BFÖ-blaðið - 01.05.1990, Side 9

neinn þann, sem áfengið hefur
gert að betri manni. Hins vegar
hef ég kynnst mörgum sem hafa
liðið ólýsanlegar þjáningar af
völdum áfengisneyslu. Segja
SÁÁ-menn ekki að tíundi hver
maður verði alkóhólisti og
ómögulegt sé að sjá út fyrirfram
hverjir það verði? Ég get ekki
hugsað mér að taka þá áhættu að
fylla þann hóp.
2. Mér dettur margt í hug í þessu
sambandi. Gott forvarnarstarf
skiptir höfuðmáli. Það getur verið
í formi fræðslu og líflegra um-
ræðna þar sem skipst er á skoðun-
um um þessi mál. Æskilegt er að
t.d. foreldrar, sem brýna fyrir
börnum sínum að bragða ekki
áfengi, geri það ekki sjálfir. Það er
ekki hægt að segja öðrum að var-
ast það sem maður sjálfur getur
ekki verið án! Ríkisvaldið á að
sýna fordæmi í baráttunni gegn
áfengisbölinu með því að hætta að
veita áfengi í móttökum og veisl-
um, sem það heldur. Það skýtur
skökku við, að á sama tíma og of-
neysla áfengis er skilgreind sem
„sjúkdómur", skuli ríkisvaldið,
sem greiðir milljónir króna til
sjúkrastofnana áfengisneytenda,
ögra þessu sama fólki og fleirum
til með látlausu framboði á
áfengi. Svo má áfram telja.
Fríða R. Þórðardóttir,
frjálsíþróttakona:
1. Þeir sem eru í íþróttum ná
ekki árangri ef þeir neyta áfengis.
íþróttir og áfengi eiga ekki
saman. Þess vegna hafna ég
áfengi. Áfengi leiðir ekkert gott af
sér, það er slæmt fyrir einstakl-
inginn, fjölskylduna og heilsuna.
2. Fræða þarf unglingana og
hvetja þá til að taka þátt í starf-
semi þar sem unglingar geta verið
án þess að vín sé haft um hönd,
svo sem í íþróttum og annars kon-
ar félagsstarfsemi.
Grétar Þorsteinsson,
formaður Trésmiðafélags
Reykjavíkur:
1. Afstaða mín til áfengis byggist
aðallega á tvennu: Ég hefi aldrei
haft löngun til að neyta áfengis.
Neysla áfengis hefur leikið fjölda
fólks illa, og lagt líf og hamingju
þess í rúst.
2. Mikilvægast í áfengismálum
er að mínu viti öflugt upplýsinga-
og fræðslustarf, sem á að beina að
börnum og unglingum. Þar ætti
að gera grein fyrir staðreyndum
málsins og beina þeim þar með að
heilbrigðu og eðlilegu lífi.
Helgi Elíasson,
ban kaútibusstjóri:
1. Ég tel það mjög brýnt fyrir
hvern og einn að neyta ekki
áfengis, því að áfengisneysla er
engum til góðs. Áhættuþættirnir
eru margir, og geta valdið alvar-
legum afleiðingum, bæði fyrir
þann, sem neytir áfengis, og fyrir
fjölskyldu hans, auk þess sem
atvinna hans gæti verið í hættu. í
mörgum tilvikum hefur áfengis-
neysla valdið slysum og sorg. Það
er því hveijum manni lífsgæfa,
sem neytir ekki áfengis. Það, sem
ræður afstöðu minni til áfengis, er
fyrst og fremst það, að ég hefi not-
ið þeirrar gæfu, að ég hefi aldrei
smakkað áfengi. Oft hef ég séð
margt ungmennið verða fyrir því
óláni að ánetjast neyslu sterkra
drykkja, og því vonleysi og þeirri
örbirgð, sem því fylgir, samfara
upplausn heimila, sundrungu
hjónabanda, börnin hafa farið á
hrakhóla, og í raun allt lífið farið
í rúst.
2. Ákaflega mikilvægt er, að það
sé markviss fræðsla um skaðsemi
áfengis, sem felst m.a. í fyrir-
byggjandi aðgerðum. Slík fræðsla
verður að vera unnin af þekk-
ingu og mikilli aðgát. Ekki með
dómhörku og yfirlæti, heldur