Vísir - 17.04.1959, Side 4

Föstudaginn 17. apríl 195ð
Frá landsfundinum:
Meginvandi húsnæðismál-
anna síafar af fjárskorti.
EfÍm þmrí* mhm&mmm rcð®
m mýa
Félagsmálanefnd Landsfund-
ar Sjálfstæðisfloltksins gerði
ályktanir þær, sem hér fara á
eftir.
1. Félags- og tómstunda-
heimili:
Landsfundur Sjálfstæðis-
manna telur, að styðja beri fólk-
ið í landinu til hollrar félags-
starfsemi, er miðar að þvi að
efla þroska þess og manndóm.
Sérstaklega beri að hafa í huga
að skapa æskufólki sem jöfnust
skilyrði til slíkrar starfsemi,
hvar sem það býr á landinu.
Fundurinn fagnar þeim ár-
angri, sem náðst hefur af lög-
gjöf um Félagsheimilasjóð og
hendir á frumkvæði Sjálfstæðis-
manna í þeim efnum.
Jafnframt varar fundurinn við
þeirri stefnu að færa út starf-
svið sjóðsins frá því, sem það
var upphaflega markað, án þess
að sjá honum jafnhliða fyrir
auknu starfsfé, svo að hann fái
að fullu gegnt hlutverki sinu.
Fundurinn hvetur til þess, að
ýtrustu hagsýni sé gætt um
stærð og staðsetningu félags-
heimila.
Ennfremur leggur fundurinn
áherzlu á, að félagsheimili verði
nýtt sem bezt til félagsstarfs og
tómstundaiðju æskufólks.
Fundurinn telur mjög mikil-
vægt að koma á fót tómstunda-
heimilum í þéttbýlinu og þakk-
ar forráðamönnum Reykjavíkur-
bæjar merka forgöngu á því
sviði.
- " Wí >:» S pgg
3. íþróttamál:
Landsfundurinn telur að I-
þróttasjóður hafi innt af hönd-
tim mikilvægt hlutverk til efl-
ingar almennrar likamsmenntar
I landinu.
Fundurinn vekur athygli á því,
að er Bjarni Benediktsson
gegndi embætti menntamálaráð
herra, var framlag til Iþrótta-
sjóðs tvöfaldað.
Þrátt fyrir það vantar mikið á,
að sjóðurinn geti staðið við
•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■i
skuldbindingar sinar samkvæmt
ákvæðum íþróttalaganna.
Fundurinn heitir á miðstjórn
og þingmenn Sjálfstæðisflokks-
ins að vinna áfram að því, að 1-
þróttasjóði verði tryggt aukið
fjármagn.
Landsfundurinn telur, að opn-
un hins glæsilega íþróttaleik-
vangs í Laugardal marki tíma-
mót í íþróttalífi landsins og flyt-
ur bæjarstjórn Reykjavíkur
þakkir fyrir hinar hröðu og
þróttmiklu framkvæmdir við
byggingu leikvangsins.
Jafnframt þakkar landsfund-
urinn íþróttahreyfingunni far-
sælt starf á undanförnum árum
og hvetur til enn frekari dáða.
Fundurinn telur, að haldið
skuli áfram þeirri stefnu Sjálf-
stæðisflokksins, að styðja og
efla íþróttahreyfinguna, og
stefna beri að því, að sem flést
æskufólk verði virkir íþróttaiðk-
endur.
3. Vernd barna og ungmenna:
Landsfundur Sjálfstæðisflokks
ins telur að værnd barna og ung-
menna sé enn ekki komin í það
„horf hér á landi, að viðunandi
sé.
Það er sorgleg staðreynd að á
síðustu árum hefur sífelt aukizt
þörfin fyrir stofnanir er tekið
gæti við afvegaleiddum ung-
mennum, en sáralítið verið gert
í þeim efnum.
Að vísu hefur verið stofnað
heimili fyrir drengi í Breiðuvík
á Barðaströnd. Hefur það gefið
góða raun, og ber að fagna þvi,
Hins vegar vantar algjörlega
tilsvarandi heimili fyrir stúlkur,
en mjög aðkallandi að slík stofn
un komist upp hið bráðasta.
Ennfremur vantar tilfinnan-
lega heimili fyrir munaðarlaus
börn.
Fundurinn beinir þeim ein-
dregnu tilmælum til miðstjórnar
og þingmanna flokksins að þeir
láti ekki baráttuna fyrir velferð
þessara ólánsbarna þjóðfélags-
‘'VÍSIB
ins niðurfaila, en beiti sér fyrir
því að fjárveiting fáist fyrir
stofnun slíkra heimila hið allra
fyrsta.
4. Tryggingarmál:
Landsfundurinn leggur áherzlu
á náin tengsl milli félagslegs ör-
yggis og heilbrigðs efnahagslífs
og telur góða skipan þessara
mála meginundirstöðu heilla-
vænlegrar þjóðfélagsþróunnar.
Fundurinn telur, að við lög-
gjöf um almannatryggingar beri
jafnframt að gæta samræmis
milli einstakra bótategunda og
löggjöfinni beri að halda utan
við kjaradeilur stéttarfélaga.
Stefnt sé að því, að bætur
vegna élli, örorku og dauða fyr-
irvinnu hækki svo, að nægi fyrir
lífsnauðsynjum og bætur þessar
verði tryggðar öllum landsmönn
um. Jafnframt verði reynt að
koma í veg fyrir að löggjöfin
hafi áhrif í þá átt, að lífsvenjur
gamals fólks verði aðrar en það
kýs sjálft, og tekin verði upp
skipulögð heimilsaðstoð við elli-
lífeyrisþega, sem hennar þurfa,
en óska að halda við heimili sínu.
Meira samræmi en nú er verði
milli 'bóta slysatrygginga og
bótaskyldu atvinnurekenda
vegna slysa.
5. Jafnvægi í byggð landsins:
Landsfundurinn fagnar þeim
árangri, sem orðið hefur af öt-
ulli baráttu Sjálfstæðismanna
fyrir bættum lífskjörum allra
landsmanna.
Jafnframt leggur fundurinn
ríka áherzlu á, að allt verði gert,
sem unnt er, til að bæta aðstöðu
og hag þeirra, sem við erfiðastar
aðstæður búa sökum strjálbýlis.
í þessu sambandi bendir fund-
urínn á frumvarp til laga urn
ráðstafanir til að stuðla að jafn-
vægi í byggð landsins 'en frv.
það er flutt á Aiþingi því, er nú
situr, og gengur í sömu átt og til
lögur og frumvörp, er Sjálfstæð-
ismenn hafa áður flutt í þéssu
efni, en ekki hafa náð fram að
ganga enn sem komið er.
6. Húsnæðismál:
Landsfundur Sjálfstæðisflokks
ins leggur áherzlu á þá miklu
þj>ðingu, sem góður húsakostur
hefur fyrir heilbrigði og menn-
ingu þjóðarinnar ög raunar alla
hennar hagi. Bendir fundurinn
á hinn tvíþætta vanda, sem er á
höndum í húsnæðismálunum,
annars vegar að gera mögulegt,
að þjóðin í heild megi búa við
svo góðan húsakost, sem efna-
hagur landsins frekast leyfir,
hins vegar að ti-yggja að 'enginn
þjóðfélagsþegn þurfi að búa við
húsnæði, sem ekki svarar á-
kveðnum lágmarkskröfum um
gæði og rými.
Fundurinn telur meginvanda
húsnæðismálanna nú vera fólg-
inn í lánsfjárskorti til íbúðar-
bygginga og bendir á, að lausn
þess máls er fyrst og fremst
byggð á því, að fjár-
magnið sé fyrir hendi, eins og
hinar miklu byggingarfram-
kvæmdir síðari ára bera vott
um. Minnir fundurinn á, að með
stofnun hins almenna veðlána-
kerfis 1955 var lagður grundvöll-
ur að lausn þessa máls til fram-
búðar, þar sem megin undirstað-
an var hin frjálsa sparifjármynd
un. Hins vegar harmar fundur-
inn, að fyrrverandi ríkisstjórn
tókst ekki að halda í horfinu í
Myndin er af Tito, þar sem hann er að segja mönnum frá leið-
angri þeim liinum mikla, sem hann fór í fyrir skemmstu til
ýmissa Asíu- og Afríkulanda.
þessum málum. Telur fundurina
því að brýnasta verkefnið sé dúe
að efla á ný almenna veðlána-
kerfið.
Fundurinn leggur áherzlu á,.
að fjárframlag ríkissjóðs til út-
rýmingar heilsuspillandi hús-
næðis verði stóraukið frá þvi
sem nú er, þannig, að það nemj
jafnan eins miklu og framlag
sveitarfélaga í þessu skyni. Þá
telur fundurinn brýna þörf á
því að endurskoða lögin una
byggingarsjóð verkamanna me<3
það fyrir augum að efla sjóðina
samhliða því, að ákvæðin um út-
lánareglur sjóðsins séu færðar f.
það horf, sem svarar tilgangi
þessarar löggjafar.
Tvö Rý fræðslurit
Búnaðarfélagsins
Búnaðarfélag íslands helduff
áfram hinni þörfu útgáfu
fræðslurita sinna og eru tveiu
ritlingar nýúíkomnir, nr. 32 og
33. Ritstjóri er sem áður Gísli.
Kristjánsson.
Annar bæklingurinn fjallar
um egg og er þar margan fróð-
leik að finna. „Vísindamenn..
flokka nú matvælin eftir líf-
rænu gildi þeirra og ásamt
mjólkinni eru eggin í fyrsta
flokki á þeirra skrá,“ segir þar
m. a.. Ennfremur, að eggja-
neyzla íslendinga, sem að vísu
er sífellt að aukast, ætti aðí
vera miklu meiri en hún er, en,
eggjaneyzlan hér mun nú nema
140—150 eggjum á mann ár-
lega, en þar sem hún er mest í
heiminum (Bandaríkjunum) eil
hún um 400 á mann árlega.
Bent er á m. a., að geymsluþol
þveginna eggja er aðeins örfáir
dagar og brotaegg eða brostiri
egg hafa ekkert geymsluþol.
Kæling er nú langsamlega al-
gengasta aðferðin við varð-
veizlu eggja, er selja skal á
almennum markaði. Margvís-
legar bendingar sem allir, ekki:
sízt húsfreyjur, hefðu gott af,
að kynna sér.
Hinn ritlingurinn er skráður,
af Páli Zophoníassyni fyrrv.
búnaðarmálastj. og nefnist'
Fóður og búfé í 40 ár. Er þap
mjög mikinn fróðleik að finna.
Á annari hverri blaðsíðu eru'
myndir af íslenzkum býluuu
Þessi ritlingur er 56 bls., hinn,
sem einnig er prýddur mynd-
um, 30 bls. Frágangur er hinnl
smekklegasti.
af þessu rekaldi og búa þannig
til dálítinn fleka.
Við sáum fimin menn á kili
á skipsskrokk „Pamirs“, sem
var á hvolfi; treystandi því, að
hann héldist á floti. Um 300
metra í burtu sáum við einn
björgunarbátanna á hvolfi og
engan mann nærri. Við fórum
allir að synda í áttina til hans.
í hvert skipti, sem öldurnar
, kaffærðu mig, fannst mér næst-
um furðulegt er eg kom upp á
yfirborðið aftur stándandi á
öndinni, og brauzt áfram nokk-
ur sundtök í viðbót. Ein aldan
rétti bátinn við, til allrar ham-
ingju, og mér tókst að ná taki
á borðstokknum.
Aðeins tíu okkar komust
alla leið! í bátnum var ekki svo
mikið sem ein ár, allur aftur-
hlutinn var brotinn af, bógur-
inn líka brotinn og báturinn
svo mikið í kafi, að mesta
furða var, að hann skyldi ekki
sökkva. Merkjaflugeldakassinn
var horfinn, en poki með nið-
ursoðnum matvælum var undir
einu sætinu, og dálítill kútur
með drykkjarvatni var bundinn
fastur í bátnum.
Við höfðum farið úr buxum
og stígvélum til þess að létta
okkur sundið, en nú söknuðum
við þessa. Tennur okkar
glömruðu og fingur og útlimir
voru blóðlausir og „dauðir“ af
kuldanum í sjónum. Sérhver
alda gróf okkur niður í sína
köldu, hræðilegu veröld og
sleppti okkur ekki fyrr en við
stóðum á öndinni. Báturinn hjó
og byltist ofsalega. Af einum
öldutoppnum sáum við flakið
af „Pamir“ og sömu fimm
mennina ennþá í kili. Nokkrum
mínútum seinna sáum við ekk-
ert — skipið hafði horfið í
djúpið. < ;___
Einu sinni komum við auga á
björgunarbát, sem í voru um
25 menn. Þeir gáfu ekki til
kynna, að þeir hefðu orðið okk-
ar varir, og eftir það vorum við
einsamlir. Þegar nokkuð var
liðið á eftirmiðdaginn, kom alda
á hliðina á bátnum okkar og
hvolfdi honum. Við hörðumst
við að rétta hann við í 15 mín-
útur að minnsta kosti, og þegar
við komumst aftur upp í hann,
höfðu handleggir okkar og fót-
leggir skrámazt og skorizt af
snertingu við bátinn. Og sjór-
inn var fljótur að orsaka þrota
og spillingu í sárunum.
Við hóiöum kosíð Karl
Dummer, aðstoðarbakára á
skipinu, fyrirliða okkar. Þótt
hann væri aðeins 25 ára, var
hann elztur okkar og hafði ver-
ið-.sá sjónum í sex ár. Hann á-
leit nú, að tíminn væri kominn
til að taka upp dýrmætasta
hluta nestisins — gin-flösku,
— sem hann hafði geymt í vasa
sínum. Þar sem hann var
hræddur við að láta flöskuna
ganga milli manna, tók hann
gúlsopa af flöskunni og með
því að pressa varirnar að vör-
um hinna, spýtti hann víninu
upp í hvern af öðrum. Þegar
hann ætlaði að fá sér síðasta
sopann úr flöskunni — hann
lét félaga sína ganga fyrir —
kom brotsjór, er ’sló Uöskuna
úr hendi hans.
Rétt fyrir myrkur hvolfdi
bátnum aftur. Þegar okkur
tókst loksins að rétta hann
við, var vatnskúturinn horfinn.
Nú vofðu þorstakvalirnar yfir
okkur, er frá liði. Dummer að-
varaði okkur: „Drekkið ekki
sjó — ekki minnsta dreitil!“
Nokkrir sopar voru oft nægi-
legir til að gera menn. vitstola.
Um nóttina, á meðan við
héldum okkur vakandi með því
að tala saman og báðum í sam-
einingu um að kraftaverk gerð-
ist, sáum við ljós frá skipi, er
sigldi fram hjá í kvartmihi
fjarlægð. Tveir menn ætluðu
að stökkva útbyrðis og reyna að"
synda til skipsins, en Dummer
stöðvaði þá og sagði, að eina'
von okkar um björgun væri aS
halda hópinn. Við öskruðum;
eins og brjálaðir menn og
gleymdum, að höfuð okkar
sáust varla upp úr sjónum og
öldurnar földu okkur algerlega
annað veifið. Geisli leitarljóss-
ins fór langt fyrir ofan okkur
og bráðlega hurfu skipsljósin.
út í dimmuna.
Litlu síðar tókum við eftir
því, að höfuð Gunter Schinna-
gels hafði sigið fram á við nið-
ur á brjóstið. Augu hans vorut
lokuð; þetta var meira ed
( Framh.