Vísir - 13.06.1959, Blaðsíða 6
6
VfSIR
Laugardaginn 13. júní 1959
wimifls.
DAGBLAB
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAM VlSHí H.F.
f'lair kemur út 300 daga á árl, ýmisv 8 eSs blaðslSur.
Bltstjórl og ábyrgðarmaður; Hersteinn Pálsson.
Skriístofur blaðsins eru í Ingóiísst. eti 3.
Rltstjórnarskri fstoíur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—1.8.00,
Afgreiðsla: íngólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—10,00,
Sixni: (11660 {fimm línur)
Vísír kostar kr, 25.00 í áskrift á mánuðl,
kr. 2.00 eintakið lausasölu.
PélagsDrentsmiðiaT' h.f.
Nú geltlr
Þjóðviljinn talar um það í
forustugrein sinni í fyrra-
dag, að Sjálfstæðisflokkur-
inn leitist við að leyna fortíð
sinni, vilji, að almenningur
gleymi henni. Hefir blaðið
um þetta mörg orð og fæst
sönn, enda munu menn ekki
almennt hafa gert ráð fyrir,
að sannleikurinn ætti upp á
pallborðið þar.
í sambandi við þetta ætti að
minna Þjóðviljann á það, að
sjaldan þykir heppilegt að
nefna snöru í hengds manns
húsi, en þegar heimamenn
gera það sjálfir, hljóta á-
horfendur að ætla, að eitt-
Refsáng, sem
fíekkur.
hvað sé bogið við vitsmun-
ina eða andlegt ástand
þeirra. Kommúnistar hljóta
að vera að tapa glórunni,
greyin.
Enginn flokkur hér á landi hef-
ir nefnilega flúið fortíð sína
eins ofboðslega og kommún-
istar. Þeir hafa hvað eftir
annað breitt yfir nafn og
númer og er það mjög að
vonum. Það er ekki vel séð
meðal almennings hér á
landi að vera í fóstbræðra-
lagi við morðingjana í Ung-
verjalandi og víðar. Það
gleymist ekki.
sepr sex.
Vísir rifjaði það upp á mið-
vikudaginn, að samvinnu-
menn hefðu refsað einum
„trúnaðarmanna“ sinna með
sérkennilegum hætti. Ey-
steinn Jónsson, formaður
stjórnar Sambands íslenzkra
samvinnufélaga, lét reka
Sigurð Jónasson, forstjóra
Olíufélagsins, er uppvíst
varð um svik félagsins fyr-
ir nokkrum árum.
Kunnugir fullyrða, að brott-
reksturinn hafi ekki verið
framkvæmdur af því að
Olíufélagið ætlaði að stela
milljónum af almenningi
heldur af því að það kunni
ekki að fela sömu milljónir.
En í rauninni skiptir það at-
riði ekki máli í sambandi
við þetta. Aðalatriðið er,
hvernig framhaldsrefsingu
forstjórans var hagað.
Það var nefr.ilega Eysteinn
Jónsson, fjármálaráðherra,
sem sá um frekari refsiað-
gerðir og gerði Sigurð Jón-
asson að forstjóra annarrar
helztu einkasölu ríkisins.
Hvað mundi slíkt vera kall-
að í venjulegu þjóðfélagi?
Það er bezt að hver maður
svari fyrir sig — meðal ann-
ars með atkvæði sínu eftir
rúmar 2 vikur.
Þeir tala um kúgun!
Framsóknarmenn halda því
fram, að Sjálfstæðismenn
efni til ofsókna gegn þeim
fylgismönnum flokks síns,
sem vilja ekki • aðhyllast
kjöræmabreytinguna. Er
þetta vitanlega hinn mesti
tilbúningur eins og annað,
sem Framsóknarmenn bera
nú á borð fyrir almenning,
er þeir sjá fram á, að veldis-
sól þeirra mun senn hníga
til viðar.
Hitt er sönnu nær, að Fram-
sóknarflokkurinn beitir
hvarvetna kúgunum og of-
sóknum, þar sem hann getur
því við komið. Hann hefir
nefnilega alveg sérstaka
deild til að beita slíkum
brögðum, og sú deild er
Samband íslenzkra sam-
vinnufélaga, sem beitir
menn hvarvetna hörðu, ef
þeir vilja ekki „makka
rétt“.
Fylgi Framsóknarflokksins
byggist víðast á því, að yf-
irráð þeirra yfir kaupfélög-
unum gera þeim kleift að
hafa ráð einstaklinga í
hendi sér. Ef einhver snýst
til einbeittrar andstöðu við
Framsóknarfiokkinn, er
efnahagsþvir.gunum beitt
hiklaust og margir menn
hafa hrökklazt úr byggðar-
lagi sínu fyrir ofríki Fram-
sóknarklíkunnar.
Bara bíia
Framsóknarmenn virðast ekki
alveg sannfærðir um, að
málstaður þeirra geti sigrað,
ef ekki verður hróflað eitt-
hvað við sannleikanum. Það
sannast meðal annars á því,
að þeir hafa gripið til óynd-
isúrræða, svo sem að taka
ævagömul Ummæli manna
rélepr!
og falsa þau með því að láta
í það skína, að þau hafi verið
skrifuð fyrir þá. Þetta er
lítilmannlegt, en hæfir vel
málstaðnum og vígamönnum
þeim, sem helga honum
krafta sína.
Ef Framsóknarmenn telja, að
þeir hafi góðan málstað,
KIRKJA DG TRLJMÁL:
Fyrirgefning, náð?
í síðasta þætti á þessum stað
var minnzt tveggja manná,
sem tóku þátt í fyrstu atóm-
sprengjuárásinni — og hinni
einu hingað til. Meðvitundin
um að hafa tekið þátt í því
verki að skipun yfirboðara hef-
ur bugað þá báða. Örlög þeirra
eru máttug andmæli gegn nú-
tímahernaði — en nútímahern-
aður er atómhernaður, getur
ekki annað orðið úr þessu. Von-
andi stuðlar dæmi þeirra að því
að vekja samvizku mannkyns
og varúð gagnvart þeim voða,
sem vígbúnaður nútímans felur
í sér. Vonandi minna þeir á
það, að stríð er fyrirtæki, sem
mannlegt innræti þolir ekki að
bera ábyrgð á. Það þarf djöful-
lega hreysti til þess, eins og nú
er komið morðtækninni.
Annar þessara manna ætlar
að afplána sekt sína í klaustri.
Spurningin vaknar: Sá, sem
finnur sig sekan urn morð sjö-
tíu þúsund manna og örkuml
hundrað og þrjátíu þúsunda í
viðbót, hvernig ætlar hann að
afplána þá sekt?
Hinn þessara tveggja hefur
misst vitið. Er það hans afplán-
un?
Eg varpa þessum spurning-
um fyrir þá menn, sem halda
því fram, að fyrirgefningin,
sem kristin trú boðar, sé ímynd-
un, guðleg náð sé uppspuni eða
missýning kristinna guðfræð-
inga. Hver og einn verði að
taka það út á sjálfum sér, sem
hann hefur framið, og þar sé
hverjum mælt eftir ákvæðum
ströngustu réttvísi.
Hvaða yfirbót endist til þess
að afmá af samvizkunni morð
70.000 manna? Hvenær verður
mælir þeirrar yfirbótar fyllt-
ur? Hvaða eilífðir endast til
þess að bæta öllum þessurn
myrtu, sserðu, örkumla mönn-
um það, sem þeim hefur verið
gjört? Hvenær get ég bætt ein-
um manni það að hafa svipt
hann lífi eða lífsláni? Eg get
aldrei gefið honum aftur það,
sem ég hef svipt hann. Eg get
aldrei gefið honum þau tæki-
færi, sem hann fór á mis við,
aldrei afmáð þær kvalastundir,
sem hann hefur lifað, aldrei
stökkt brott því myrkri hörm-
unga, sem ég hef steypt yfir
hann. Afleiðingar verka minna,
smárra og stórra, eru jafnlítið
á mínu valdi og sprengjan, sem
ég er búinn að sleppa. „Það,
sem maður hefur einu sinni
gert, heldur áfram að lifa,“
sagði Snæfríður íslandssól. Og
,það þarf guðlegt, eilíft al-
skyggni til þess að sjá út yfir
allar afleiðingar gjörða vona
og komast fyrir þær.
Og hvaða von hefur sá, sem
í örvilnan sinni er kominn í
yztu myrkur vitfirringarinnar?
Þú ert grunnfær, góði minn,'
og hugsunarlaus, þegar þú seg-
ir, að fyrirgefningar- og náðai’-
boðskapur kristindómsins sé
marklaus eða siðlaus. Sá boð-
skapur flytur ekki það, að mað-
9
ættu þeir að bíða kjördags
rólegir. Þeim er bara fyrir-
munað að gera það, af því
að þeir vita, að þeirra mál-
staður er málstaður rang-
lætis og réttindasviftingar.
urinn sé ábyrgðarlaus. Hann
* ber fulla ábyrgð á verkum sín-
i um. En hvað er full ábyrgð?
Hver er sök mannsins? Öll lög-
j málsboðun, hvort sem hún er
gyðingleg eða indversk að upp-
runa, gerir annað tveggja:
Dregur úr ábyrgð mannsins og
! gerir hana léttvæga, eða þyngir
hana, svo að hún verður óbæri-
! leg. Náðarboðskapur Krists ger
ir ábyrgðina algera, en sér jafn-
framt um það, að maðurinn
! geti gengizt undir hana upp-
réttur, af því að Jesús Kristur,
j kærleikur Guðs sjálfs, gerist
samábyrgur syndugum mönn-
’ um, gengst undir sektarbyrði
mannsins og ber hana með hon
um og-fyrir hann. Guð gengst
sjálfur undir sektina fyrir morð
og örkuml tvö hundruð þúsund-
anna, sem voru skotmark
fyrstu atómsprengjunnar.
Hann gengst undir allt, sem
mennirnir hafa aðhafzt. Það
boðar kross Krists. Guð segir
ekki þar með við manninn: Þú
ert saklaus af öllu athæfi þínu,
ég er sekur. Hann segir: Þú
ert vissulega sekur. En þú skalt
njóta þess, að til er óbrigðult
sakleysi, fullkominn kærleikur.
Eg elska þig þrátt fyrir sekt
þína. Því vil ég eiga þig, vera
sáttur við þig, fyrirgefa þér.
Það þýðir ekki, að þú sért laus
allra málagjalda. En ég ber þau
með þér. Og ég ber það fyrir
þig, sem þú ert ekki fær um að
bera. Eg græði það allt og bæti,
sem þú megnar aldrei að græða
né bæta. Náð mín kemst fyrir
þær afleiðingar, sem takmörk-
uð vitund þín og megin kom-
ast aldrei fyrir. Og náð mín á
líka leiðir inn í myrkur þeirrar
sálar, sem er allri von og viti
firrt.
Risafiugvél —
Framh. af 1. síðu.
ríður líf mannsins.
Þess er skylt að geta, að
hinn ungi íslendingur var svo
illa haldinn, að aðeins snögg
aðstoð gat bjargað lífi hans.
Var leiðtað til bandaríska hers-
ins á Keflavíkurflugvelli, sem
brá fljótt við. Geysistórri (50
tonna) Super Constellation
flugvél, sem er ein stærsta
flugvél Ameríku, var snúið við
á leiðinni Evrópa — Ame-
ríka, og lennti hún í Keflavík
til að taka hinn sjúka mann.
Síðan var snúið við og farið
með sjúklinginn rakleiðis til
Kaupmannahafnar, en það tók
5% tíma. Það er sjúklingurinn
nú undir læknishöndum og
gerfinýrað notað honum til
björgunar.
Síminn —
Framh. af 1. síðu.
verður milli kaupstaða, t. d.
Keflavíkur og Reykjavíkur á
næsta ári. Stutt símtöl verðs
þá mjög ódýr.
Nú er að berast til landsins
efni í sjálfvirka stöð í Kefla-
vík og sjálfvirkan búnað í bæ-
ina í nágrenninu, svo sem Innri-
Njarðvík. Gerðar, Sandgerði og
Baráttan gegn
áfenglsbölinu.
Að Landssanibandinu gegn á-
fengisbölinu standa fjölda mörg
landskunn félög og félagasam-
tök. Landssambandið ætlar nú
að hefja nýja sóknarlotu í bar-
áttunni gegn áfengisbölinu og er
það allra góora manna ósk og
von, að tilganginum verði náð,
að vekja almennings til umhugs-
í unar um þessi mál og til virkrar
þátttöku. Margur kann að hugsa
sem svo, að hann einn geti lítið
eða ekkert gert, og allt sé komið
undir dugnaði þeirra, sem eru á
oddinum, í stjórn félaga o. s. frv.
eða erindreka, að árangur náist,
en þetta er mikill misskilningur,
! þótt mikilvægt sé að forystan sé
ötul og góð, því að gengi hvers
félags, félagasamtaka, hverrar
sóknar, hverrar baráttu, er ein-
mitt frarnar öðru undir einstak-
lingnum komið.
Þingvallafundur.
Tilgangurinn með Þingvalla-
fundinum er ekki hvað sízt, að
vekja áhuga almennings fyrir
nauðsyn skeleggrar baráttu, auk
þess sem mætir menn munu
flytja erindi, sem vafalaust verða
nytsöm og fróðleg.
Til Þingvallafunda hefur fyrr
verið boðað í þágu mála, sem al-
þjóð varða. Þar voru t. d. þjóð-
fundir haldnir á síðastliðinni öld
og þessari um þjóðmál, stjórnar-
skrá, fánann o. s. frv. Ög það er
góð hugmynd, sem væntanlega
gagnar góðum málstað, að boða
J til Þingvallafundar til þess að
! herða baráttuna gegn áfengisböl-
inu.
Eitt mesta vandamál
allra þjóða.
Áfengisbölið er eitt mesta
vandamál þjóðanna. Er það við-
urkennt, t. d. af Sameinuðu þjóð-
unum, og hvarvetna er meira
gert en áður var, af opinberri
hálfu og félögum, til þess að
draga úr þessu böli, en við ram-
an er reip að draga. Hvað sem
líður skoðuðunum manna um
bann og bindindi ættu allir góð-
ir, hugsandi menn að geta sam-
einast í baráttunni gegn allri of-
nautn áfengis. Það hefur nú
komið í ljós í öðrum málum al-
veg nýlega, að skapazt hefur svo
sterkt almenningsálit, að það
dugði til að hindra, að nýiTÍ dýr-
tíðaröldu væri velt yfir þjóðina.
— Hér þarf að skapazt sterkt
almenningsálit á fleiri sviðum
og ekki sízt til að fordæma alla
ofnautn áfengis, það er einmitt
hér sem einstaklingurinn getui’
látið tii sín taka, þótt ekkj væri
i með öðru en öruggu og persónu-
legu viðhorfi og framkomu, sem
tekur af öll tvímæli í augum
annarra hvar hann stendur,
þegar um þjóðarheill er að ræða,
en farsæld þjóðarinnar i nútíð
og framtíð er vissulega undir
því komið, að hér verði gert
slórt átak til umbóta. — I.
Grindavík. Var efnið pantað
1957. Gert er ráð fyrir, að nýja
stöðin í Keflavík verði í notk-
un fyrir árslok, en hins vegar
mun sjálfvirkt samband við
Reykjavík ekki komast á fyrr
en hálfu ári síðar, vegna langs
afgreiðslutíma á efni í það.
Sjálfvirka stöðin á Akureyri
fær og nokkuð viðbótarefni sent
á næsta ári, svo að unnt verður
að stækka hana um allt að 500
númer, en þó þarf viðbótarvél-
ar áður en þau eru öll tekin í
notkun.