir einn
af fegurstu fossum í
heimi og efalaust
fegursta foss í Norð-
urálfu. Sagt er að
500—600 manna hafi
verið saman komnir
Gullfoss. Var
þar tekin mynd af
konungi og þingmönnunum öllum með fossinn að
baki.
V I) R.
Vorið viðmólsþýða
Velur hrekur braul;
Breiðir faðminn fríða
Fuglum móti hlíða
Heiðblátl himinskaut.
Brosa áagar blíðir,
Brott er velrar þraut;
Glegmast grimmar hríðir,
Grös og blóm og viðir
Pekja þúfu’ og laut.
Andar von á vanga
Veslanblœrinn hlgr.
Blómin ungu anga,
Út af fjalladranga
Pokan ftjótslíg ftgr.
Gunnar Gunnarsson.