Alþýðublaðið - 26.11.1965, Page 16

Glæpur og refsin
í sem talaði bara um íbúðir,
í sportbíla, minkapelsa og mál
| verk eftir Kjanal og svo
J. leiðis. . .
flaug urn höfuðborgina að
Jóliann Löve lögregluþjón,
þrítugur að aldri, væri kom
\ inn fram og sæmilega mál
i '■ hress og tiltölulega lítið kal
inn eftir að hafa legið úti í
alit að 15 stiga gaddi, ann
að slagið, og stórhríð um
langan tíma, gengrið um gólf
i og barið sér til hita. . .
Mogginn.
ÞAÐ gengur á ýmsu fyrir okkur
hér á baksíðunni og nú síðast var
einn fáráður blaðamaður staðinn
að þeim ósköpum að brjóta lögin
og hefur pappír upp á það, og það
sem verra er: refsivaldið hefur
líka pappír upp á það. Og það
ekki ómerkara yfirvald en bæjar-
fógetaembætlið í Hafnarfirði, en
eins og allir vita gerast öll tíðindi,
góð og slæm, þar þessa dagana.
Svo bar til að blaðamaður kom
akandi Keflavikurveginn nýja, og
slapp við að greiða vegatollinn,
en það er auðvelt ef menn liafa
vit á að fara ekki suður fyrir
Straum. Lítil umferð var á vegin-
um og enn minni þegar komið var
á Hafnarfjarðarveginn á móts við
Álftanes, en þar stóð einmitt hníf-
urinn í kúnni, eins og síðar kom
í Ijós. í Garðahréppnum birtist
allt i einu rautt ljóshaf aftan við
bilinn og sírena hvein svo skar
innan hlustirnar. Auðvitað var
strax ekið út fyrir veginn, því að
þarna var náttúrlega Hafnarfjarð-
arslökkviliðið á ferð í Garða-
hreppinn, og lá á eins og venju-
lega, þegar kviknar í hjá þeim
hrepþi. En svo vel vildi ekki til
i þetta sinn, því. þarna var hin
sívakandi Hafnarfjarðarlögregla á
ferð og lá mikið á. Þessi hávaða-
sami lögreglubíll gaf stöðvunar-
merki og stanzaði síðan fyrir fram
an sökudólginn, á miðri brú. Út
snöruðust þrír lögregluþjónar og
nú fór sumum ekki að verða úm
sel. Hvað gat nú verið á ferð-
inni? Þrír lögregluþjónar úti á
götu og bíll þeirra standandi á
miðri brú blikkandi rauðu Ijósi, en
hávaðaminni en áður. Verðir lag-
anna gengu rólega en ákveðið að
bílnum, einn fór aftur fyrir bílinn
til að skrifa upp númerið og ann-
ar fram fyrir til að skrifa upp
númerið þar, en sá þriðji viidi
hafa tal af bílstjóranum, sem beið
milli vonar og ótta, og svolitið
spenntur að vita, hvað hann hefði
brotið af sér. Lögregluþjónninn
reyndist liinn elskulegasti og við-
kunnanlegasti maður, sem setti
sig í stellingar og las upp ákær-
una: Þér hafið gerzt brotlegur
gegn umferðarákvæðum um stöðv-
unarskyldu og samkvæmt reglu-
gerð nr. 73, 6. júlí 1961 um sak-
argiftir lögreglumaiina er yður
heimilt að Ijúka framangreindu
máli án dómsmeðferðar gegn
greiðslu í ríkissjóð er nemi hundr-
OOOOOOOOOOOOOOOOOO<OOOO<OOOOOOOOOO<
Þingræður
Alþingi vasast í öllu.
oft þarf að breyta og laga,
• inn Björn eða veiðibjöllu,
berjast þeir marga dagra.
Auðvitað allir flokkar,
ótrauðir leysa hvern vanda,
en vizka og orðræður okkar
í öfugu hlutfalli standa.
KANKVIS.
OOOO oooooooooooooooooooooooooooo<.
að og fimmtiu krónum. Ef þér
fallizt á þessa málsmeðferð, ber
yður að greiða sektina innan viku.
Ef þér fallizt ekki á þessa máls-
meðferð, sætir kæran venjulegri
meðferð í sakadómi. Þá getur
sektin hækkað og nafn yðar verð-
ur sett á sakaskrá.”
Þegar hér var komið lestrinum
vöknuðu lögreglumenn upp við
vondan draum, umferðin var að
stöðvast á brúnni af eðlilegum á-
stæðum, en þar sem orsökin
blikkaffi rauðu ljósi voru ökumenn
hógværir og biðu rólegir án þess
að þeyta flautur sínar, sem þeir
annars eru furðufljótir að leggjast
á, ef þeim finnst einhver vera að
tefja sig og þarf jafnvel ekki til.
Tveir lögreglumannanna snöruðu
sér upp í bílinn og óku góðan spöl
frá brúnni, en sá sem var að skrifa
númerið að aftan varð eftir þegar
ákærður elti dómara sinn, því eftir
var að undirrita dóminn, þefa út
úr ökumanni og skoða báðar hlið-
ar á ökuskírteini hans, sem báðar
eru grænar. Þegar vingjarnlegi
lögreglumaðurinn kom aftur, hélt
hann á bláu korti í hendinni, og
rétti þeim ákærða. Það var dóm-
urinn. Þar var kveðið svo á að
hinum brotlega væri gert að
greiða sekt að upphæð kr. 150,00
í ríkissjóð fyrir að hafa gerzt brot
legur gegn umferðarlagaákvæðum
um stöðvunarskyldu (48. gr. sbr.
65. gr. umferðarlaga nr. 26, 1958).
Umferðarbrotið átti sér stað kl.
2,20 á gatnamótum Reykjanes-
brautar og Hafnarfjarðarvegar.
Skýrslan er no. 29938, sem sýnir
að umferðarlagabrjótshópurinn er
orðinn allálitlegur og sennilega er
þetta góður og öruggur tekjustofn
fyrir ríkissjóð. Á skýrslunni eru
merkt* 1 heil sex ákvæði um þettá
og hiít og samvizkusamlega talið
mcð hverju þeirra hvenær þau
gengu í gildi og númer á greinum
og reglugerðum.
Þótí dómurinn væri kveðind
upp í Garðahreppi er samvizku-
samlega getið um að hann sé und-
irrjtaður í Hafnarfirði, hvernig
sem á því stendur, en dagsetning
er hárrétt, 20.11.65. Jójó lögreglú-
maður nr. 007 tekur hátíðlegt lof-
orð af ökumanni um að passa sig
betur'næst í lögsagnarumdæminu
og múna nú vel eftir að greiða
sektina innan viku svo ekki fari
enn vferr, og er lögbrjótur enn að
reyna: að slá einhvern um hundr-
aðogfimmtíukallinn, sem ekki er
auðveit þegar komið er fram yfii'
20. mánaðarins. En takizt það mun
hann með ljúfu geði liressa ofur
lítið gpp á hrelldan ríkissjóð.
— Mér líkar vel, að þér skuluö
liafa kjark til að segja meining
yðar í fullri hreinskllni. Vður er
hérmeð sagt upp. . . .