Vínland - 01.03.1902, Blaðsíða 6
Skýrslur Eru Na.uðsynlega.r.
Engum, sem til pekkir, fretur dul-
ist p>að, að Islendintrar hafa búið vel
um sig hér í landi, ef f>ess er ^ætt
að flestir p>eir, er voru hér fyrir 20
krum síðan voru p>á allslausir að
heita inátti. en margir hafa verið hér
styttri tíma en 20 Ar. Enginn inn-
flytjandi kunni neina hórlenda vinnu-
aðferð, hvorki við btiskap eðaannað;
—pað er inælt, að við jArnbrautar-
vinnu hafi hérlendir menn orðið að
kenna nýkomnum íslending’um að
halda A rekunni,—SArfAir skyldu
nokkurt orð í enskri tungu, og allir
voru ókunnir félagslífi og siðum
Ameríkumanna. Þannig útbúnir
urðu íslen/.kir innflvtjendur að taka
sér bólfestu A óræktuðum li'mdum,
oftast langt f A bæjum og bygðum
hérnðurn, par sem samgöngur voru
litlar, en ver/lun erflð oir ill.—En nfi
er alt petta breytt, umskiftin bafa
orðið ótrúleíra mikil A svo stuttum
O
tíma.
í elztu bygðunum standa íslend-
ingar nft jafnfætis innlendum mönn-
um, bæði í búnaði og öðrum atvinnu-
vegum, og með atorku og dugnaði
eru margir kotrmir í góð efni.
Auðvitað er enginn fslendingur enn
auðinaður eftir hérlenzkum mæli-
kvarða. Að pekkingu og alinennri
mentun mA fuHyrða, að peir séu
fremri öðruin pjöðflokkum í nvlend-
unura.
t>ó petta megi með réttu segja
u'm íslendinga hér í landi yfir liíifuð,
pA er alls ekki auðvelt að greina
nAkvæntlega frá höguin peirra í
neinni einstakri nvlendu, né gera
neinn samanburð A framförum og
velmeigun nylendanna. Þetta staf-
ar af J»ví, að nákvæmar skýrslur
vantar uin alt pess konur; pví pað,
sem ritað hefur verið í ]>A átt, er
annaðhvort að eins um einstaka
menn, eða samið eftir áætlun, af
handa lióíi. og pví alls ekki áreiðan-
legt,
Vér vitum, að J»að er erfitt verk
að safna nAkvæniutn skýrslutn um
{>etta, en óvinnandi er J»að ekki, að
minsta kosti nieðal bænda. Vér
vildunt óska, að einliverjir af les-
endutn “Vínlands” gerðu oss [»ann
greiða, að benda oss A heppilega
aðferð til að safna ]>ess konar
skyrslum.
I íslarvds Frétíir. t
í Keykjavík var tala bæjar-
Fólkstala. búa síðastliðið haust hér um
hil 6,700, á Akureyri og Odd-
eyri um 1,200, á ísafirði um 1,100 og
Seiðisflrði tæp 900.
Tíðarfar hefur verið yfir
TOarffv-r höfuð mjög gott á Islandi
síðastliðið ár, en eftir frétt-
um .ið dæma, frn ýmsum héruöum lands-
ins, hefnr veður versnað um alt latid í
janúarmánuði, og liafis hefur, að sögn, j
sést við Strandir seint í janúar, og liafís-
jakará stangli alt suður á Breiðafjörð.
Maður að nafni Jón Sig-
SjálfsmorS urðsson a f Eskiflrði
hengdi sig á Akureyri
aðfaranótt 26. desemherm.—Jón Guð-
jónsson, sá er gerði tilr.uin til að brentia
liús sitt í Mjóaíirði í haust, réð sér bana
sama daginn og hann átti að yfirheyrast.
Ilann batt stein við handlegg sér og hljóp
í sjóinn.—Boileau baróninn frá Hvítár
| völlum, skaut sig í járnbrautarvagni
skaint frá London á Englandi, sutinudag-
inn milli jóla og nj'árs.
Danakonungurgaf íalend
Boöskapur ingum pann boðskap
Konungsins (dags. 10. janúar, 1902), að
hann viiji staðíesta frum-
varpið frá siðasta alpingi óbreitt eftir
næsta ping, eða að öPrum kosti að stjórn-
j in leggi jafnframt pví frumvarpi fyrir
í næsta ping annað frumvarp sama efnis,
j en pví sé bastt við, að “ráðaneyti vortfvr-
j ir ísland skulihafa aðsetur í Iíeykjavík”.
j Konungur heitir pví, að staðfesta livort
I pessara tveggja frumvarpa, er ofan á
verði á næsta pingi.
Með opnu bréfl dagsettu 10. jan. p. á..
j hefur koniingur kvatt alpingi saman
j laugardagitin 20. júlí þ. á. og ákveðið, að
j pað megi ekki standa lengur en mánuð.
8éra Jón Stefáusson á Hall-
Dánir dórsstöðuin í Bárðardal dó
4. jatníar. llann var tæp
, lega .prítugnr er hann lézt [f. 20. febr.
| 1872|. Kona hans varGuðrún Helgadóttir
frá Villingaholti.—8. febr. dó í Keykja-
vik kand. fíl. Vilhjálmur Jónsson (Korg-
íiröings), úr lungnasjúkdómi. Hann var
fæddurSO. ágúst, 1870. “Hann var efnis-
maður og vel að sér og fróður í hinum
nýjari bókmentuin Norðurlanda. Hafði
liann ritað ritgerðir bókmentalegs efnis
í erlend tímarit. og blöð.”—Ögmundur
| Gíslason bóndi í Laugarási (í ^rnessýslu)
I dó aðfaranó't 4. desemberm. “Vaknaði
j við ópolandi höfuðverk og var dáinn
eftir stutta stund.”—Asgrímur bóndi
SigurðsBon á Gljúfri í Ölfusi dó 11. jnn_
68 ára gamall.—8. jau. dó Halldór Stef-
ánsson frá Giljum á Jökuldai, “ungur
j eftiisinaður, hafði verið veikur um morg-
I uninn og vará ferð.”
bað er mælt, að eldsbrun-
Eldsbruni inn á Akureyri [19. des.,
á 1901] sé hinn mesti húsa-
Akureyri bruui, er verið liefur á
íslandi. Sjö hús bruntiu,
en önnur skemdust, pau er næst vorn
eldiimm. Skaðinn er metinn 100,000
krónur; en iill pau liús, sem brunnu,
voru vátrygð. Þeir, sem biðu mestan
sltaða voru: Vigfús Sigfússon veitinga-
inaður, 40-50 pús. krónur; Sigvaldi I>or-
steinsson, 20,000 kr. Klemens Jónsson
sýshtinaður, 12)4 pús. kr.
Skarlatssótt hefnr verið
Skarlats- í meir en tvö ár og breiðist
sóttin út um alt land. Manndauði
hefur pó verið lítill af veik-
inni og hún virðist vera mjög væg, og
hefur ekki komið á rnörg heimili í hverju
héraði; líklegaer pað mikið að pakka
pví, að suinir héraðslæknar og ýmsif aðr-
ir menn hafa haldið upp sóttvörinun og
einaugran, par sem sóttiu hefur verið.
En aftur hafa landlæknir i g landsliöfð-
ingi boðið, að hætta skyldi sóttvörniuni,
en leyfa jafnframt læknutn að reyna, að
varna útbreiðslu hennar “mw)þeim ráð-
glöfnnum, »em auðið er að framktmma, dn
/>ck» nð baka landsjúði koslnttð8em
ástæðu telja peir pað, að skarlatssótt
pesai er “sm vœg, nð hiin getur eliki talist
horttuleg líti og heilsu mannu, og hefur náð
svó mikilli útbrciðslu, að likindi eru til
uð hún verði ekki heft.
Tveir vinnumenn í Feili í
Slysfarir Mýrdal dóu í snjóflóði á að-
fangadag jóla.—22. jan. varð
út.i Sígurðttr Sigurðssott, bóndi frá Efra-
velli í Gaulverjabæjarhrepp. Hann var
á heitnleið frá Evrarbakka, liafði drukk-
ið lítið eitt af víni áður en hann fór
paðan, en var mjög lasburða.—Maöur
varð úti á Hrútafjarðarhálsi seint í janú-
artn. Haun hét Guðmundur Tömassoti
frá Skeggjastöðmn í Miðfirði, var á
lieimleið fra Borðeyri; með lionum
var unglihgs>"iltur, er komst af óskadd-
aður. 15. jnn. fórst bátur tneð tveiiri
mönnum á lieimleið frá Keykjavík upp
á Kjalarnes, Annar maðurinn liót Jón
J/'nsson bóndi frá Austurvelli á Kjalar-
nesi, liinn hét Guðmundur Guðbrands-
son, vinnumaður frá Saurbæ á Kjalar-
nesi. Nelson, skipstjórinn sænski, er
hvolfdi bátnmn á Dýrafirði haustið 1899,
og varð tveim mönntim að bana, var
eins og kunnugt er dæmdur i betrunar-
hússvist fyrir pann glaip. Hann var lát-
inn laus i haust og fékk skömmu siðar
botnvorpusk'p til timráða. fór af stað
með pað frá Hull til IslatidS á jóladag-
inn, og spurðist ekki til hans síðan) en
snemma í janúar fanst akip hans brotið
í Grindavík og botnvarpan, full af íiski,
í landhelgi Haldið or, að allir skipvorj-
ar hafi farist; er sagt, að átta lík hafl
rekið, og meðr.l peirra lík Nelsons
höfuðlaust.