Umferð - 01.11.1958, Blaðsíða 13

UMFERÐ
13
hlaup mikið, bendir það á slitna
bremsuborða.
b) Kúplingspedalinn á að vera með
nokkru dauðahlapi en þyngjast greini-
lega um leið og frákúplingin hefst.
Kúplingin á að gripa mjúklega um
leið og pedalinn gengur upp, ekki með
rykkjum.
5) Þá skal athuga stýrið, og er það
mjög mikilsvert. Dauðahlaup má ekki
vera meira en örfáir setimetrar, jafn-
vel á eldri bílum. Athugaðu, hvort
hreyfingar i stýrinu berast strax til
framhjólanna um leið og dauðahlaup-
inu er lokið. Það gerirðu með því að
vera utan við bílinn, hreyfa stýrið með
hendi og athuga hjólin um leið.
Hafi menn eftir þessar athuganir
áhuga fyrir því að halda áfram með
bílinn, er næst að snúa sér að hreyfli
og rafmagni o. fl. í því sambandi. Hér
er þó úr vöndu að ráða, og í flestum
tilfellum þarf að leita ráða fagmanns,
vilji menn, svo sem unnt er, tryggja
sér að kaupa ekki köttinn í sekknum.
Smávegis er þó oftast hægt að átta
sig á strax.
f
Hreyfill og rafmagn.
1) Athugaðu, hvort vatnskassinn
lekur, hvort hosur muni heilar og
hvort þú verður nokkurs staðar var
við olíuleka. Hér þarf ekki að vera mik-
ið á ferðinni, slitnar pakningar, sprung-
in hosa o. s. frv. En það getur líka
verið alvarlegra, svo sem sprungið
topplok og / eða blokk, lekur vatns-
kassi o. fl. Athugaðu rafgeymi, hvern-
ig hann virðist hafa verið hirtur, hvort
allar leiðslur sitja fastar og yfirleitt
það, sem þú i fljótu bragði getur séð.
2) Er þú startar, færðu strax nokkra
hugmynd um, í hvaða ástandi start-
arinn er. Brak og brestir benda jafn-
vel til brots í „startmótor". Starti bíll
illa, getur það bent til þess, að raf-
geymir sé í ólagi.
3) Gangurinn í góðum hreyfli á að
vera jafn og rólegur, laus við bank,
bresti, skot og skruggur. Sé óregla í
ganginum er ekki um annað að gera
en að leita hjálpar fagmanns. Orsak-
irnar geta verið margvíslegar, stund-
um eitthvað smávegis, sem litið kost-
ar að gera við, stundum mikið, sem
kostar óhemjufé.
4) Hægt er að gera sér nokkra hug-
mynd um það, hvort hreyfillinn „tekur
olíu“ með því að gefa bílnum snöggv-
ast dálítið, en láta hann svo ganga á
FRÁ DEILDUM
OG FÉLAGSSTARFI
Á Akureyri var gamla deildin endur-
vakin með nýrri stjórn í sumar. Hana
skipa: Valdemar Baldvinsson, Ásvegi 27,
formaður, Björn Þórðarson, Oddagötu 5,
ritari og Adolf Ingimarsson, Eyrarvegi
2, gjaldkeri. Hefur stjórn sambandsins
ástæðu til þess að vera ánægð með kjör
þessara manna og væntir sér hins bezta
af þessari deild framvegis.
Þá eru tvær nýjar deildir BFÖ nú í
uppsiglingu. Önnur á Eyrarbakka og ná-
grenni. Er þar forgöngumaður Bragi
Ólafsson, héraðslæknir, og er hann mik-
ill áhugamaður um málefni BFÖ. Hefur
hann þegar fengið ágæta menn í lið
með sér.
Hin deildin mun verða stofnuð í Rang-
árvallasýslu og ná yfir Hellu, Hvolsvöll
og nágrannasveitir til að byrja með. Hef-
ur Gunnar Jónsson, bóndi að Nesi við
Hellu, verið kjörinn þar sem aðal erind-
reki í þessu sambandi. Erlendur Árnason,
bóndi að Skíðbakka, o.fl. hafa hinsveg-
ar veitt þessu máli úrslitastuðning, enda
Erlendur verið sambandsfélagi BFÖ und-
anfarið.
Á Þingvöllum tókst ekki að þessu sinni
að fá nógu marga svo að deildarstofnun
yrði lögleg. Hinsvegar hafa þar BFÖ
bætzt nokkrir ágætir menn í sambandið,
svo sem sóknarpresturinn, síra Jóhann
Hannesson, Kristján Jóhannsson, bóndi
Gjábakka o.fl.
Nokkuð hefur verið athugað um mögu
leika á deildarstofnun víðar, svo sem á
Siglufirði, í Vestmannaeyjum og á fleiri
stöðum. Skilyrði til deildarstofnana eru
mjög víða til, en allt er þetta enn aðeins
i fyrsta undirbúningi. Enn sem fyrr er
það vöntun á erindreka, sem aðallega
hamlar útbreiðslustarfinu.
Ekki er ósennilegt, að svo kunni bráð-
lega að fara, að Reykjavíkur- Hafnar-
fjarðardeildin skiptist í tvær deildir,
enda margt sem mælir með þvi. Sama
er ekki ósennilegt að verði um Gerða-
Keflavíkurdeildina.
Stjórn Rv.- Hf.- deilaarinnar hefur nú
mikinn hug á þvi að efla félagslíf á vetri
komandi, og auka félagatölu sína. Er
það út af fyrir sig verkefni, sem deildar-
stjórnir þurfa að vera sívakandi yfir.
Hefur aðalstjórn nú til athugunar al-
menna félagakeppni í þvi augnamiði.
Ný InnheimtuaÖferÖ.
Sambandið og Rv.- Hf.- deildin hafa
tekið upp þá nýjung með innheimtu árs-
gjalda að krefja þau með póstkröfum.
En hver sem ástæðan er, þá virðist þetta
í byrjun ekki hafa gefið góða raun, og
hefur miklu af póstkröfunum ekki verið
svarað. Þetta er því einkennilegra, sem
margir þeirra, sem enn eiga ógreitt eru
ágætir félagsmenn, sem engin ástæða er
til að ætla um að ekki vilji vera áfram
í félaginu, enda berlega komið í ljós, er
við þá suma hefur verið talað. Einn
góður félagi sagði, er á þetta var minnst
við hann: „Jú ég greiði straks mitt gjald,
en ég lít aldrei við póstkröfum.“ Vér
teljum þetta samt ekki heppilega afstöðu
svona yfirleitt. En eitt er víst: Þessari
innheimtuaöferö veröur haldiö áfram,
þar sem hún þykir nauösynleg. Er þvi
hér meö skoraö á alla þá, sem enn eiga
póstkröfur sínar ógreiddar, aö greiöa
þær nú þegar.
Félagsmenn! skrifiö Umferö um á-
hugamál ykkar og hugmyndir varöandi
umferöarmálin. HafiÖ samband viö blaö
ykkar. Veriö vakandi yfir því aö efla og
styöja Bíndindisfélag ökumanna.
★
tómagangi þess á milli. Komi þá úr
púströrinu meira en dálítil gusa af
bláum reyk, er það grunsamlegt um
að bíllinn „brenni". Orsakir þessa geta
legið í sliti á strokkum, stimpilhringj-
um o. fl. og kosta viðgerðir oft mjög
mikið, sem kunnugt er.
Að síðustu þarf svo auðvitað að
aka bílnum og gera sér grein fyrir
ýmsu, svo sem enn frekar gangi hreyf-
ilsins, vinnslu, girskiptingu, skrölti og
orsökum þess, hvernig er að leggja á
hann. hvernig hann liggur hvort hann
sækir á aðra hlið, hvernig bremsur
taka í o. s. frv. Að þessu loknu er hægt
að segja, frá sjónarhóli leikmanns, að
búið sé að gera helztu athuganir, sem
gera þarf fyrir bílkaup. Er þó jafnvíst,
að mjög erfitt er að skoða bil svo ná-
kvæmlega, að ekki geti þó leynzt í
honum stórir gallar, enda mörgum
orðið að því, að ekki sé talað um, er
bílar eru keyptir svo til óskoðaðir, eins
og jafnvel oftast virðist vera.
Verð á gömlum bílum er nú orðið svo
fram úr öllum máta óhóflegt og vit-
laust, að engu tali tekur. Er hér raun-
ar varla lengur um markað að tala,
í vanalegri merkingu þess orð, heldur
árlangt uppboð, þar sem hver býður
upp fyrir annan í hreinu kaupaæði.
Þetta er auðvitað kaupendunum fyrst