BFÖ-blaðið - 01.07.1986, Blaðsíða 9

Torfi á Hágöngu við Sprengisandsleið. Horfir til Vonar-
skarðs.
þeirra neyttu áfengis. Ég á reyndar mjög
marga ferðafélaga sem eru bindindismenn en
það er regla í flestum þeim ferðum sem ég fer
að hafa ekki áfengi með og sem betur fer er
það t.d. venjan hjá Ferðafélagi íslands og öðr-
um virtum ferðahópum.
Hvernig samrýmist áfengisneysla útivist,
t.d. íÞórsmerkurferðum?
Undantekning frá góðum ferðum eru fyrir-
tækisferðir, og það er ömurlegt að vera inni í
Þórsmörk með eða nálægt „venjulegri“ fylli-
ríisferð eins og þar sést stundum. Fyrirtækis-
ferðir með fylliríi þurfa að leggjast niður.
Ferðafélag íslands, Skógræktin og sýslu-
menn þurfa að taka höndum saman og vernda
staði eins og t.d. Þórsmörk. Þessir aðilar eiga
að sjálfsögðu ekki sök á fylliríinu, en gætu
gert meira til verndar. Þeir sem hafa verið í
Galtalækjarskógi um Verslunarmannahelg-
ina undrast að svo margir geta unað sér vel í
útilegu. Það er hægt ef aðbúnaður er góður og
ef ekki er fyllirí.
Hinn „nýi lífsstíll“ leggur áherslu á heil-
brigða sál í hraustum líkama. Hefur orðið
breytingá viðhorfi útivistarfólks til bindindis-
semi?
Já og nei, sumir sem hafa tekið upp á því að
trimma og rækta sál og líkama telja áfengi
sjálfsagt, hressandi og jafnvel bráðhollt. Eg
tel að þeir horfi þó aðeins á eina hlið málsins.
Ef maður spyr suma þessara um drykkju
barna og unglinga þá fallast þeim hendur,
málið er alvarlegt, það verða einhverjir að
gera eitthvað. Menn vilja vernda börnin, forða
unglingunum frá voðanum, reyna að hækka
aldurinn þegar þau byrja. Auðvitað væri for-
dæmi fullorðinna áhrifaríkt. En bíðum nú við,
verð „ég“ að vera fordæmi fyrir barnið mitt?
Kannski þarf nú heilbrigð sál í hraustum lík-
ama að fara að hugsa líka.
Hvaða gildi hefur þátttaka þín í bindindis-
starfi haft áþig og fjölskyldu þína?
Það að starfa í félagsskap með jákvæð
markmið er mjög gott, en fyrst og fremst leita
menn eftir góðum félagsskap. Ég byrjaði að
starfa með ungtemplurum sautján ára, þar
kynntist ég mörgum af mínum bestu vinum.
Þegar við höfðum sinnt okkar áhugamálum
til skemmtunar varð þörf fyrir alvarlegra
starf við stjórnun, fræðslu og hugsjónir. Það er
ómetanleg reynsla og ómæld ánægja sem fæst
út úr slíku starfi.
Við hjónin störfum nú í Skíðadeild
Hrannar. Þar njóta börnin sín líka. Við erum
í ferðaklúbbi þar sem áfengi er útilokað, þar
koma börnin með. Við störfum í Hjónaklúbbi
bindindismanna, vöknum á sunnudags-
morgni eftir skemmtun án timburmanna,
börnin venjast því að eftirköst skemmtana
eru góðar minningar. Vonandi er þetta gott
veganesti.
Hvað vilt þú ráðleggja þeim sem hafa litla
reynslu í útivistarferðum?
Ef þú átt lítið barn farðu niður í fjöru með
leikföng (skóflu, fötu, bíla). Gakktu með á eða
læk (í Reykjavík t.d. Elliðaánum), gáðu að
fuglum og blómum.
Viðurkenndu strax að ullarnærföt og vind-
held hlífðarföt er eðlilegur sumarfatnaður á
íslandi. Það er sjaldan „vont veður“ en oft „illa
klætt fólk“.
Góður skófatnaður er nauðsynlegur, liprir
gönguskór í skemmtiferðir, harður sóli í erfið-
ari ferðir.
Landakort og áttavita geta menn þjálfað sig
í að nota, en í óbyggðaferðum er nauðsynlegt
að kunna vel að átta sig. Dagsferðir og helgar-
ferðir með félögum eins og Ferðafélagi íslands
er góður skóli, þar leiðbeina fararstjórar. Það
nauðsynlegasta er áhugi, og næst kemur góð-
ur ferðafélagi.
Góða ferð.
9