Alþýðublaðið - 30.06.1965, Blaðsíða 13

ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 30. júní 1965 J3
LEIGAN S.F.
Sími 23480.
Moeo
Vinnuvélar
tii 8©§gu
Leigjum út litlar rafknúnar
steypuhrærivélar. Ennfremur
rafknúna grjót- og múrhamra
með borum og fleygum.
„O, við sjáum nú til“, svaraði
hinn rannsöknarlögreglumaður-
inn og leit á lögreglubílinn, sem
var að koma til þeirra. „Við sjá-
um nú til.
21. kafli.
Sennilega hefur ákvörðun mín
verið lengi að myndast í undir-
meðvitundinni án þess að ég
gerði mér grein fyrir því.
Ákvörðun, sem mín getur ekki
myndast og verið svo fastmótuð
á einu augabragði.
Að vísu hafði ég lengi vitað,
að ég gat ekki haldið áfram hér
eins og hingað til, fyrr eða síðan
varð ég að játa brot mitt til að
ég yrði nokkru sinni fær um að
horfast í augu við sjálfa mig.
Framhaldssaga
eftir Ingibjörgu
Jónsdóttur
32. HLUTI
Ég vissi líka fyrir víst að lög-
reglan var á hælunum á mér eft-
ir að Ása sagði mér þegar ég
kom úr mat, að rannsóknarlög-
reglan hefði verið að spyrja um
mig.
Og hann hafði tekið sýnishorn
af ratvélinni, sem ég hafði skrif-
að á bréfin, sem send voru með
peningunum.
Að ég skyldi ekki hugsa um
það fyrr!
Ég, sem hafði lesið öll þessi
ógrynni af glæpareyfurum, lesið
um fingraför og rithandarsýnis-
horn og vjssi að ritvélar eru ein
staklingar eins og allt annað.
Það eina, sem ég bað um var
að ég fengi að segja Halldóri
allt af létta áður en lögreglan
segði honum það.
Ég vildi segja honum sjálf, að
það hefði ekki verið ástleysi sem
Sími 50184
Sími 5 02 40
SJö Biefjur.
Amerísk stórmynd í litum og
Cinema-Scope.
Yul Brynner.
Sýhd kl. 9.
una fyrir þessu bahni,” sagði út-
lendingaeftirlitsmaðurinn kurt
eislega.
Þetta er búið, hljómaði rödd
í hug Bjarna. Lögreglan veit allt
og þeir eru á hælunum á mér.
Ofsalegur ótti greip hann og
hann sá sem í draumi tvo stóra
menn koma inn um dyrnar.
Bjarni beygði sig niður og
hentist inn milli mannanna. —
Hann stökk út um dyrnar, tróðst
fram hjá fólkinu, sem komið
hafði til að kveðja og beið enn
þá í afgreiðslusalnum, þaut fram
eftir ganginum og yfir að úti-
dvrunum. bar sem hann felldi
um koll síðbúinn farþega.
Hann hljóp áfram inn á milli
bifreiðanna, sem biðu fyrir utan
og á hælum hans var fótatak
rannsóknarlögreglumannanna,
sem eltu hann.
Bifreið kom til móts við hann
eft.ir veeinum, snarbeygði til að
forðast árekstur, bremsaði svo
snöE'fft, að bremsuförin skárust í
jörðina.
Þarna var steinvala á vegi
hans hann hrasaði og féll til
jarðar.
Rannsóknarlögreglumennirnir
reis+u bann á fætur. Það blæddi
úr andliti- hans.
Þeir srinu um handleggi
hans heiiartökum, hann reyndi
að losa 'ig en til einskis-
Biarni barðist um, andlits-
vöðvar hans titruðu, honum lá
við gráti.
Svo nálægt frelsinu og þó svo
fjarri bví. Hann hafði tapað.
Hann snarkaði út undan sér
í legginn á öðrum rannsóknar-
lögrpplumjjnnihum, en hann
kinntist ekki einu sinni við.
Sírenuvæl heyrðist í fjarska
og nálgaðist sífellt.
„Hverslags framkoma er þetta
við sárasaklausan mann?” spurði
Bjarni.
„Ef þú ert sárasaklaus", sagði
annar rannsóknarlögreglumað-
urinn, „þá kemstu með næstu
vél. Rólegur góði“.
„Af hverju látið þið svona við
mig?“
„Yið þurfum að tala við þig“.
„Um hvað?“
„Þú heyrir það seinna".
„Ég hef ekkert að segja“.
kom mér til að neita bónorði
hans.
Að ég elskaði hann en gæti
aldrei orðið konan hans vegna
þess að það var ég, sem ók yfir
konuna hans og varð völd að
dauða hennar.
Ég ætlaði að segja honum allt-
af létta, segja honum, hvernig
ég hafði reynt að bæta fyrir brot
mitt og bæta honum upp missi
hans, þó það yrði allt til einsk
is.
Eftir kvöldmatinn fór ég heim
til hans.
Allan daginn og meðan ég
borðaði beið ég eftir hringing-
unni, eftir óeinkennisbúna mann-
inum, sem kæmi að sækja mig og
segði:
„Ég er frá rannsóknarlögregl-
unni. Vilduð þér koma með mér
til yfirheyrslu".
Eða sögðu þeir eitthvað ann-
að? Hvernig átti ég að vita það?
Ég hafði aldrei framið afbrot
fyrr.
Ég hringdi dyrabjöllunni.
Það var Siggi, sem opnaði fyr-
ir mér.
„Halló Inga frænka“, sagði
hann. „Bogga er sofnuð. Hún er
svo lítil. Það eru gestir hjá hon-
um pabba".
Gestir, hugsaði ég og hrökkl-
aðist úr gættinni. Gestir, ég
fengi ekki að segja honum það.
Lögreglan myndi leita til hans
og segja honum allt, guð hafði
brugðist mér.
,Pabbi, pabbi", hrópaði Siggi
„Sjáðu pabbi, hver er komin.
Það er. hún Inga frænka".
„Uss”, sagði ég. „Ég kem aft-
ur seinna Siggi minn, þegar gest
irnir eru farnir“.
„Nei, nei“, sagði Siggi”, „þú
átt að vera hjá mér alltaf og
aldrei fara frá mér“.
Halldór birtist í dyrunum og
hann gekk til móts við mig með
útbreiddan faðminn.
Hann hefur áreiðanlega lesið
úr andliti mínu hve ég elskaði
hann því hann greip utan um
mig.
Ég þrýsti mér. að honum og
brast í ákafan grát með ekkasog-
um.
„Halldór. Ó, Halldór”, kjökr-
aði ég.
„Ástin mín“, sagði hann afar
Fata
viðgerðir
SETJUM SKIN-N Á JAKKJj
AUK ANNARRA FATA
ViÐGERÐA j I
SANNGJARNT VERÐ.
Skipholti 1. - Sími 13148
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu sængurnw.
Seljum dún- og flðurheld ver.
NÝJA FEÐURHREINSUNIN
Hverfisgötu 57A. Sími 167S8
SÆNGUR
REST-BEZT-koddar
Bndurnýjum gömlu
ssengurnar, eigum
dún- og fiðurheld ver.
Seljum æðardúns- og
gæsadúnssængur —
og kedda af ýinsum
stærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg 3. Síml 18740
blíðlega og lagði kinn sina við
hár mitt. „Ástin mín, loksins
ertu komin aftur til mín“.
En ég var ekki komin aftur til
hans, ég var komin til að játa
allt.
„Nei“, ég hætti að kjökna og
sleit mig af honum. „Ég er ekki
komin til þín til að vera hjá þér
alltaf. Ég er komin til að játa
allt fyrir þér. Slepptu mér“.
Hendur hans féllu niður með
síðunum og hann horfði alvar-
legur á mig.
Safan stjórnar
hallinu
(Et Satan conduit le bal)
Djörf frönsk kvikmynd gerð af
Roger Vadim.
Catherine Deneuve
Jacques Perrin.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum.
SÍMAR:
VESTMANNAEYJUM 1202
REYKJAVÍKURfLUGVELLI 22120
© PIB
EYJAFLUG
MEÐ HELGAFELLI NJÓTIS ÞÉR
ÚTSÝNIS, FLJÓTRA
OG ÁNÆGJULEGRA FLUGFERSA.
AFGREIÐSLURNAR
OPNAR ALLA DAGA.