Alþýðublaðið - 16.02.1965, Blaðsíða 15

King sagði:
— Fínt Zoggy. Keikju og orr
ustukerfi lifandi.
Undir þeim í stórum sprengju
kjallaránum á flugvélinni biðu
þær Lolita og Halló þama. Þær
voru lifandi og ferðbúnar.
King var ákveðinn i að þær
skyldu fara.
BURPELSONFLUGSTÖÐIN. ..
Dögunin var smá saman að
breiða daufa skímu yfir tröll-
aukna flugstöðina.
Umhverfis alla gaddavírsgirð-
inguna voru varnarsveitir á
verði, vopnaðar handvélbyssum,
rifflum, vélbyssum og skriðdreka
byssum. Þær vörðu allar leiðir að
stöðinni og voru búnar nægileg-
um birgðum af vistum og skot-
færum. í fjarlægð heyrðust dauf
ar drunur í stórri bílvél. Ekki
urðu samt allar varnarsveitirnar
varar við hávaðann, því sumar
voru hinum megin í stöðinni í
fimm milna fjarlægð, en margir
urðu hans varir og í sumum stöðv
um bjuggust menn ti1 varnar.
Vélbyssur voru hlaðnar og beint
í áttina, sem hljóðið kom úr.
Mellows liðþjálfi, sem stjórn-
aði einni varnarsveitinni,
horfði á veginn í kíki og skyndi
lega.sá hann daufar útlínur jeppa
og þriggja herflutningabila nálg
ast varlega eftir veginum.
Anderson, öbreyttur, sem
rýndi gegnum sigtið á vélbyss-
unni.við hlið liðþjálfans spurði:
SÆNGUR
REST-BEZT-koddar
Endutnýjum gömlu
sængurnar, éigum
dún- off fiðurheld ver.
Seljum æðardúns- og
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsum
stærðum.,
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg 8. Sími 18740.

— Hvernig getum við vitað að
þeir séu skemmdarverkamenn?
Liðþjálfinn lét sjónaukann
síga niður á brjóstið augnablik
og sagði kuldalega:
— Hvernig getum vrð vitað,
að þeir séu það ekki?
Engelbach undirliðþjálfi, sem
stjórnaði skriðdrekabyssunni
sagði: Þeir fá ekki að koma nær
en tvö hundruð metra og þeir
nálgast.
Mellows liðsþjálfi, sem hafði
litið í aðra átt með sjónaukan-
um sagði:
14
— Nei, sjáið nú. Það eru átta
trukkar í viðbót á norðurvegin-
um.
Engelbach snéri sér að Ander
son og sagði:
— Þetta hljóta að vera
skemmdarverkamenn. Hverjir
aðrir ættu svo sem að vera á
ferðinni klukkan. fjögur á morgn
ana?
— Já, það hlýtur að vera, sagði
Anderson og beindi byssu sinni
að jeppanum í fararbroddi bíla-
lestarinnar.
Mallows liðþjálfi h.orfði ró-
legá á, meðan lestin nálgáðist.
Þeir höfðu sett upp fjarlægðar-
merki á veginn, háann staur. Bíl
arnir f jórir nálguðust hánn liægt.
Mellows sagði:
— Nú verður það á hverju
augnabliki.
Árásarherirm fór sér hægt, en
ákveðið. Mellows velti því fyrir
sér hve margir menn væru í þess'
um fjórum bílum, sem komu éft-
ir veginum og hinum átta, sem
voru á norðurveginum. Harin
horfði á jeppann í fararbróddi
koma að fjarlægðarmerkinu óg
fara fram hjá því.
— Allt í lagi, piltar, sagði hann
lágt og á þann hátt, sem honum
hafði verið kennt í skólanum fyr
ir undirforingja.
ILILJU BINDI FÁST ALSTADAR
"gBjgBBF
Anderson hafði jeppann greini
lega í sigti. Hann þrýsti á gikk
vélbysunnar. Hélt honum í 5 sek-
úndur, hætti og skaut síðan tvis-
var í viðbót.
Bílalestin stanzaði á auga-
bragði og mennirnir þustu úr
jeppanum og hlupu eins og fæt-
ur toguðu í skjól fyrir kúlnahríð-
inni.
Engelbach undirliðþjálfi skaut
af skriðdrekabyssunni og kumr-
aði ánægjulega þegar hann hitti
beint í mark og mannlaus jepp-
inn splundraðist gersamlega og
logandi brakið þeyttist í allar
áttir.
f bjarmanum frá logandi brak-
inu sáust mennirnir hlaupa út úr
trukkunum, sem komu á eftir %g
hverfa skjótt í skjól beggja meg-
in vegarins. Þessir menn voru í
sérstakri áhlaupasveit. Þeir voru
mjög vel þjálfaðir og sumir
þeirra höfðu hlotið eldskírn í
orrustunum við Okinawa og í
Kóreu og annars staðar í Asiu,
þar sem kalda stríðið varð stund
um heitara en heitt. Þeir létu sér
ekki bregða við svolitla skothríð
og fljótlega voru þeir byrjaðir að
dæla blýinu að varnarsveitinni.
Allt í kringum herstöðina var
nú að hefjast hin harðasta orr-
usta. Sums staðar fóru menn sér
hægt, skothríðin dó stundum út
og hljóðnaði, en svo hófst hún á
ný og nóttin fylltist draugalegri
músik handvélbyssa, drynjandi
vélbyssa og kraftmikilla skrið-
drekabyssa og sprengjuvarpa.
Foringi árásarsveitanna talaði
í labbirabbið sitt. Hann var að
gefa skipun. Skothríðin dó smám
saman út og í kyrrðinni var aft-
ur hægt að heyra hljóðin í skor-
dýrum.næturinnar. Á báðar hlið
ar störðu.mennirnir, í gráa skírii-
una léitandi að skotmörkum, sem
erfitt var að finna.
Málmhljóð í ■ hátalára yfir-
gnæfði hljóðið ■ í skordýrunum.
Úr skjóli við einn aí trukkun-
um, sem varnarsveit Fellows
hafði stöðvað, hóf forjngi árásar-
liðsins máls í hátalarann: Hann
sagði hárri og skýrri röddu:
— Menn. Þetta er Guano of?
ursti, yfirmaður fallhlífarsveitar
bandaríska hersins. Hvers vegna
skjótið þið á okkur?
Það varð þögn um alla her-
stöðina. Guano beið í þrjátíu sek
______ __ _____ ‘
_ Lakaléreft
gott og ódýrt.
Sængurveradamsk
mjög fallegt, hvítt og mis-
litt, breídd 140 og 160.
Sængurveraléreft,
margir litir.
Verzlunin Snót
Vesturgötu 17.
úndur og endurtók síðan ávafp
sitt. :
í varnarstöðinni sneri Ander-
son sér að Mellows liðþjálfa og
sagði:
— Heyrðu. Hanfn virðist vera
ekta Ameríkani. Eigum við ekki
að svara honum?
Mellows leit illilega á Ander-
son og sagði:
— Haltu hausnum á þér niðri
og skjóttu á þann fyrsta, sem
sýnir sig.
Guano reyndi aftur:
— Þetta er Guano ofursti. Ég
endurtek: Guano ofursti. Við er-
um í leiðangri í nafni forsetans.
Við viljum komast inn á herstöð-
ina og tala við Ripper hershöfð-
ingja.
Aftur varð þögn. Engelbach
undirliðþjálfi sagði grínagtugur:
— Sérstakur léiðangur í nafni
forsetans. Hvernig lízt þér á það?
Mellows liðþjálfi horfði með
eftirtekt í sjónaukann og hann
sagði:
— Eitt get ég sagt þér. Mað-
ur getur ekki annað en dáðst að
þessum rauðliðum fyrir skipu-
lagninguna.
Tvö hundruð metra í burtu risu
nokkrir menn upp og byrjuðu að
þoka sér áleiðis til varnarsveit-
anna í breiðri röð og langt á
milli manna:
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu sængurnar.
Seljum dún- og fiðurheld ver.
NÝJA FIÐURHREINSUNIN
Hverfisgögu 57A. Sími 16738.
senda hann á brott. Meira rar
ekki hægt að gera fyrir hafin,
því að ekkert húsnæði var »r
ir hendi. Vernd fær nokkifrn
styrk frá ríki og bæ, en til þjpss
að starfsemin geti komið «ð
einhverju verulegu gagni, þárf
gott húsnæði þar sem hægt*er
að hafa gistiherbergi og mat-
stofu.
Vonir standa til að há
verði að fá autt liús sem ste|
ur beint á móti skrifst
Verndar. Það mun kosta
lega 100 þúsund krónur að |
það íbúðarhæft, og leiga
ekki að verðá nema 2500 kr|
ur á mánuði. Vernd hefur
ið fram á að viðgerðarkostn
ur og leiga verði greidd af hinu
opinbera, gegn því að samtök
in sjái svo algerlega um relcfet-
urinn Þó er nokkuð tvísýnt um
hvort þetta geti orðið, því að
þarna á að koma bílastæði.
_______________ yj
U1
Þyrnirós
44 ■■:/
Framhald. af 16. síðn.
VERND
Framhald af 16. síðu
inum var gefið kaffi, og eitt-
hvað að borða, en svo varð að
//
sem móðgast þegar hún er
boðin í fæðingarhátíð prinsessunn
ar. Hún er dönsuð af þjóðligta-
konu Sovétríkjanna Natalju Hyd-
inskaju. Prinsinn og Þyrnirós <jru
sem fyrr segir dönsuð af þéim
Öllu Sízovu og Júrí Solovjev. Góða
dísin er dönsuð af Irenu Basjen-
ovu, en allir þessir dansarar leru
við Leningrad ballettinn.
Höfundur dansanna er Kon-
stantin Sergeyev fyrsti ballett-
meistari við Kirov sönglistarþúsið
í' Heningrad, en kvikmyndahand-
’ritið sömdu þeir Appolinari. Dud-
ko, Konstantin Sergejev og Iosif
Shapiro. Þeir tveir fyrrnefndu eru
einnig leikstjórar. . (
Eréttaménn áttu kost á að sjá
myndina á sérstakri sýningu Í.JJá-
skölabíói í dag og er það einr^ma
álit, að fegurri kvikmynd hafi yart
sézt á tjaldi hér á íslandi. Einnig
n-íá það til tíðinda telja að aðaljeik
endurnir skuli koma her frarii^við
frumsýninguriai '
Myndin verður frumsýnd I jpá-
skólabíó klukkán 9 á föstudags-
kvöldið. Og það verður eneinn
svikirin á þéirri' sýriingu. á
— Jú, ég tek brúffurnar mínar laeff. Bogsiff þiff ybkbr
ef þaff ýrffi brotizt inn £ íbúffina, jneffan viff eftun
burtu . . .
ALÞÝÐUBLÁÐIÐ —! ÍS. febrúar 1965 15