Skólablaðið - 15.05.1910, Blaðsíða 13

SKOLABLAÐIÐ
77
í raun og veru er iangt síðan mðnnum fór að ofbjóða sú
vitleysa að jarða með framliðnum mönnum margra tuga virði í
pappírsblómum, en venjan var orðin svo rík, að það mundi
ekki einungis skoðað ræktarleysi, heldur mundi valda hneyksii
ef alt í einu væri hætt að senda blómsveig, og móðgun mundi
það talinn við vini og vandamenn hins látna.
Hér virðist ágætt ráð fundið til að halda þeim sið að sýna
í verki hluttekningu eftirlifendum og ræktarmerki hinum framliðna.
Það var það sem vantaði, að finna einhverja aðra leið. Hún
er fundin, og verður vonandi farin ekki af einum og einum
heldur af öllum.
Hver mundi eigi fremur kjósa að sýna framliðnum ástvini
ræktarsemi og halda uppi minningu hans með því að Iíkna
sjúkum heldur en með því að hengja blómsveig á kistuna hans?
Halda uppi minningu hans? Það gjörir blómsveigurinn ekki;
hann er gleymdur eftir eina klukkustund. En ártíðaskráin geymir
hana.
Margur íslendingur er aldrei moldu orpinn; sjórinn verður
því niiður hvílustaður svo margra. Engum dettur í hug að kasta
blómsveigum í sjóinn! Eri er betra að kasta þeim í gröfina?
Þú sem vilt sýna rækt framliðnum vini, eða liluttekning í
annara sorg — gerðu það með því að líkna þeim sem eru að
berjast við dauðann! Þú finnur krónunum, sem þú vilt verja til
þess, hvergi betri stað en- í Heilsuhælinu.
Ritsti.
Kenslubækur á erlendum málum.
Eg sé, að Þórhallur biskup er smárnsaman að rninnast á
erlendar kenslubækur í íslenskum skólum. Vítir hann harðlega
þetta ástand og heitir á menn að vinna því bót.
Eg vil taka í þann strenginn allshugar feginn. Mér hefur
runnið þetta ástand til rifja frá þvt' fyrsta eg fórnokkuð að kynn-
ast skólum voruin og skólamálunr. Svona hefur það verið í
þeim alrnennu mentaskóium þjóðarinnar, sem eg hef haft kynni