Alþýðublaðið - 28.12.1963, Blaðsíða 6

Myndin er frá Karachi.

9 *
SSíJl
Trúin.
Átök milli Múhameðstrúar og
Hindúisma skiptu landinu.
Og það er hörmulegt til þess að
vita, að í þessu landi, sem með
réttu hefur hlotið orð fyrir um-
burðarlyndi og víðsýni í andleg-
um efnum á liðnum tímum, var
milljón manna drepin í trúar-
bragðaerjum, um það leyti sem
löndin fengu sjálfstæði fyrir 16
árum.
Þá þiu-fti Gandhi, faðir Indlands
og frelsishetja bæði Indlands og
Pakistan, að fara í hungurverk-
fall til þess að stöðva hryðjuverk
í eigin landi.
Meðan ég stóð við borðstokkinn
og beið þess að skipið legði úr
höfn, flaug mér þetta í hug.
í dag fór ég til Karachi, en borg
in sjálf stendur nokkuð frá höfn-
inni. Ég fór til þess að sjá ind-
verska borg utan Indlands-
Ég fór beint inn í hverfi almúga
fólksins, ekki beinlínis skugga-
hverfin, en hverfi sem jaðra við
að vera það.
Það var heitt í veðri.
Við íslendingarnir vorum
þama eins og hvítir hrafnar eða
svartir svanir.
Á götunum ægði öllu saman.
Þar fóru um asnakerrur og uxa-
kerrur. Gamall kroppinbakur rak
á undan sér geitahóp og hafurinn
var nærri búinn að ryðja mér um
koll.. Sumir voru með einhvers
LOKS kom að því.
Ég hef haft upp á Indverja hér
ó skipinu, sem er Indverji en ekki
(eftiröpun okkar á Vesturlönd-
um.
Victoria átti að fara að leggja
frá. Ég stóð við borðstokkimi og
virti fyrir mér umhverfið. Skammt
frá var verið að ferma stórt vöru-
flutningaskip. Flutningalestir
komu og fóru. Það ískraði í heml-
unum, þegar þær námu staðar.
Hörundsdökkir Pakistanar í ijós-
ieitum fötum skutust snarlega
fram og aftur um bakkann-
Hann kom til mín út að borð-
stokknum og gat þess, eins og til
að segja eitthvað, að brottför skips
ins mundi seinka. Hann var einn
þeirra austrænu manna á skipinu,
sem ég hafði lítið talað við. Ótil-
kvaddur hafði hann að vísu gef-
ið mér góð ráð til að sjá við pröng
urunum í Port Said, og eitt sinn
hafði ég séð hann sýna nokkrar
■hatha-yoga æfingar á þilfarinu. En
ég er ekki sérlega mikill áhuga-
maður um hatha-yoga, og auk þess
vissi ég ekki hversu mikil alvara
væri í þessu, svo að ég sinnti því
éngu.
Ég varð þess strax var, að hann
hafði heyrt, að ég legði stund á
andleg fræði og færði talið fljótt
1 þá áttina.
— Ég hef verið þrjú ár í Þýzka-
landi og held mínum gömlu venj-
um fyrir þvi, sagði hann.
— Hverjar eru þær? Þú iðkar
náttúrulega Yoga.
— Já, litils háttar.En ég er fyrst
og fremst ákveðinn í að breyta
ekki lífsvenjum mínum- Ég er
grænmetisneytandi, borða aðeins
grænmeti og mjólkurmat, fer dag-
lega í bað, ekki aðeins vegna hins
ytra hreinlætis, heldur líka af and
legum ástæðum.
Ég samsinnti, að hreinlæti með
líkamann ætti að minnsta kosti að
minna menn á nauðsyn innri hrein
leika, þótt ég vildi tregur viður-
kenna, að hægt væri að þvo sam-
vizkuna hreina með vatni. Hann
var á sama máli.
— En hvers konar hugleiðingar
stundar þú? spurði ég, því að ég
var áfjáður að vita, hvaða hug-
ræna þjálfun hann iðkaði. Slíkt er
einkamál, og segir meira um mann
inn, en ytri venjur, sem oft geta
verið utanaðlærðar, rétt eins og
menn eru nú hættir „að spýta bak
við mublur“ á íslandi.
— Ég iðka ekki mikið hugar-
einbeitingu (dharana), anzaði hann
En ég fer með bænirnar mínar, það
bregzt aldrei.
Ég minnist nú í huganum ým-
issa góðra manna, sem ég þekki,
eða þekkti, og láta aldrei bregð-
ast að fara með sínar kristnu bæn-
ir áður en þeir ganga til svefns.
Og þótt þessi Indvérji noti ólik
orð um Guðdóminn en þeir, má
það mikið vera, ef áhrifin á sálina
eru ekki svipuð.
— Ég fer líka á hverjum degi
með nokkrar líkamlegar yoga-æf
ingar (asanas), bætti hann við-
Svo leit hann fast á mig og
spurði:
y — Annars veit ég ekki, hversu
mikið þú veizt um andlega yoga-
iðkun?
— Mætti ég vísa til annarrar
setningarinnar hjá Patanjalix,
svaraði ég: „Yogas citta vrtti niro-
dhah“ (Lauslega þýtt: Yoga er að
ná va'ldi yfir hugarstarfseminni).
Hann brosti. Sennilega hefur
hann hugsað: Hann leyfir sér þó
að sletta sanskrít þessi.
Þessi Indverji er lagaprófessor frá
Norður-Indlandi, og hefur undan-
farið verið að vinna að doktors-
ritgerð í alþjóðarétti. Hann er ætt
aður af aðalsvæði hermannastétt-
arinnar, Ksatria, og er af þeirri
stétt sjálfur.
Victoria þrjózkaðist við að halda
af stað, svo að við urðum lengi að
bíða. Brottför var frestað til kl. 2
eftir miðnætti.
Nokkrir Pakistanar, sem eru
starfsmenn hafnarinnar í Karaehi,
sátu við borð á afturþiljum, og ég
gat ekki að mér gert en bera þá
saman við kunningja minn, hin
löglærða Indverja-
Það rann upp fyrir mér skyndi-
lega, hve það er frámunalega vit-
laust að tala um Pakistana og Ind-
verja, því að þetta er allt sama
þjóðin. Það virðist vera meliri
munur á Suður-Indverjum, sem
komnir eru aðallega af hinum
fornu Dravitum, og Norður-Ind-
verjum, heldur en Norður-Indverj
um og Pakistönum.
Það er í rauninni aðeins eitt,
sem skilur:
konar matseld úti á gangstéttun-
um, aðrir breiddu út verzlunar-
varning sinn á miðja götuna og
sátu þar flötum beinum eins og
þeir kærðu sig kollótta þótt öku-
tækin færu yfir bífumar á þeim
eða krambúleruðu þá á annan mið-
ur notalegan máta.
Hvar sem ég fór, brugðu menn
skjótt við og heilsuðu að hermanna
sið- Fyrst vissi ég ógerla hverju
þetta sætti, grunaði jafnvel, að fólk
teldi mig vera gamlan, skeggjaðan
herforingja, geðvondan og óhlif-
inn, mann, sem betra væri að
snúa góðu hliðinni að. Einhverjir
hafa líka haldið það, því að á
tveimur eða þremur stöðum var
ég ávarpaður á þann hátt En nú
hef ég komizt að raun um að
ýmsir hér eystra nota hermanna-
kveðju við Vesturlandamenn, ef
þei vilja sýna þeim tilhlýðilega
virðingu. Þykir mér sú kveðja ó-
fegurri en hin forna indverska
kveðja, að leggja saman lófana
framan við brjóstið.
Ekki fanns mér Karachi hrein-
leg borg, ekki einu sinni á aust-
rænan mælikvarða.
Við fórum inn á veitingahús eitt
til þess að fá okkur hressingu. Þar
urðu menn auðvitað steini lostn-
ir yfir að sjá konur (konu mína
og dóttur). Kvenþjóðin sneiðir hjá
veitingastöðum í því landi, hef ég
heyrt.
. Pilturinn, sem gekk um beina,
þurrkaði af borðinu með dulu-
ræfli, sem ekki hefði verið notað-
ur á gólf heima á íslandi. Og þeg-
ar hann færði til vatnsglasið, sem
ég bað um, stakk hann fingrun-
um ofan í vatnið- Yfirmaður hans
þurfti að áminna hann, ekki skildi
ég hvað þeim fór á milli.
Nokkru áður en við fórum um
Framhald á 5. síðu.
Indlandspistlar frá
Sigvalda Hjálmarssyni
g 28. des. 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
TVEIR AF HV
10 ÁKA BARÁTTA: 330 MILLJ-
JÓNIR LÆRA AÐ LESA.
Menningar- og vísindastofnun
Sameinuðu Þjóðanna, UNESCO,
hefur komizt að þeirri niðurstöðu,
að 700 milljónir fullorðinna manna
(yfir 15 ára aldur), þ- e. tveir
fimmtu hlutar af íbúum neimsins
séu hvorki læsir né skrifandi. Flest
ir eru þeir í vanþróuðu iöndunum
og meirihlutinn er konur. Síðustu
vikurnar hefur Allsherjarþirig Sam
einuðu Þjóðanna lýst yfir fuilum
stuðningi við nýgerða tíu óra á-
ætiun UNESCO, sem miðar að því
að gera 330 milljónir manna læsar
og skrifandi.
Að því er snertir ólæsi meðal
barna, var áætlað árið 19*80, að
af 206 milljónum barna á skóla-
aldri í Afríku, Asíu og S-Ahieríku
nytu 110 milljónir skólagöngú,
Fólksfjölgunin
nemur 81 mill-
jón á einu ári
Fólksfjölgunin á jörðinni verð-
ur se örari með hverju ári sem líð-
ur. Frá miðju ári 1960 til jafn-
lengdar 1961 nam fólksfjölgunin
■61 milljón, og samkvæmt nýútkom-
inni bráðabirgðaskýrslu frá Sam-
einuðu þjóðunum höfðu enn bætzt
við 81 milljón manns ári seinna,
þ.e. á miðju ári 1962.
Áætlaður fjöldi jarðarbúa árið
1962 var 3.150.000.000, en árið á
undan var hann 3.069 000.000, og
árið 1960 var hann 3.008.000.000.
Sé fölguninni skipt niður á ákveð-
i nsvæði lítur það svona út:
Afríka .... 269 millj,
N-Ameríka 273 — 276 —
S-Ameríka 149 — 153 —
Asía .1721 - 1780 -
Evrópa .. ..430 — 434 —
Kyrrahafs- svæðið ... . . .16,8 - 17 —
Sovétríkin ..218 — 221 —
- Frímerl
Setjum svo að frímerkjasafnari
taki sér fyrir söfnunarsvið, norð-
urlöndin 5, ísland, Danmörk, Nor-
eg, Svíþjóð og Finnland- Bezt
mundi þá að byrja á því, að fá sér
frímerkjaverðlista, sem nær yfir
þessi lönd. Sænski listinn Facit
er líklega beztur og svo danski
verðlistinn AFA. —
Utanáskrift sænska listans er:
Frimárkshuset AB, Máster Sam-
uelsgaten 3, Stockholm Sverige.
í Facit-listanum er hægt að sjá:
Hvaða merki hafa komið út frá
upphafi og til þessa dags. Hvaða
dag og ár merkin komu út og hve
stórt upplag merkjanna er.
Utanáskrift danska listans AFA
er: Aarhus Frimærkehandel, BrU-
unsgade 33 Aarhus Danmark. —
Báðir þessir verðlistar munu fást
hér í bókaverzlunum. —
Þessu næst þarf safnarinn að
kaupa sér frímerkja-albúm frá
þessum 5 löndum. Þau fást hér í
frímerkjaverzlunum- — Bezt er að
athuga strax, þar sem albúmið er
keypt, hvort viðkomandi verzlun
utvegar blöð í albúmið árlega. -*«'
Þegar verðlisti og albúm er fyrir
hendi og svo eitthvert magn af