Alþýðublaðið - 24.12.1965, Qupperneq 9

I-fér rjást nokkrar þeirra stulkna, sem hafa orðið vinsælir þulir í þýzka Einn vinsælasti söng- og tónlistarþáttur þýzka sjónvarpsins hefur
sjónvarpinu. Þær þurfa að vera mörgum kostum búnar auk fegurðar, Gaterina Valente sem aðalstjörnu. Hún er fjölhæf listakona og tilvalin
enda verða þær víða heimilisvinir. Bverjar skyldu fá starfið hér? til að halda uppi sjónvarpsþætti.
eiginlegu átaki. Hins vegar er
þriðja dagskráin staðbundin og
stutt, aðeins fáir tímar á dag, og
sér hvert félag um hana fyrir
sig.
Ef Þjóðverjar ættu að nefna
helztu sjónvarpsstjörnur í landi
sínu, mundu þeir líklega fyrst
telja hóp af gullfallegum stúlk-
um, sem koma fram sem þulir
sjónvarpsins. Tíðkast það víða um
lönd að nota kvenþuli á þann hátt,
og verða þær þekktari en nokkrar
kvikmyndadísir,
Franska sjónvarpið ber mjög
keim af þeirri stjórn, sem verið
hefur í landinu undanfarin ár, og
hefur það beitt sér til að efla þjóð
legan metnað og menningu. Hef-
ur til dæmis mikið af frönskum
leikritahöfundum * (t.d. Moliere)
hlotið nýtt líf í sjónvarpinu.
ítalska sjónvarpið er eitt hið
merkilegasta í álfunni. Það hefur
hlotið ótrúlega mikla útbreiðslu
og sýnt hugkvæmni og framtak í
efnisvali. Sérstaklega þykir það til
fyrirmyndar, hve mjög ítalir nota-
sjónvarpið til kennslu, og má þar
til nefna lestrarkennslu fyrir ó-
læst fólk á Suður-Ítalíu, sem er
margt. „Aldrei of seint” er nafn-
ið á þeim dagskrárlið.
í öllum löndum Evrópu hafa
spurningakeppnir náð gífurlegum
vinsældum í sjónvarpi. Ameríku-
menn riðu á vaðið í þessum efn-
um eins og fleirum, og spenntu
raunar bogann of hátt, er upp
komust víðtæk svik í þessum efn-
um. Hvergi mun þó spurninga-
þáttur hafa náð eins mikilli hylli
eða haft eins mikil áhrif og ít-
alski dagskrárliðurinn „Lascia o
raddoppia”, en haft var á orði, að
götur hefðu tæmzt um allt land,
er honum var sjónvarpað. Var
þessi þáttur byggður á sömu hug-
mynd og Sveinn Ásgeirsson notaði
í útvarpinu í eina tíð, að fá kepp-
endur, sem áttu sér tiltekin á-
hugamál og spyrja þá um þau,
en tvöfalda verðlaunin við hverja
spurningu.
í Belgíu mótast öll útvarp=->
starfsemi af skiptingu landsmanna
í tvær þjóðir, sem tala önnur
frönsku en hin flæmsku. Má segja
að útvarp og sjónvarp sé tvöfalt,
og er ekki meira en svo, að liægt
sé að notast við sameiginlegar
hljómsveitir.
Holland hefur mjög sérkenni-
legt útvarpskerfi. Ríkið rekur
sendistöðvar, en sérstök hlust-
endafélög annast dagskrárgerð og
skipta senditíma á milli sín. Er
eitt þessara félaga kaþólskt, ann-
að mótmælendatrúar og hið þriðja
byggt á verkalýðshreyfingunni.
Er kerfið allt með ólíkindum, en
blessast þó.
Ríkisútvarp er í öllum þeim
ríkjum, sem nefnd hafa verið, og
svo er einnig á Norðurlöndum.
Eru Svíar komnir langlengst í
sjónvarpsmálum, hafa lengsta
dagskrá og að flestra hyggju lang-
bezta. Fjöldi manns í þeim héruð-
um Danmerkur og Noregs, sem
næst liggja Svíþjóð, horfir á
sænska sjónvarpið.
Öll Evrópa vestan járntjalds
hefur með sér náið samstarf í
sjónvarpsmálum, og kallast það
Eurovision. Eru símalínur notað-
ar til að senda daglega efni á
milli landá, fyrst og fremst frétta-
myndir, en einnig ýmislegt annað.
Sjónvarp hefur hlotið mikla
útbreiðslu austan járntjalds og er
þar tæki í höndum ríkisvaldsins
helgað þeim tilgangi að „upp-
fræða” þjóðina. Lengst mun dag-
skrárgerð komin í Póllandi Tékkó-
slóvakíu og Austur-Þýzkalanói.
Öll ríkin austan tjalds hafa með
sér samstarf, á sama hátt og að
vestanverðu, en það er kallað In-
tervision. Loks hafa Norðurlönd-
in mjög nána samvinnu um dag-
skrárgerð og kallast það Nordvi-
sion.
Íslendingar munu án efa geta
fengið efni frá öllum þessum sam-
tökum, en sá galli er á því máli,
að hingað verður erfitt (eða að
minnsta kosti mjög dýrt) að senda
sjónvarpsþætti eftir símaþráðum.
Mundi því reynast nauðsynlegt að
taka þættina upp á kvikmynd eða
segulband einhvers staðar i álf-
unni og senda flugleiðis hingað
tíl lands.
Utan Evrópu og Ameríku er
Japan án efa mesta sjónvarpsland
heims. Með vaxandi velmegun hef-
ur sjónvarpið komizt á 8—10
milljónir heimila, og eru þau
hvergi fleiri nema í Bandaríkjun-
um og Bretlandi. í Japan er vold-
ugt ríkisútvarp, sem stundum hef-
ur sent islenzka útvarpinu jóla-
kveðjur, en þar að auki reka
einkafyrirtæki mikla sjónvarps-
starfsemi.
Deila hefur verið um auglýsing-
ar i útvarpi og sjónvarpi viða um
lönd. Hafa Ameríkumenn hallazt
að auglýsingastarfsemi, sem jafn-
framt greiði kostnað dagskrárinn-
ar, en í Evrópu hafa menn forð-
azt auglýsingar og innheimt af-
notagjöld til að mæta kostnaði.
Fer afnotagjaldið að sjálfsögðu
eftir því, hve fjölmenn viðkom-
andi þjóð er, þar sem kröfur
til dagskrár eru ekki minni í smá-
rikjum en stórum.
Höfuðgagnrýni á auglýsinga-
sjónvarpi er sú, að auglýsendur
eigi ekki að ráða dagskrárefni,
eins og þeir gera í raun og veru
í Bandarikjunum. Híns vegar hafa
verið fundnar leiðir til að kom-
ast hjá því, meðal annars það kerfi
sem islenzka útvarpið notar. Aug-
lýsingar brezka éinkasjónvarpsins
eru háðar ströngum reglum, en
þeím er dreíft á milli dagskrár-
liða. Hins vegar hafa ítalir fast-
an auglýsingatíma og sýna þá
margar auglýsingar saman með
teiknimyndum og öðru góðgæti til
að lokka áhorfendur að tækjun-
um.
Augljóst er, að auglýsingar í sjón-
varpi sækja á og verða eftir
nokkur ár komnar i dagskrár
flestra landa. Sums staðar berj-
ast blöðin gegn auglýsingum af
ótta við að tapa tekjum, og í Sviss
hafa blöðin beinlínis samþykkt
að greiða sjónvarpinu stórfé ár-
lega til þess að það taki EKKI
upp auglýsingar.
Varla þarí um þetta mál að
deila varðandi íslenzka sjónvarp-
ið. Ágætt er að fylgja fordæmi
útvarpsins, enda þótt nauðsynlegt
sé að endurskoða ýmsar reglur,
sem þar gilda. Er raunar augljóst,
að íslenzka sjónvarpið verður að
hafa allar þær tekjur, sem unnt
er að aíla. Verður nógu erfitt að
standa undir kostnaði með 20—30
þús. notendur, þegar milljóna-
þjóðir kvarta sáran.
Nytsamasta jólagjöfin er
Luxo lampinn
Tveg-gja ára áhyrgð
Varist eftirlíklngar.
Munið Luxo 1001
Spurnmgaþáttur í ítalska sjónvarpinu setti landið á annan endann.
Þátturinn hét „Lascia o raddoppi a og vord leikmenn spurðir umi
sérstök áhugamál, þar sem þeir höfðu sérstaka þekkingu, en verð-
laun tvöfölduðust við hvert rétt svar.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 24. des. 1965 9