Alþýðublaðið - 28.01.1964, Qupperneq 2

Alþýðublaðið - 28.01.1964, Qupperneq 2
Bltntjórar: Gylfl Gröndal (áb. og Benedikt Gröndal — Fréttastjóri: Jkrnl Gunnarsson. — Ritstjórnarfulltrúi; Eiður Guðnason. — Símar: 14900-14903. — Auglýsingasími: 14908. — Aösetur: Alþýöuhúsiö viö Hverfisgötu, Reykjavik. — Prentsmiöja Alþýðublaðsins. — Áskriftargjald kr. 80.00. — X lausasölu kr. 4.00 eintakið. — Útgefandi: Alþýðuflokkurinl TOGARARNIR TOGARAR voru fyrstu stórvirku atvinnutæki íslendinga og byrjun tæknialdar í atvinnulífi þjóð arinnar. Þegar vel hefur aflazt, bafa þeir flutt að landi bróðurpart alls fiskafla og aukiið tekjur þjóð- arinnar um stóruppbæðir. Þeir gerðu þjóðina bjarg álna á ófriðarárunum og mokuðu fcarfa í frystibús in 1956—58. En þeir hafa einnig iifag tmögur ár, enda áhætta anikil í refcstrl þeirra. Undanferið hefur stöðugt hallað undan fæti fyrir togurumun, og eru þeir gerðir út með ríkis- styrk. Þetta á jafnt um íslenzka togara sem þýzka ■og ensfca, enda þótt engir fái eins mifcla aðstoð og tskip okkar. Samfcvæmt síðustu tillögum ríkisstjóm arilnnar er ætlunin að iveita um 3 milljónum til hvers skips. Emil Jónsson sjávarútviegsmálaráðherra gaf ýtarlega skýrslu um málefni togaranna, þegar stjómarfrumvarpið um aðstoð við sjávarútveginn var rætt á Alþingi í síðustu viku. Hefur þriggja mainna nefnd nýlega lokið athugun á rekstri skip- anna og gefið um það sfcýrslu. Nefndin telur tvær (höfuðorsakJr fyrir hinni lélegu afkomu þeirra: 1) Með útfærslu landhelginnar misstu togararnir beztu mið sín umhiverfis landið. 2) Vinnuskipan á togurunum er úrelt, og hafa þeir 31 manns áhöfn, meðan brezfcir og þýzkir togar- ar við sömu veiðar hafa 20—22 menn. Emil taldJ, að með breyttri vinnuskipan mætti ispara stórupphæðir í rekstri togaranna, og væri sjálfsagt að skipta þvf fé milli útgerðar og áhafn- ar, þannig að sjómenn fengju verulegar hækkanir. Taldi hann þessi mál þurfa að athugast gaumgæfi- lega, enda væri um torfeystan vanda að ræða. Hins vegar mundi! þjóðin sammála um að halda togara- útgerð í ivon um betri afkomu síðar. Aðrir ræðumenn igengu lengra í þessum efn- um og töldu togaraútgerð okfcar langt á eftir tím- anum hvað tækni og rekstur snertir. Mundi eng- um manni detta í hug að byrja í dag útgerð á þann hátt, sem íslenzfcu togaraveiðarnar væru stundað- ar. Hefðu útgerðarmenn alila tíð verið mjög íhalds samir á nýjungar og seinir að taka ivið sér, en síð- ustu ár mætti ef till vill kenna fjárhagsvandræðum um þá tregðu. Ef til vill hafa togararnir lifað sitt sfceið eins og skútur og árabátar, og framtíðin er stórra verk smiðjuskipa og ivélbáta. Flestir eru þó sammála um, að ekki sé tímabært að kveða upp slíkan dóm og batnandJ hagur geti iafíur gert togurunum kleif t <að verða meðal hagkvæmustu framleiðslutækja okkar. Á þeim grundvelli styðja nú allir flofckar hækkun styrkja til togaranna. M EG HELD að smaeSartiIíinning sé ákaflega rík í í lendingum. Þeita er ekki óeölilegt. Landiö er lang frá öörum þjúðmn, enginn skilur tungu okkar og viö erum skelfilega fámenn r. — Við reyn- um aö sperra okkur eins og viö getum út af fornum bókum, sem við höfum saman tekiö og þær eru mikið afrek. Viö reynum að sanna umheiminmn, að við íéum menn til að sfrórna okk'sr sjáffir. Viö flýtum okkur afskaplega, svo aö varla eru dæmi 'il um annað eins, byggjum og virkjum á ævi einnar kynslóðar það sem aðrar þjóðir gera á ævi keiði margra og þar fram eftir götunum. „ÞESSU LANDI vildj ég ekki stjórna,“ sagði háskólakennari í hagfræði við mig einu sinni. Hon- um fannst landið svo magurt og aðstæður svo erfiðar, að litlir möguleikar væru á því, að hér gæú þjóð lifað menningarlífi með virkjunum ræktunum, vegum og brúm og þar fram eftir götunum. En þetta höfum við raunar allt gert og á mjög stuttum tíma. Hér hafa risið upp nær aliar stofnanir sem þarf í menningarríki — og nokkrar að auki. ÉG VAR AÐ HUGSA um þetta í sambandi við umræður um er- lent fjármagn til stórvirkjana. Ég hef fyrir löngu látið þá skoðun í Ijós, að ég óttast ekkj erlent fjármagn inn í landið til þess að nema það og virkja auðiindirnar, sem það felur í sér. Vitanlega dett ur engum annað í liug en að um það yrðu gerðir samningar eins og til dæmis Norðmenn hafa gert við íjármagn frá öðrum þjóðum, Vara- hlutir Eigum fyrirliggjandi varahlutil í eítirtaldar tegundir: STANLEY rafmagns- handverkfæri DAMILBO málningar- sprautur. DESOUTTER rafmagns borvélar. KANGO steinborar BALLERUP hrærivélar Einnig tennur, bora o.þ. h. fyrir trésmíðaivélar. Burt ineS smæ3arti!finninguna. Sérfræ3ingar segja: Þa5 er ekki iiægt. ir En vi5 höfum franikvæmt þaff. * öm skemmtiþætti í útvarpinu. iimiminiim iiimimmimiimmmiimmiiimmmiiimmmimimmmiiiiiiii>ii». sem komið hefur inn í landið og notað hefur verið til þess að skapa nýja atvinnuvegi. ÞAÐ EINA, sem mælir gegn því að ráðizt sé í nýjar stórfram- kvæmdir er það, að nú sem stend ur er mikill skortur á vinnu- afii. Segja má að allir atvinnu- vegir æpi á starfsfólk svo að ekki er hægt að segja, að við þurfum að berjast við atvinnu- leysi eins og áður var. Og enn sem komið er, er ekki sjáan- legt að atvinnuleysi sé á næstu grösum. Þó hlýtur það að vekja nokkurn kvíða, að ýmis- fyrirtækj stór og smá eru nú að leggja upp laupana og þá fyrst og fremst í iðnaði, en iðnfyrirtæki hafa sprotiiö upp eins og gorkúl- ur í verðbólgunni, og satt bezt a® segja'- þau hafa ekki öll átt rétt á tér. ÞAÐ ER ENGUM BLÖÐUM Uffi það að fletta, að Svavar Gests er I’ramh. á 13. síðu Sími 13333. ALLTAF ® FJOLGAR VOLKSWAGEN ® Þeir sem ætfa a'ð kaypa VOLKSWAGEM fysir næsty mánaðamót eru vinsamlega beðifir að Siafa samband við okkur strax Heildverzlonin Langavegi 170 — 172 — Sími 21240. Plötusmiður óskast símar 41487 og 22763. Vélasjóður 2 28. jan. 1964 — AIÞÝÐUBLAÐIÐ

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.