Alþýðublaðið - 09.06.1965, Blaðsíða 16

Ný uppfmning:
kokkteilhækjan
Jæja, l>á er búið að kjósa
skvisu ársins — „fulltrúa ís
lenzkrar , náttúrufegnrðar"
eins og Vísir kallar liana • .
ÞAÐ VERÐUR auðveldara að lifa
með hverjum deginum sem líður
Nýjar uppfinningar koma fram
á sjónarsviðið hver á fætur ann
arri og gerbreyta lifnaðarháttum
okkar — að sjálfsögðu til liins
betra. Nýjasti velgerðarmaður
mannkynsins er danskur og heit
ir E. Björn Knudsen- Nafn hans
verður án efa skráð á blöð sög
unnar við hlið Edisons og Marc
oni. Uppfinning hans heitir KOKK
TEILHÆKJA og getur hana að
líta á myndnni hér við hliðina
ásamt uppfinningarmanninum
sjálfum.
Löngum hefur verið vitað hv;
líkt erfiði það er að standa upp
á endann í kokkteilboðum (sem
færast stöðugt í aukana) með glas
í annarra hendinni, kokkteilsnittu
í hinni og loks sígarettu í munnin
um. Horfir til vandræða, ef mað
iur þarf að heilsa einhverjum
því að i kokkteilpartíum er þröng
á þingi og hvergi hægt að leggja
neitt frá sér.
Menn hafa ugglaust ekki gert
sér ijóst hversu mjög margir af
göfugustu sonum þjóðarinnar
þurfa að þjást í kokkteilpartíum
oft í viku- En nú eru betri tím
ar framundan í þessum efnum og
allt er það Knudsen og kokkteil
hækjunni hans að þaka-
Kokkteilhækjan er eins og sjá
má af myndinni hið þarfasta þing
Auk þess sem hægt er að styðja
sig við hana, svo að menn verði
ekki þreyttir í fótunum sínum, er
sérstök grind fyrir glasið, lítill
pallur fyrir öskubakka og ann
að smálegt dót. Allir þeir ótal
mörgu aðilar sem efna til kokkteil
partía ættu hið snarasta að panta
kokk+eilhækjur, — því fleiri sem
keyptar verða — því betra- . . .
45. árg. — MiSvikudagur 9. júm' 1965 - 126. tbl.

dtnmiíp
oooooooooooooooooooooooooooooooo-
Yfirskraddari
Áður var ég með alskegg
á efri og neðri vör,
en nú er égr ber og nakin,
á náttúrugæðin spör.
Ýmsir reyna þó ennþá
að endurvekja mitt stolt
og skrýða mig aftur skógi
um skaga, mýrar og holt.
Erlendur grenigróðnr
er græddur á líkama minn.
Og Helgri líkti því hjómi
við híung á ungmeyjar kinn.
Samliking þessa mér sýnist
að samþykkt greti ég ei.
— Það er eins og skraddari skeri
skrúða á allsbera mey.
Menn klæða líkama Iandsins
í lerki, greni og ask.
Og fleiri og fleiri hendur
fást við.það jarðarrask.
Þeir menn, sem moldina skrýða
marka hin dýpstu spor.
Og auðvitað er liann Hákon
yfirskraddari vor.
KANKVÍS.
oooooooooooooooooooooooooooooooo-
ÞAÐ VAR sannkölluð blíða há
tíðisdagana og má segja, að allir,
sem vettlingi gátu valdið hafi far
ið út úr bænum til að njóta góð
viðrlsins í sveitasælunni.
Umferðjn á vegum í kringum
borgina var gífurlega mikil, —
sennilega sjaldan eða aldrei ver
ið meiri. Þrátt fyrir þessa miklu
umferð er ekki vitað um nein
meiriháttar slys eða árekstra um
helgina.
Lögreglan í Reykjavík hafði
veg og vanda af umferðareftirliti
á þjóðvegunum hér. næst borginni
og raunar alla leið til Þingvalla
og Laugarvatns og suður með sjó-
Sverrir Guðmundsson varð
stjóri í umferðardeild lögreglunn
ar tjáði blaðinu í gær, að eftir
hádegið á annan hvítasunnudag
hefði umferðarstraumurinn út úr
borginni náð hámarki, og kvaðst
hann varla í annan tíma muna
eftir öðru eins. Frá því strax eftir
hádegi á annan dag hvítasunnu
var stöðugur straumur bifreiða
upp Élliðaárbrekkuna' Það var
íamfelld bílaröð upp brekkuna og
langt inn eftir Suðurlandsbraut
sagði Sverrir. Lögregluþjónar
voru stöðugt á mótum Miklubraut
ar og Suðurlandsbrautar og
skiptu umferðinni upp brekkuna
milli gatnanna-
— Þessi brekka skapar hrein-
ustu vandræði um helgar á sumr
in sagði Sverrir, það er svo langt
frá því að hún beri þann umferð’
arþunga, sem á þennan veg
leggst. Þarna verður hið fyrsta
að gera úrbætur og fjölga akrein
um upp brekkuna til að greiða
fyrir umferðinni út úr bænum.
— Það er rétt að taka það
fram, sagði Sverrir, að ökumenn
sýndu yfirleitt sérstaka lipurð og
kurteisi þrátt fyrir þær tafir,
sem allir urðu fyrir af þessum
sökum. Menn óku upp brekkuna
í einfaldri röð, og það kom ekki
fyrir að menn væru að reyna að
taka fram úr, eða yfirleitt sýna
neina óþölinmæði. Sömuleiðis
veit ég, sagði hann, að úti á veg
um var yfirleitt sömu sögu að
segja, menn óku vel og gætilega,
og árangurinn af því er sú gleði
lega staðreynd að þetta virðist
hafa verið nær slysalaus helgi, að
minnsta kosti hef ég ekki heyrt
nein alvarleg slys eða árekstra.
— Þess má geta að lokum,
sagði Sverrir, að íögregluþjónarn
ir, sem voru við umferðarstjórn
við Elliðaárnar töldu um tíma bíl
ana, sem út úr bænum fóru- Ekki
var óalgengt að 160 bílar færu
upp brekkuna á tíu mínútum, eða
sem næst 1000 á klukkustund, má
af þessu marka hve gífurleg um
ferðin hefur verið.