Skólablaðið - 01.12.1920, Blaðsíða 4

SKÓLABLAÐIÐ
i6o
höfund grunar. Kennarar hjer í Reykjavík hafa fyrir löngu
fært í tal sín í rnilli nauösyn þessa máls, öflugri fjelagsskap-
ar og allsherjar fundar meS kennurum, til a8 skipa stjettar-
málum sínum. En ekki þótti ráS að hreyfa þessu enn í sumar
leiö. En nú upp á síhkastiö hefir SkólablaSiS haft veöur af
því, aö kennarar víös vegar um land eru farnir aS hugsa til
fjelagsskapar rneira en áöur. Og loks kemur þessi grein Snorra
Sigfússonar skólastjóra á Flateyri, og munu margir kennarar
taka undir tillögur hans.
„Kennarafjelag barnaskóla Reykjavikur“ hefir nú þegar
hafist handa í málinu, og leitaS til kennara úti um land um
samtök í þessa átt. Er svo ráö fyrir gert, aS kennarar gætu
skipaS sjer eitthvaö saman þegar fyrir næsta þing, í miöjuin
fehrúar, og rná vel svo fara, a8 þess gerist full þörf. Þá er
og hugsað til þess, a'ö koma á almennum kennarafundi i vor,
hjer í Reykjavík.
Enginn efi er á því, aö hver nýtur kennari gerir sjer það
ijóst, aö kennarastjettin verður aö taka á móti auknum rjett-
indum og bætturn kjörum „meö fullum skilningi á ábyrgö
þeirri, er þau leggja oss á heröar", eins og Snorri Sigfús-
son kemst rjettilega aö oröi. Kennurum er þaö brýn nauö-
syn, jafnvel frernur en öörum stjettum, aö bindast samtökum
ti' aö gæta rjettinda sinna. En þaö er ekki nema önnur hlið
málsins. Fræðslumál hjer á landi eru í mörgu mjög erfið viö-
fangs, og auövitaö er engum skyldara en kennarastjettinni
aö leggja frarn krafta sína til úrlausnar á þeim.
Og þó aö kennurum þyki nokkur ljóöur á rjettarbótum sjer
til handa, eöa taki því ekki meö þökkum, aö einstakir ráö-
herrar skeri þeim lög og skapi, eftir geöþótta, þá er ekki
nerna rjett og skylt aö minnast þess, að bæöi jring og stjórn
hafa hjer í rnörgu átt úr vöndu að ráöa.
Svo best getur kennarstjettin haldiö fram fullum rjettar-
kröfum sínum, aö hún hafi rækt skyldur sínar af fremsta
megni. En þaö er brýn skylda stjettarinnar, aö vinna sarnan
af eindrægni og alvöru aö umbótum og framförum í uppeldis-