Alþýðublaðið - 12.06.1964, Page 2

Bltstjórar: Gylfi Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fréttastjóri:
Arni Gunnarsson. — Ritstjórnarfulltrdi: Eiður Guðnason. — Símar:
14900-14903. — Auglýsingasíml: 14906. — AðSetur: Alþýðuhúsið við
Hverfisgötu, Reykjavík. — Prentsœiðja Alþýðublaðsins. — Askriftargjald
kr. Ö0.00. — X lausasöiú kr. 5.00 eintaklð. — Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Vísíndi og ríkisvald
Á ÞESSU ÁRI eru 50 ár liðin síðan fyrri
fceimsstyrjöldin brauzt út — og 19 ár síðan þeirri
, seinnií lau'k. Tveir næstliðnir áratugir verða senni-
* •
lega í sögunni kenndir við beizlun kjarnorku og
l aðrar stórvaxnar framfarir á sviði vísinda. Hæst
fber þar kapphlaup stórveldanna um geimferðir, en
sökum gagnkvæmrar tortryggni getur hvorki aust
ur eða vestur unnað hinum aðilanum að ná fyrstu
fótfestu á tunglii eða öðrum stjörnum.
Fyrir alþýðu manna skipta stórstígar vísinda-
iframfarir á jörðu niðri enn sem komið er meira
máli. Enda þótt hungur og fáfræði ráði enn ríkj-
um í alltof stórum hluta jarðarinnar, hefur hlut-
skipti hinna gæfusamari þjóða batnað hröðum
iskrefum. Mótast líf þjóðanna æ meira af snilld vís-
indamanna, sem rétta fjöldanum í hendur tækni
fil aukinnar framleiðni. Afköst hvers manns auk-
ast ár frá áH, afkoman batnar og frístundirnar
aukast.
Hinn ivinnandi maður hagræðir störfum sín-
um og á að njóta ávaxtanna af aukinni tækni. En
hann þarf að skilja, að mikil hugsun og hugkvæmni
vísindamanna verður að koma til, áður en ný tækni
fæðist, sem léttir hin daglegu störf og bætitr líf
j fólksins. Nýjar vélar verða ekki til af sjálfum sér.
Þetta eipkenni nútímans leiðir a£ sjálfu sér,
að víðtækí samstarf verður að vera milli vísinda-
manna og ríkisstjórna, sem ráða máhun hverrar
þjóðar. Ef geta vísindanna á að nýtast til fulls,
þjóðunum til góðs, verður ríkisvaldið að skapa þá
j aðstöðu sem til þarf fyrir írumrannsóknir og síð-
an hagnýtar rannsóknir.
j J Íslendingum eru dæmin nærtæk í höfuðat-
j vinnuvegum. Síidarsjómenn hafa lært af reynslu,
| aðjþeim er ómetanlegt að beztu fiskifræðhigar sigli
i 'um höfin og ieiti síldár í krafti þeirrar vitneskju,
j sem þeir þegar hafa*. Sömu sögu verður að segja
i í öðrum atvinnuvegum á næstu árum í vaxandi
j mæli.
Erlendis ríkir víða skilningur á nauðsyn ná-
ins samstarfs milli ríkisvalds og vísindamanna.
i Var nýlega haldin ráðstefna OECD og Evrópu-
I ráðsins, þar sem þingmenn og vísindamenn voru
leiddir saman til að ræða þessi mál, og virðist
víðast vera nánara samstarf milli þessara aðila en
tekizt hefur hér á landi enn sem komið er. Þyrfti
að bæta úr því sem fyrst, enda mun Alþingi sénni
lega fjalla ítarlega um rannsóknarmál á komandi
! haþsti.
, Almenningur hefur þegar notið góðs af ávöxt-
um vísindarannsókna, og ætti að vera ríkur skiln-
* ingur á því, að fé til þeirra er varið til að bæta
lífskjör þjóðarinnar í heild — þótt stundum sé löng
leið frá fyrstu tilraunum til hagnýts árangurs.
j. 2 ’i- M ^“64 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
klklS-
ÞETTA ERU FAGRIR dagrar.
Veðrið er ffott, náttúran fögur og
fólkið léttklælt. Aldrei er Reykja-
vík cins fögur og hlý og á svona
döguni. Ég fer stundimi út í Ör-
firisey. En þangað er svo sem
ekki go't að komast. Vegarslóðinn
þangað, þegar verbúðunum slepp-
ir, er holóttur svo að maður ótt-
ast að bíllinn muni fara í rusl og
heldur er ömurlegt að litast um í
sjálfri eynni. Þangað koma miklu
fleiri en ég, fólk í bílinn og gang-
andi fólk. En það er varla hægt
að setjasi nokkursstaðar niöur.
ÉG VIL EINDREGH) mælast til
þess, að borgin sendi einn af veg-
heflum sínum út í eyju og láti
hann laga vegarspottann. Það er
til mikils mælzt að biðja um það
að setár verði upp bekkir við sjó-
• miimmmiimiiiiiiimmiiiMiMMMMiMMMmmmiMmmiiiimmmMMiMMMiiiimmimmmmimim ii rriiiiu »ijl
Fagrir og heillandi dagar.
■£- UnaSsstundir í Örfirisey, en erfitt
að' kcmast þangað.
I ir Menn eru að vakna í Morgunlilaðshöllinni.
Mjólkursamsöluna vantar merki.
líIM."IH'' »n imimm"iiummmmmiimmMmmiimiiiiiimmmmmMM|ii"ii"""lilll,l,l,,,"iiiiiiiiiiiililiiiii|IIH
inn, því að nóg er að gera hjá
borgaryfirvöldunum við að laga
göturnar eftir veturinn, þó að
mildur hafi verið, og að hreinsa
ósómann frá húsum og lóðum. En
það skaðar ekki að nefna það.
Allt mælir mcð því, að eyjan sé
svolítið löguð, því að þar getur
fólk átt yndisstundir.
ENN IIEFUR EKKERT verið
hreinsað til í Grjótaþorpinu, sem
ég hef margsinnis kallað rusla-
kistu Reykjavíkur. Það cr bros-
legt, að borgaryfirvöldin skuli
vera að hrcinsa víðsvegar í borg-
inni, en að ekkert sé hreyft við
Aðalstræti, í hjarta borgarinnai'.
Eg sé, að kollega minn í Morgun-
blaðinu hefur gert þeita að um-
ta'sefn; og gleður mig, að menn
skuii vera að vakna á því heimili,
enda má segja að það standi í miðj
um haugnum.
GRASEKKJUMABUR KOM að
máii við mig. Hann er ekki vanur
(í'ramliaid á 4. síðu).