Alþýðublaðið - 18.11.1964, Side 6

1
AK VIÐ TJÖLDIN
f RAJíSKT blað hefur birt ýmsar athugasemdir, sem gestir hafa
skrifað í gestabók húsbónda nokkurs, en nafn hans er ekki get-
ið. Ein beiskasta setningin þar er vafalaust þessi, undirrituð af leik-
konunni Edwig Feuilliere:
„H.iá karlmanni er ekkert það til, sem laðar konu eins að og
umhugsunin um allt það illa, sem hún gæti gert honum.“
Og þar með getur Strindberg farið heim og lagt sig!
BÓKAÚTGEFANDI einn í Milano, sem einkum gefur út glæpa
sögur, hefur fundið upp á smábrellu til að auka söluna:
Með hverri bók fylgir svefnpilla — ef svo skyldi fara, að þeir,
sem iesa í rúminu, kæmust í slíkt uppnám af lestri bóka hans, að
þeir gætu ekki fallið í eðlilegan gvefn.
•Hinn heimsþekkti leikari Alec Guinness
þurfti á sínum yngri árum oft að leika í
smáleikhúsum í útborgum Lundúna, þar
sem áhorfendur voru ósparir á að láta í ljós
óánægju sína með frammistöðu, sem þeim
féll ekki í geð. Kvöld nokkurt skall stórt
hvítkálshöfuð á senuna. Þégar tjaldið féll,
steig Guinness fram fyrir það, bað um hljóð
og fékk það og spurði:
„Er einhver hér meðal áhorfenda, sem
hefur misst höfuðið?'1
DE GAULLE Frakklandsforseti var árum saman mikill reyk-
ingai..a5ur, en svo sannfærðist hann um réttmæti staðhæfinga vís-
indamanna um skaðsemi reykinga, og síðan hefur hann ekki kveikt
hér í seinni einustu sígarettu — og hefur þar að auki hvorki reykt
pipu né vindil.
Það er kannski af þessu, að hann hefur fallið í sömu gröf og
margir fyrrverandi reykingamenn — hann hefur leitað sér hugg-
unar í sælgæti, með þeirri afleiðingu, að hann hefur aukizt all-
verulega að ummáli.
Þetta veldur frú de Gaulle verulegum áhyggjur og ekki líður
sá dagur, að hún segi ekki: „Svona nú, Charles, farðu nú rólega.
Þú ert verri en barnabörnin þín“.
PAULA WESSELY er nú tekin að reskjast nokkuð, en samt.
er hún enn talin hin fremsta meðal austurísk-þýzkra kvikmynda-
stjárna. Hún hefur nú stofnað sitt eigið kvikmyndafélag, og af þvi
tilefni var hún spurð, hvort hún mundi koma fram í nokkrum af
myndum félagsins. Hún svaraði gleiðbrosandi:
„Að ráða hana Wessely? Nei, ég hef svo sannarlega ekki efni
á því!“
— ★ —
HÉR er nýjasta sagan beint frá Moskvu:
Maður gengur yfir Rauða torg og kem-
ur þar að einum vini sínum, sem er að gefa
dúfunum.
„í>ú verður að flýta þér, félagi, þvi að
það hefur verið samþykkt að fjarlægja all
ar dúfur af torginu."
„Nú, já“, segir dúfukarlinn. ,,Er það
vegna væntanlegra fjöldagangna um torg-
ið?“
,,Ekki aldeilis. Hins vegar fer það í taugarnar á æðsta ráðinu
að geta ekki gengið yfir torgið, án þess að heyra stöðugt „kru . . .
kru . . . kru .. ..
— ★ —
Frétt frá Miinchen hermir, að „októbergleðin" þar í borg, sem
er fyrst og fremst ölgleði hafi aldrei í manna minnnm tekizt eins
vel. lifcrki þess, hve vel hún hafi tekizt mun vera að finna í þeirri
staðreynd, að þyrstir gestir dembdu í sig hvorki meira né minna
en 4Vi milljón lítra af öli, kráreigendum, bruggurum og ríkissstjórn
til hinnar mestu ánægju.
FRJÁLS ÁST
Þrjár systur, sem höfðu séð hóru
húsum fyrir ungum stúlkum, er
þær höfðu komizt í samband við
gegnum ayglýsingar eftir hús-
hjálp, voru nýlega dæmdar í 20
til 25 ára fangelsi: fyrir hvíta
þrælasölu af rétti éinum í Guanj
uato í Mexlkö.
Systurnar þrjár heita Eva, Mar
ía de Jesus og Delfina Gonzales,
og voru dæmdar ásamt hópi af
körlum og konum, sem störfuðu
fyrir þær. Við rannsókn málsins
fann lögreglan lík, 29 lík af ung-
um stúlkum grafin á ýmsum stöð |
um náiægt byggingum nætur
klúbbs nokkurs, sem systurnar
áttu. Hjálparkokkar systranna
fengu frá 5 upp í 26 ára fangelsi.
Þessar systur höfðu staðið fyrir
hvítri þræslasölu.
í ákærunni sagði, að þær
hefðu fyrirskipað útryTningu
stúlkna sem urðu veikar og gátu
ekki starfað í hóruhúsunum.
* Á síðasta ári hefur hvorki
meira né minna en 18 föngum
tekizt að flýja úr fangelsinu í
ameríska bænum Bolton. Af þess
um sökum hefur bæjarstjórinn
samþykkt, kannski til að móðga
fangelsisstjórnina, að breyta nafni
götunnar, sem fangelsið stendur
við i Frelsisstræti.
í!Hilllinn]{lDin!Ilí!l!l!!!H!!íi!!!!l!!!fll!iUiíl[l!!!HnnmmnmimminBilini!l!!lii!llinin!ll!II!!l!!I!!!I!l!!II!l!H®!Hn!ini!(!!!!!!m!nilIIl!llIlinin
Japan hefur verið mikið á dagskrá undanfarið vegna
Olyinpíuleikanna, sem þar eru nýlega afstaðnir. I Tókíó eru
ivegalengdir allmiklar og samgöngur víða erfiðar. Þar hafa kon
f ur leyst það vandamál hvernig fara skuli að því að hafa litlu
i börnin með í bæinn, þegar engin er til barnafóstran heima,
I og sést lausnin hér á myndinni.
III!
SMsmaaM
Vita um fólginn fjársjóð,
en engum leyfist að grafa
SPENNAN, sem ríkir á landamær-
um ísraels og Sýrlands, hindrar
ísraelsmenn í að ná til fjársjóðs
eins.sem grafinn var í eyðimerkur
sandinn á þessu svæði af þýzkum
hermönnum í fyrri heimsstyrjöld-
inni. Hér er um að ræða fimm
kassa af tyrkneskum gullpening-
um, sem hafa legið þarna í jörðu
síðan 1916.
ísraelsmenn vita nú hvar kass-
arnir liggja, en ekki er hægt að ná
til þeirra, þar eð þeir liggja að
nokkru leyti á landamæralínunni
og að nokkru leyti Sýrlands megin
við landamærin. Blaðið Yejiioth
Aharonoth í Tel Aviy skýrði ný-
lega frá því, að ísraelskur hænsna
ræktandi, Moshe Skszydlak, sem
býr rétt fyrir sunnan Tel Aviv,
vissi hvar fjársjóðurinn væri fal-
inn. Þegar maður þessi var látinn
Iaus úr þýzkum fangabúðum 1945,
fékk hann í hendur gamalt her-
kort, þar sem nákvæmlega er
merktur staðurinn, þar sem fjár-
sjóðurinn liggur. Það var gamall
Þjóðverji, herráðsliðsforingi úr
fyrri heimsstyrjöldinni, sem gaf
honum kortið.
En ísraelsk yfirvöld hafa ekki
tekið hann alvarlega, fyrr en upp
á síðkastið, er fundizt höfðu í Jer-
úsalem nokkur skjöl í skjalasafni
í húsi því, sem verið hafði ræðis-
mannsskrifstofa Þjóðverja á með-
lan Palestína var brezkt verndar
I svæði. í skjölum þessum var að
finna fyrirmæli frá þýzka utanrík-
isráðuneytinu til þýzka konsúlsins
í Jerúsalem frá árinu 1939. í fyrir-
mælunum er lagt fyrir ræðismann
inn að hefja nákvæma leit- að
þýzkum fjársjóði frá fyrri heims-
styrjöldinni. í fyrirmælunum er
staðsetningu fjársjóðsins lýst og
staðurinn kemur lieim við afstöð-
una, sem merkt er á kort Moshe
Skszydlak.
Jafnvel þótt sýrlenzk yfirvöld
kunni að vita um hvar fjársjóður-
inn er falinn, geta þau heldur ekki
Framh. á 13. síðu.
BANNA VESTRÆNA DANSA
SUKARNO, forseti Indónesíu, er
ráðinn í að bjarga siðferði Indó-
nesískrar æsku með því að útrýma
vestrænum dönsum og setja í stað-
inn hinn dapurlega dans ,,lenso“.
Vonast hann með þessu til að fá
unglingana til að hætta við Twist
og cha cha cha og rock, sem Su-
karno telur ekki samrýmast virðu-
leika sinnar indónesísku þjóðar.
I lenso haldast dansendurnir í
hendur og séu margir þátttakend-
1 ur í dansinum, mynda þeir hring
j um einn af dansendunum, sem síð-
I an velur sér einhvern úr hringnum
til að dansa vlð.
muni ekkert hafa á móti því að
taka upp lenso.
Opinberlega eru vestrænir dans-
ar bannaðir í Indónesíu, og þeir
sem dansa eftir vestrænu hljóð-
falli, eiga á hættu að vera dæmdir
í fangelsi. En þetta hindrar þó
ekki, að ýmsir þeir, sem mest
áhrif hafa meðal unglinganna,
bjóði heim í „twist-partí’*. í
menntamálaráðuneytinu telja
menn, að sé vestrænum dönsum
leyft að breiðast út meðal ungling
anna, muni þeir grafa undan sið-
ferði pilta og stúlkna á þeim árum,
sem þau séu hvað móttækilegust
í ræðu, er Sukarno hélt nýlega J"fyrir áhrifum.
yfir stúdentum í Djakarta, sagði
hann, að lenso skyldi verða vin-
' sæll. — Við gerum hann að indó-
j nesískum þjóðdansi, sem komi í
! stað vestrænna dansa eins og
twist og cha cha cha, sagði hann.
Upplýsingamálaráðuneytið í Dja
karta segir, að vestrænu dansarn-
ir hafi náð fótfestu meðal unglinga
í Indónesíu, en telur þó, að þeir
í Semarang á Jövu sundraði lög-
reglan nýlega einkaboði og flutti
þátttaliendur á lögreglustöðina,
þar sem þeir sluppu með áminn-
ingu í það skiptið. Ungir Indónes-
íumenn hafa reynt að verja hina
vestrænu dansa á þeirrl forsendu,
að hljóðfaliið sé svo hratt, að ekki
sé tími til „ósiðlegra“ hugsana á
meðan þeir séu dansaðir.
£ 18. nóv. 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ