Alþýðublaðið - 29.11.1963, Blaðsíða 9

úr þeim oddi — til norðvesturs
eða vesturs, — en vestan til var
hún alltaf hulin reyk. Ef hæðar
mæling frá laugardegi hefur
verið rétt, sýndist okkur sem
eyjan hefði lítið hækkað. En
gizkað var á að lengd hennar
væri milli 6-7 hundruð metr-
ar. Um þrjátíu manns voru í
þessari ferð í ljómandi góðu
veðri og bar öllum saman um
stórfengleik þess, sem fyrir aug-
un bar.
Á mánudag fylgdist ég nokk-
uð með gosinu, virtist mér það
enn hafa farið í aukana, svarta
skothríðin þéttari, en kannski
ekki eins há, að minnsta kosti
ekki eins og á laugardag. Úr
landi að sjá virtist mökkurinn
ná hærra en nokkru sinni fyrr.
Á sunnudagskvöld og á mánu-
dagsmorgun í myrkri höfðu
sézt allmiklir eldar. Ekki gat ég
greint neina breytingu, sem um-
talsverð væri, nema ef vera
kynni, að mér sýndust að bólstr-
arnir væru ögn fíngerðari en áð-
ur. Einnig virtist mér sem upp-
kæmu svartar klessur ekki háar
upp úr sjónum rétt sunnan við
eyna. Þetta kvöld milli sex og
sjö fór ég enn í leiðangur í
brekkuna. Þá var ljós af skipi
skammt vestan við gosið. Mér
fannst þá allt í einu birta
kringum mig, en var þó ekki
viss. — í kíki sá ég elda öðru
hverju, að mér sýndist syðst og
austast. En allt í einu leiftraði
rafbjört elding. Það var eins og
hún springi út í sortanum hátt
yfir gígnum og lýsti langa vegu
upp og niður lóðrétt. Skömmu
síðar komu tveir skærir blossar
og sprungu út rétt ofan við gíg-
inn, virtust bjartastir í miðju,
en rauðari til jaðra, þetta var
mjög snöggt, svo það er bezt að
fullyrða sem minnst. Síðan kom
enn eitt leiftur, og ég gat ekki
áttað mig á hvaðan, en það var
svo bjart, að það lýsti upp kring-
um mig, en afar snöggt. Þessi
leiftur komu öll að ég hygg inn-
an tíu mfnútna, en síðan ekki
meir og mun ég þó hafa verið
þarna um það bil 40 mín. En
öðru hverju héldu áfram að sjást
glæringar á sama stað og fyrr.
Þó að hér hafi verið farið
nokkrum fátæklegum orðum
um það, sem fyrir augu hefur
borið, — ber ekki að skilja orð
mín svo, sem hér sé einungis
um augnayndi að ræða. Það er
að vísu stórfenglegt að sjá þessi
býsn, en jafnframt ógnarlegt að
jörðin skuli springa og spúa
eldi og eimyrju rétt við bæjar-
dyr okkar. Mættum við minn-
ast þess, að eldsumbrot liðinna
alda hafa valdið þjóð okkar
meiri hörmungum en tölum
verði talið. Enn sem komið er
getum við hrósað happi^ því
veður hefur verið hagstætt svo
sem verða mátti. Leikur á því
lítill vafi, að hér hefði orðið
ösku- eða vikurfall, ef vindur
hefði staðið af suðvestri. Eig-
um við trúlega eftir að sann-
prófa það, ef svo heldur lengi
áfram, en gosið er aldrei
meira en nú, þegar þessar lín-
ur eru hripaðar um hádegi
þriðjudags. Enginn kann að spá
hve lengi þessi firn standa né
hvaða afleiðingar kunna að
fylgja. Við skulum vona, að
þessu linni sem fyrst. Þó sakar
Framh. á 13. síðu

Sðumið kiólinn fyrir jólin
Hiiiar vinsælu
ginur fyrir
'heimasaum eru nú
fyrirliggjandi
í öllum stærðum
GÍSLI MARTEINSSON
Sími 206-72 — Pósthólf 738 — Reykjavík
Bílaáklæði
í vetrarkuldanum: Ullaráklæði á bílinn.
Pramleiðum áklæði í allar tegundir og árgerð-
ir bíla. — KÆRKOMIN JÓLAGJÖF.
OTU R
Hringbraut 121. — Sími 10659.
SÍMANÚMER OKKAR
verður framvegis
23375
Húsgagnaverzfun og vinnustofa
Þórsgötu 15 — Baldursgötumegin.
Starfsstúlkur óskast
Starfsstúlkur vantar nú þegar í eldhús Kleppsspítalans.
Uppiýsingar gefur matráðskonan í síma 38164.
Reykjavík, 27. nóvember 1963.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
AÐEINS 5000 NÚMER!
VIÐ drögum 7. desember. Jóia-
vinningurinn er Volkswagenbíll.
Auk þess fimmtán 1.000 króna
aukavinningar! Endurnýjun er
hafin á Hverfisgötu 4.