Alþýðublaðið - 24.04.1965, Blaðsíða 15

Alþýðublaðið - 24.04.1965, Blaðsíða 15
EFNALAUG 1 — Jú. i — Þetta er nóg. — Sérfræðingur úr læknadeild inni var næsta vitni. — Fjórða maí í ár, — sagði Aleca Dobson — rannsökuðuð þér lík Dr. Pierce Brayton sem dó föstudaginn fyrsta maí. Af hverju varð þessi bið á rannsókn inni? — 1 — Lögreglulæknar þeir, sem mesta reynslu höfðu voru ekki 1 borginni. Auk þess álett fyrsti læknirinn að þetta væri sjálfs morð. Eftir fyrirmælum lögregl- unnar var líkið sent á sjúkrahús og geymt þar þangað til læknar með reynslu komu aftur lieim. — Var yður sagt hvers vegna þessi ákvörðun var tekin? — Við vorum ekk» I borginni þegar þetta skeði og fengum ekk ert um það að vita fyrr en að okkur var sagt á mánudags- morgni að lögregluþjónn liefði lieyrt tvö skot og að möguleikar væru fyrir hendi á því að morð hefði verið framið. — Gátuð þ'ð sannað að skotin hefðu verið tvö? — Ekki beint. Óbeint. Leyfist mér að útskýra málið? SAUMLAUSIR NET- NYLONSOKKAR I t(?KUL1TUM. 8Ö1.USTAP1R: KAUPPÉLÖGIN UMXAND ALLT, SlS AUSTURSTRvETt SÆNGUR REST-BEZT-koddar Endurnýjum ffömln sængurnar, eigum dún- og fiðurheld ver. Seljum æðardúns- og gæsadúnssængur — og kodda af ýmsum stærðum. DUN- OG fiðurhreinsun Vatnsstíg 3. Sími 18740. Hann benti á risastóra mynd af sári. — Þetta er ástæðan fyrir því að fyrsti læknirinn áleit að um sjálfsmorð væri að ræða. Þarna sjáið þér hringmyndað sár og eymsli umhverfis það. Það skað aði hluti líkamans umhverfis skotsárið sj'álft. En það er mjó rönd heillar húðar milli sköðuðu húðarinnar og skotsársins. Þetta orsakast af þvi að þegar skamm byssunni var beint að húðinni og hleypt af, myndaðist gas frá 32 sprengingunni sem sprengdi húð ina. Þetta er einnig orsökin fyrir því að svo mjög blæddL — — Þér sjáið ennfremur það sem við köllum — „hlaupmerki". Það er þar sem húðin þrýstist upp að hlaupi skammbyssunnar. Slík merki eru ótvíræð sönnun um að skammbyssunni hefur ver ið þrýst fast að höfði mannsins svo að það eitt hefði nægt til að sanna sjálfsmorð ef annað hefði ekki komið til. Það er frem ur ótrúlegt að nokkur maður sitji grafkyrr meðan skamm- byssa er sett við gagnauga hans og hleypt af. — Hann tók fram aðra mynd. — Hér sjáið þér, hvernig kúl- an hefur grafist inn í bókarkjöl. Þér sj'áið að bókin hefur verið í sömu hæð og höfuð mannsins, sem í stólnum sat. Kúlan hefur farið gegnum höfuð hins látna og hafnað í kili bókarinnar. Hinn látni var örvhentur. Og eins og fyrj- hefur verið borið fyrir rétt inum var ekkert sem benti til þess að tveim skotum hefði ver- ið hleypt af. — Eruð þér að komast að niður stöðun-um, læknir? — Já, herra verjandi. Eftir að við höfðum rannsakað líkið mjög vandlega bæði efnafræðilega og með sterkum stækkunarglerjum og þá sérstaklega hendur líksins komumst við að annaiTÍ niður- stöðu. Eins og skotvopnadeildin hefur borið er skammbýssan morðvopnið. Ef hinn myrti hefði sjálfur skotið úr byssunni hlutu að vera á höndum hans greinilegar leyfar af nitrites eða brenndu júðri. Slíkar leyfar fyr irfundust ekki. Hendur hins l'átna voru efnafræðilega dauðhreins- aðar eins og þær hefðu verið þvegnar með sótthreinsandi efni rétt áður en hann lézt. — — Og er þetta sönnun fyrir þvf að liann hafi ekki framið sjálfsmoi-ð? Að einhver annar hafi hleypt skotunum af? Að morð hafi verið framið? Ekki sjálfsmorð heldur morð? Er það rétt læknir? — Já, herra. — Og yður skjátlast ekki? — Nei. Þetta eru ekki skoðan ir okkar eingöngu heldur vísinda lega sannaðir hlutir. — Takk fyrir læknir. Það er eitt enn sem ég vildi fá að vita. Á miðvikudag eða tveim dögum eftir rannsóknir yðar fenguð þér áríðandi upphringingu. Hver hringdi og hvað sagði hann? — Það var yfirforinginn í sið ferðislögreglunni sem hringdi út af seinna skotinu. Hann vildi fá að vita hvort það væri hugsan legt að maður A — sem væri vinur eða kunningi annars manns — B gæti skotið gegnum höfuð B £ fjarlægð og gengið svo að líkinu sett skammbyssuna við gagnauga hans og skotið annarri kúlu í skotfarið til að láta menn halda að það væri sjálfsmorð. Svo tæki A fyrri kúluna og setti hana í skammbyssuna til að láta líta svo út að um sjálfsmorð væri að ræða. — — Hverju svöruðuð þér lækn ir? — Ég sagði að það væri óhugs andf. Það hlytu að finnast ein hver ummerki um seinni kúluna. Tvö för í heilanum. Auk þess liefði verið ómögulegt að setja hinn látna aftur £ sömu stelling ar þannig að förin eftir báðar kúlui-nar yrðu nákvæmlega þau sömu. — — Hverju svaraði hann þessu? — Hann sagðl að það hlyti að vera svona. Lögregluþjónn hefði heyrt tvö skot og svo væri ótrú legt að maður sem eitthvað þekkti til skotvopna sæti kyrr með skammbyssuhlaup við gagn- augað á sér. Og ég er á sama máli. Þá sagði hann að yfirmað ur skotfæradeildar lögreglunnar hlyti að geta komist að þessu.— — Hringdi hann svo aftur í yfirmann skotfæradeildarinnar? — Já herra. Næsta dag. Og yf irmaður skotfæradeildarinnar sagði að líklegt væri að dauða- skotið hefði komið úr fiarlægð og verið skotið með lastkúlu að sama sári. Ég sagði við hefðum séð það þvf það er svart púður í plastskothylkjunum og það er auðvelt að þekkja þær. — — Hvað svo læknir? — — Þá sagði yfirmaðurinn að hægt væri að taka kúlu úr venju legri 32. skammbyssu og nota t. d. lím til að halda púðrinu föstu. En ég sagði honum að við kynnum okkar fag í læknadeild inni og benti honum á að kann ske hefði verið notað hár, því það yrði erfitt að finna það. Hann reyndi það en hárið brann í svartan klump sem auðvelt var að þekkja. — En svo kom hann með lausnina. — — Hver var hún læknir? — Blóð. Blóð sem var þornað. Yfirforinginn reyndi sitt eigið blóð. Hann gat skotið með því púðri sem nægði til að drepa en ekki skildi eftir sig nein spor. Þess vegna er þedta næstum því fuilkomið morð. — — Takk fyrir iæknir. Enoch Chew kom þegar Dob son settist. — Eina spurningu læknir. Það er greinilegt að það liggja engar sannanir fyrir því að ann að skot hafi hlauplð af ekki satt? — Jú engar. — Þakka yður fyrir læknir. Chew gekk til sætis síns og snérist svo á hæl. — Yfirmenn lögreglunnar í sið ferðisdeildinni eyða tímanum til einskis. Þeir hafa slíkt ímyndunarafl að þeir ættu að vera f betur launuðu starfi. Glæpareyfarar hafa misst tvo stórkostlega höfunda. Takk fyrir. Ríkissaksóknarinn kom aftur til læknisins. — Eru þessar ljós myndir ávöxtur auðugs ímynd unarafls læknir? — Nei herra. Þær enx sann anir og það ótvíræðar sannan ir um morð. Þær eru ekki hugar SÆNGUR Endurnýjum gömlu sænguraar. Beljum dún- og fiðarneld ver. NÝJA FIÐURIIREINSUNM Hverfisgögu 57A. Siml 1«?I8. AUSTURBÆIAR LátiS okkur hreinsa og pressa fitld. Fljót og góð afgreiðsla, vönduð vinna. Hreinsum og pressum samdægur*, •f óskaS er. FATAVIÐGERSiR. 1 Skipholti 1. - Simi 16346. órar heldur staðreyndir herrá minn. — ", — Takk fyrir. f Hann leit á Enoch Chew sen[» hristi höfuðlð og brosti. Hann brosti enn þegar Kerry O* Keefe var kölluð sem vitni. Þegar hún leit á kviðdóminn sá hún varkár andlit karlmann anna og fjandsamlegan sviþ kvennanna. Andxúmsloftið { réttarsalnum breyttist. Það er eins og ég sé ákærð en ekki frú Brayton hugsaði hún. Hún var eins og hún væri að koma að heiman frá sér en ekkl úr fangaklefa í Pine Street. Andlit sækjandans var einá vingjamlega andlitið sem hún sá. Hann brosti vingjarnlega tU hennar. — O’Keefe lögreglukona —« eða ungfrú O’Keefe eins og minn heiðraði vinur verjandinn vill kalla yður. Ég ætla að kalla yður ungfrú lika til að fólk haldi ekki að ungfrúin og lögreglukon an séu tvær ólíkar verur. Það er eitt enn sem mig langar til alf skýra. Ég vil ekki að fólk álíti það sem minn heiðraði vinur reyndi að telja þeim trú um að eitthvað niðurlægjandi væri vi8 dvöl yðar á hafnarknæpunum. — Hann brostl. — Heimskulegt og þó? — Jæja. Þér vinnið í Baltimora lögreglunni ungfrú O’Keefe? —< — Já herra. Copjr^Sl P. Í’B. rBo£' 6 'Co::cntw>í”"‘1 ,fÞú verXur að fara 'úr sh‘'«um og Sokfe*i GRANNAgflR umim, áílur on þú fcemur inú, jnammai ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 24. apríl 1965 15

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.