Vínland - 01.01.1903, Page 8

i------------------------------Á
| Sambandsþirvgið. $
Bandamenn hafajafn-
ÞingiS og an haft orð á sér fvrir
Forsetinn að yera Btórrirkir og
fljótvirkir, og þeir eru
það líka í flentu, að minsta kosti í verk-
legum framkvæmdum. En stjórn þeirra
og þing er þó vanalaga mjög hægfara;
og sú raun er á orðin á þessu þingi, að
margt hefur verið talað en fátt útrætt
Það er eins og vant er, að flest mál fmrfa
langan tíma til að ná fullnaðar úrakurði
í öldungadeildinni. Roosevelt forseti
krefst þess, að ýms lagafrumvörp verði
gerð nð lögum á þessu þingi, t. d. frum-
varpið um að takmarka veldi einokunar-
fólagMiina og bann gegn því, að járnbraut,
ir fiytji vörur peirra með lægra fiutnings
gjaldi en þær taka af almenntngi, því
það er á flestra vitorði, a3 þær geri það
þó engar iögmætar sannanir sóu fyrir því.
Verzlunarsainningar við Cuba er mesta
áhugamál forsetans, og er inælt, að dag-
lega áminni hann senatórana hvar sein
hann hittir þá að' máii, og segi þeim, að
það só skylda þeirra og republíkanska
flokksins, að leiða öll þessi mál til tykta
á þessu þingi. En senatórarnir álíta það
tign sinni ósamboðið, að taka áminning-
um lians með auösveipni. Þeir segja,
að euginn forseti hafi áðar dirfst aö
hlutast til um störf þingmanna eins og
Roosevelt garir nú, og sumir kalla athæfi
hans blátt áfram framhleypni. En undir
niðri eru þeir flestir hálfsineikir við hann
af því þeir vita, að hann talar máli þjóð'
arinnar.
Fulitrúadeildin hefur lokið við mörg
lagafrumvðrp, þar á meðal frumv. til
laga um hermálefui og her Bandaiíkj-
annajfrumv. um endurbætt innflytjenda
lög, og frumv. um að lækka toll á vörum
frá Filippseyjnm; frumv. um aö gefa
Oklahoina, Arizona og New Nexico
rikisréttindi; frumv. um átta klukku-
atunda vinnu o. fl. En öll þessi fruin-
vörp liggja órædd fyrir ölduugadeildinní
og óvíst, að neitt þeirra verði lítrætt
þessar sex vikur, sem eltir eru af þiug-
tímanum.
Þnu stórtíðindi urðti
Tollur A Kolum á þinginu, að báðar
Afrvvjmlnn þingdaildir sam-
þyktu næstum í
einu hljóði og á einum degi, aö engan
toll skyldi gjalda af kolum, sem innflntt
yrðu til Bandaríkjanna í heiit ár. Þetta
gerðist 14. janúar. Að eins sex atkvæði
▼oru greidd móti því í fulltrúadeildinuí.
8vo vnr frutnvarpið þogar sent til öldunga-
deiidarinnar, og þar samþykt i einu
hljóði, umrseBulaust, á níu mínútum.
Hefur það varla komið fyrir í manna
minnum að öldungadeildin hafl af-
greitt nokkurt mál á svo stuttum tíma.—
Kolakaujimenn um alt land halda kolum
S afarháu verði og vilja ekki selja nema
með afarkostum, þó þeir hafi nóg kol í
vðrslum sínum. Þess vegua tók þingið
þetta til bragðs til þess að þeir fengju
makleg málagjöld fyrir tiltektir sínar.
£n það þykir þó meirl tíðindum sæta, að
Mr. Jenkins, þingmaöur frá Wisconsin,
sem talinn er afturhaldsmaður og er for-
maður dómsnefndarinnar í fulltrúadeild-
innl, bar sama dag (14. jan.) fram þá til-
lðgu í fulltrúadeildinni, að stjórnin skyldi
kasta eign sinni á “öll kolalönd og kola-
náma í Bandaríkjnnum, og allar járn-
brautir, sem hafðar væru til kolaflutninga
í landinu.” Félagar hauf, allir Republi
kanar í fulltrúadeildinni, urðu sein
þrumulostuir er þessi gjörræðislega
byltingartillaga, sem þeir svo nefna, var
borin fram, meö einbeittri alvöru, af
einuin helzta afturhaldsmanni úr þeirra
flokki. Og það þykir sjálfsagt, að þctta
þing hvorki geti né vilji gera neitt til
þess, að þetta málefui fái framgang að
sinni. En tillaga Mr. Jenkins þykir ei
aö BÍður stórinerkileg sein “tákn tím
anna.”
R.annsókn Vorkfa.Ilsins i Kola-
námunum.
Rannsóknarnefndin lieldur áfram að
yflrheyra vitni í verkfallsmálinu mikla.
Námaeigendurnir eru nú sem stendur
að sýna nefndinni sína hlið málsins og
leiða fram mörg vitni máli sínu til stuðn-
ings. Þar á undan yfirheyrðí nefndiu
150 verkamenn, sem ekki tilheyra verka-
mannaféiögunum. Fyrir sköminu kom
það i ijós við yfirheyrsluna, að t.veim
mönnum, tilheyrandi verkamannafélög-
unum,liefði ekki verið hegnt né vikið úr
félaginu þrátt f.yrir það, að þeir liöfðu
ráðist á verkamann, er ekki tilheyrði
félögunum og var við vinnu í námunum.
Gray dómari, formaður rannsóknar-
nefndariunar, yfirheyrði einn af embættis-
mönnum félagsins ítarlega og komst svo
að orði, að hann feginn vildi, “aö félögin
kæmust úr því feni, sem nokkuð af þeiin
væri sokkið í.” Þessum orðum dómar-
ans mótmælti Mitcliell forseti og leiddi
það til langra umræða um hverjar væru
skyldur slíkra félaga að þvi er snerti aga
á meðlimum þeirra.
Kolaekla er enn mikil um land alt og
verð þeirra afarhátt. All-mikið eru járn-
brautirnarásakaðar fyrir tregðu á flutu-
ingi. í sumum bæjum er mesta einokun
á allri kolaverzluu. Bumstaðar eru kol
geymd og fást ekki keypt hvað sem í
boði er. í bænum Arcola 1 lllinois tóku
300 bæjarbúar 10. þ. m. kolalesteiua ber-
fangi og skiftu með sér kolunum. Voru
í leiöangri þeim prestar, bankastjórar og
margir helztumenn bæjarins. Hafði þeim
áður verið neitað um kaup á kolunum.
Víða hefur horft til vandræða í líka átt.
Ástandið í Vervezuela.
Þar horfir alt í betri átt núen að undan-
förnn. Upphlaupið gegn Castro forseta
hefur að mestu leyti hjaðnað niður.
Baukastjórar og helztu menn í Caracas
liafa getað afstýrt gjaldþrotum og verzl
unarvandræðum. Mr. Bowen, sendiherra
Bandaríkjanna, sem vera áfulltrúi Vene-
zuelamauna á sáttfundinum, er nú lagð-
ur af stað á einu hcrskipi Bandamanna
áleiðis til Washington. Við burtför Mr.
Bowen’s frá Caracas var honum hvers
kyns sómi sýndur bæði af innbúunum og
útlendum inöunum og voru honum færð
mörg þakkarávörp fyrir liðveislu sína.
Búist er við að sáttafundurinn verði hald-
inn í einhverju hótelinu í Washington
og að sattanefndin taki óðar til
starfa, þegar Mr. Bowen kemurtil Wash-
inglún, Tnlið er víst, að mjög bráðlega
verði aftur opnaðar hafuirnar í Vene-
zuela, sem lokaðar hafa verið af her-
skipuw stórveldanna.
Póstávís».nir.
Arið, sem Ieið (1902) roru sendar frá
Bandarikjunum til útlanda 1,811,111 póst-
ávísanir, sem alls náinu 22,974,473 doilur-
um. Mestvarsent til þessara landa: til
Englands $5,898,185- Rússlands $1,884,-
643; Þý.kalands $2,887,442; Austurríkis
$1,851,336; Canada $2,867,014; Ungverja-
lands $1,685,769; Ítalíu $2,462,500; Japan
$1,208,441; Svíþjóðar $1,978,667.
Mikiö af fé þessu eru peniugar, sein
nýkomnir inenn senda ættingjum og vin-
um, helzt til þess að þair verjlþvítil
þess að komast hingað til lands. Ríkir
menn, sem eiga fé á bönkum, senda
sjaldan póstávísanir. Flestar póstávísan
ir eru sendur rétt fyrir jóliu; eru þær
líklega jólagjatir. Jnulendar póstávísan-
ir voru um 39 miljónir að tölu og pen-
ingaupphæðin rúml. tvö liundruð og níu-
tíu miljónir dollara. í Bretlandl vorn
póstávísauir það ár rúml. tólf miljónir
(þar af 614,420 til útlauda) og peniuga
upphæðin rúml. 183 milj. dollara. Geng-
ur það næst Bandaríkjunum þó munur-
inn sé inikill.
Oss liafa borist nokkrar ritgerðir um
spíritúalismus, sem höfundaruir æskja
að vér birtum 1 Víulandi. Eru þær ritað-
ar gegn grein þeirri, er stóð í blaðiuu
“Um Andafræði”. Ilalda þeir því fram,
að spíritúalismus sé vísindagrein, en rit-
gerð Vínlands “Um Andafræði” sýni ekk-
ert annað en þekkingarleysi á málinu.
Þeir styðja mál sitt með því að vitna til
ýmsra rita fornra og nýrra um spíritúal-
ismus og svo benda þeir á fræga visinda-
menn, sem eru spíritúalistar. Vínland
hefur ekki rúm fyrir ritgerðir þessar og
getur ekki tekið eina fram yflr aðra til
birtingar, með því lilca vér álítum deilu-
efnlö óþarft.