Alþýðublaðið - 15.12.1965, Blaðsíða 4

GmiMM)
Eltstjórar: Gylíl Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal. - Ritstjórnarfull-
trúl: Eiöur Guönason. — Síman: 14900 - 14903 — Auglýsingasími: 14908.
ABsetur: Alþýðuhúsið vlð Hverfisgötu, Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðu-
blaðsios. — Askrlftargjald kr. 80.00. — I lausasölu kr. 6.00 elntaklð.
OtgefancU: Albýðuflokkurinn.
í MERKIR ÁFANGAR
(■
UM SÍÐUSTU HELGI náðust tveir merkir áfang
ar á sviði hagræðingar í atvinnuvegum þjóðarinnar.
í fyrsta lagi gerðu samtök verikafólks og vi'nnuveit-
þnda með sér samkomulag um undirbúning og fram
jkvæmd vifinurannsókna hér á landi, og í öðru lagi
ýora útskrifaðir sjö sérfræðingar í 'hagræðingar-
málum.
\ Tilgangur hagræðingar er að auka framleiðni
í atvinnulífi, auka verðmætasköpun hverrar vinnu-
^tundar og nýta betur hráefni, fjármagn og aðra
framleiðsluþætti. Lykillinn að nútíma velmegun
ji>jóða er einmitt þessi, að framleiðni hvers vinnandi
tfnanns sé sem mest.
\ Hagræðing liefur jafna þýðingu fyrir verkafólk
óg atvinnurekendur. Að sjálfsögðu er aukin fram-
íeiðni eitt höfuðskilyrði fyrir bættum kjörum fólks
fns, en jafnframt fyrir afkomu fyrirtækja. Þess
ýegna er mikils virði, að aðilar vinnumarkaðsins,
láamtök verkalýðs og vinnuveitenda, nái samkomu-
jíagi um þcssi mál, eins og nú hefur gerzt. Með því
ér viðurkennt gildi skipulegs hagræðingarstarfs, rutt
6r vegi tortryggni og hindurvitnum. Nýtt samstarf
skapast milli þessara aðila, þar sem þeir hafa sam-
éiginlegra en ekki andstæðra hagsmima að gæta.
\ Segja má, að sá árangur, er nú hefur náðst í hag
yæðingarmálum, eigi upptök sín hjá samtökum
verkafólks og latvinnurekenda, en hafi notið mikill
lár fyrirgreiðslu ríkisstjórnarin'nar, ekki sízt fyrrver
jandi og núverandi félagsmálaráðherra. Nú hefur
jverið skipuð þriggja manna nefnd til að stýra fram
fevæmd næsta áfanga, og eiga sæti í henni Sigurður
Ingimundarson, alþingismaður, sem hefur veitt for
fítöðu verkstjóranámskeiðum undanfarin ár, Pétur
Sigurðsson, alþingismaður, formaður vinnutíma-
éiefndar, og Sveinn Björnsson, framkvæmdastjóri
Iðnaðarmálastofnunarinnar.
Iðnaðarmálastofnunin 'hefur frá upphafi starf-
<að að framleiðnimálum. Er nafn stofnunarinnar að
því leyti villandi, að hún fjállar um hagræðingu
nnan fleiri atvinnugreina en iðnaðar. Hefur stofn
nin reynzt ágæt miðstöð fyrir lal'lt þetta starf,
g innan veggja hennar er að finna mikla þekkingu,
óka- og heimildakost og reynslu í þessum efn-
|um.
Margvíslegt annað starf, náskylt 'hagræðingu,
• áefur verið unnið síðustu ár. Má þar sérstaklega
aefna hin skipulegu verkstjóranámskeið, sem Sig-
; írður Ingimundarson hefur stjómað. Er auðsætt
ið aukin hagræðing kemur vart til greina, nema
!>ar komi vel menntir verkstjórar við sögu. Virðist
■ mgljóst eftir þeim árangri, sem námskeiðin hafa
jýnt, að rétt sé’ tað gera þau að stofni sérstaks verk-
- ítjórnarskóia í náinni framtíð.
- :
4 15. des. 1965 - filÞÝÐUBLAÐIO
Nýju bækurnar
Bókaút.gáfa Menninffarsjóðs leyfir sér að vekja atiiygli
bókamanna á eftirtöldum ritum.
Sveinn Skorri Höskuldsson:
Gestur Pálsson I-IE.
Ritið hefur að geyma ítarlega ævisögu Gests skálds Páls-
sonar, og alliliða könnun á verkum hans. Þetta er mjög
vandað og veglegt rit, samtals um 730 bls., prýtt mörgum
myndum.
Verð í plastbandi G45 kr., í skinnbandi 731 kr.
Tryggvi Gunnarsson,
ævisaga, annað bindi. Höfundar Þorkell Jóhannesson og
Bergsteinn Jónsson. Fyrsta bindi ævisögunnar kom út fyr-
ir nokkrum árum og hiaut mjög góðar móttökur. Þetta
er mikið rit, á sjötta hundrað blaðsíður.
Verð í skinnbandi 537.50 kr., í skinnlíki 408.50 kr.
Jakob V. Hafstein:
í Aðaldal.
Einkar skemmtilég og falleg bók, prýdd fjölda mynda,
svarthvítra og í litum. — Verð í bandi 494,50 kr.
F u g I a r
Bókin hefur að geyma úrvalsmyndir af íslenzkum fuglum. Fæst með íslenzkum, enskum
og þýzkum texta. — Verð í bandi 241.80 kr.
Bókamenn: Kynnið yður aukið valfrelsi ú Sgáfunnar og þau kostakjör, sem liún býður fé-
lagsmönnum- Upplýsingar fást hjá umboðsmönnum vorum um land allt.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs
og ÞjóðvinaféSagsins.
JTl
káú
ooooooooooooooooooooooooooooooo<>
jr Gamall og gróinn höfundur í heildarútgáfu.
jc Þórir Bergsson — Þorsteinn Jónsson.
★ Alltaf á tali. _
jc Misnotkun á síma.
<>ooooooooooooooooooo<>oooooooooo<>
Ég HEF á liðnum áratugi lesið
aliar sögur og ljóð Þóris Bergs-
sonar, ég byrjaði á því barn að
aldri og hef haldið þvi áfram síð
an eða í hálfa öld. Lengi vel vissi
ég hreint ekki hver hann var þessi
fundvísi maður á smásagnaefni,
en svo sá ég hann í banka: svip
urinn glettinn, spotskur og nær
göngull, eins og hann gæti lesið
I hugarfylgsni manna, sem liann
mætti. Og síðan höfuin við haft
ýmislegt saman að sælda. Hann
hefur meira að segja skrifað mér
nokkur hréf hérna í pistlana og
stundum hringt og rabbað við mig
ýmist sammála eða ósammála, og
alltaf lilýr.
Og NÚ ER HANN á áttræöis-
aldri, en alveg eins spengilegur
og áður, röddin eins og augun
leitandi og spyrjandi. Og nú er
komin út heildarútgáfa af ritverk
um lians, smásögur, ljóð og skáld
sögur, í þremur myndarlegum bók
um hjá ísafoldarprentsmiðju.. Og
Guðmundur Hagalín hefur ritað
stórfróðlega grein eða formá!-i um
ævi Þorsteins Jónssohar og ritverk
hans. Ég held að það sé ekki
ofmælt, að Þorsteinn sé mesti og
bezti smásagnahöfundur okkar.
Smásögur eru érfitt form, en Þor
steinn veldur því betur en flest
ir aðrir. Það er gott að þessi
heildarútgófa er nú komin út.
„AFGERANDP' SKRIFAR. Allt
af á tali. Margsinnis hringdi mað
urinn í símanúmerið. Áríðandi
mál þurfti skjóta afgreiðslu og
honum var brýn nauðsyn að ná
tali af forstjóranum. En það var
alltaf á tali. Mörgum sinnum
hringdi liann, fyrirtæki forstjór-
ans hafði 10 línur, en það var
sama sagan — alltaf á tali.
ÞETTA ENDURTÓK sig daglega
ótal sinnum — á tali í heila og
hálfa klukkutíma í einu hjá fjölda
fyrirtækja, opinberum stofnunum
og ireyndar næstum hjá öllum.
Við tölum svo mikið og lengi að
engu tali tekur. En höfum við
ráð á öllu þessu tali? Höfum við
gert okkur nokkra grein fyrir
livað þetta kostar í raun og veru?
VIÐ HÖFUM stundum tíma til
þess en hefur sá, sem við hringjum
í líka tíma til að vera að þessum
endalausu símasamtölum? Eða
hefur maðurinn, sem þarf að ná
í þig eða mig tíma til að bíða eftir
að við hættum símtalinu svo að
liann geti náð í olckur? Ætli það sé
ekki oft ærið dýrt fyrir kaupsýslu
menn og fyrirtæki þeirra að sím
arnir séu notaðir í löng og oft
óþörf samtöl í tíma og ótíma?
ER EKKI kominn tími til að
draga nokkuð úr öllum þeim ó-
þörfu símtölum og umfram allt
að stytta þau? — Tíminn er bók
staflega peningar, ekki aðeins
fyrir þann sem hringir, heldur
einnig fyrir þann sem hringt er i
Ef menn notuðu símann í hófi, þá
myndu öll viðskipti ganga greið
ar, skap margra batna og gráu
liárin yrðu færri á höfði margra.
«r’
í DAGLEGA LÍFXNU eru það
smámunirnir, sem oft skipta miklu
í þetta sinn er rætt um of mörg
og of löng og oft alveg óþörf
símasamtöl, breytingu á þessu
myndu allir fagna.“