Vísir - 12.02.1960, Síða 4

VfSIR
Föstudaginn 12. febrúar 1960
Jrd

ilnr
„Allt má citt sinn reyna“,
sagði karlinn forðum, þegar
lionum datt í hug að hengja
sig. Og það er orð og að sönnu
'— og því fleira, sem maður
reynir, því fróðari verður mað-
ur — ef maður sleppur lifandi
úr rauninni.
— Nei, karlinn hætti við að
hengja sig, þegar honum datt
í hug, hvað það gæti verið sárt,
og hann hitti cngan, sem gat
sagt honum frá því af eigin
reynslu, því að enginn hafði
íeynt það nema einu sinni, og
þeir voru ekki til frásagnar um,
hversu þægilegt það væri.
Þá var eg öllu harðari af mér
um daginn, þegar mér var
skyndilega og fyrirvaralaust
boðið á grímuball. — Já, svo
sannarlega. Á grímuball.
Það þarf ekki annað en minn-
ast á grímuball við mig, svo að
ísvatn renni mér í hektólítra-
tali „milli skinns og hörunds“,
því að einu sinni, þegar eg var
lítill, sá eg svo ægilega ljótan
karl í grímubúningi, að eg
gleymi því aldrei.
Þess vegna hefi eg aldrei far-
ið á grímuball.
En nú ákvað eg að láta til
skarar skríða. Loksins kom
karlmennskan upp í mér.
J *
Kartöflupoki
eða tuuglhúi.
En það var ekki aldeilis nóg,
að vilja fara, því hvar átti eg
að fá grímubúning? Mér datt
svo sem ýmislegt í hug, eins og
t. d. að skera gat á poka, steypa
honum yfir mig, og þykjast
vera kartöflupoki. Fá lánaðan
kafarabúning og þykjast vera
tunglfari o. s. frv. Þegar eg fór
að ræða um þetta við félaga
mína, datt einu gáfnaljósinu
allt í einu gott ráð í hug: Því
ekki að leigja bara grímubún-
ing?
Þjóðráð. En hvar?
Og það vissi hann líka: „Hjá
henni Kristínu Guðlaugsdóttur,
Miklubraut 44.“
— Og' eg þangað, eins og skot.
Furðulegasta
fatasamkvæmi.
Hjá Kristínu var að finna
furðulegatsa fatasamkvæmi,
sem eg hafði augum litið. Þar
jhéngu allskonar persónur á
'herðatrjám, frá öllum heimsins
hornum, í öllum mögulegum
jbúningum. Þar voru virðulegir,
skikkjuklæddir prófessorar,
skarlatsrauðir sjóræningjar og'
mjallhvítir maharajar, og hin-
um megin í herberginu hékk
kvenþjóðin í öllum regnbogans
litum, sumar síðklæddar, en
aðrar aðeins í örstuttum lenda-
skjólum, — og á einstaka stað
héngu kviknakin herðatré ....
nýju fötin keisaraynjunnar.
Nú hófst skemmtileg stund,
þegar eg brá mér í allra kvik-
inda líki. Frúin sjálf var aldrei
ánægð. „Nei,“ sagði hún, „þetta
fer þér ekki vel.“ Lolis sá eg
fangabúning úti í horni, og
smokraði mér í hann. Þá lifnaði
yfir frúnni. „Já, þessi fer þér
ágætlega,“ sagði hún dálítið
meinfýsin. „Hann virðist eiga
svo vel við persónuleikann."
Jæja, þá veit maður það. Og
auðvitað lét eg hennar frábæra
smekk ráða, enda þurfti eg ekki
að sjá eftir því síðar .... en
eg kem að því seinna.
Föt með
lífi og fjöri.
Þegar eg kom inn í Breið-
firðingabúð — en þar var geim-
ið — var þar saman komið
svipað úrval fata, en þó með
þeim stóra mismun, að þau
voru búin að öðlast líf og fjör,
sentust og sveifluðust um salinn
í öllum regnbogans litum, og
fæturnir, sem sáust mismun-
andi mikið undan pilsföldunum,
snérust í hringi og hlupu um
allar trissur. Fætur voru eig-
inlega það eina, sem sást af
líkömunum innan í fötunum, en
sumir þeirra sáust líka prýðis-
vel, og það jafnvel svo, að ekki
var við meiri fótum að búast
í þeim fötum.
Jú — og svo voru augun, sem
gægðust út um grímugötin. Það
er víst bezt að viðurkenna það
strax, að eg hafði engan áhug'a
fyrir karlmannaaugum, en því
meiri var ánægjan að líta
smávegis á hin. Þarna mátti
sannarlega segja að sjá mætti
spegil sálarinnar. Eg vona samt,
að enginn hafi getað lesið mínar
hugsanir gegnum grímugötin
hjá mér.
Úlfstennur
og grá hár.
Hvað um það, eg skemmti
mér konunglega, og greinilegt
Og á eftir létu menn nvj-nda sig með blómarósum t.i! að sanna,
livar beir höfðu verið. (Ljósm. Studio).
BRIDGEÞÁTTHll
♦ , #■
4 viscs &
Tvímenning'skeppni meistara-
flokks Bridgefélags Reykjavík-
ur lauk sl. sunnudag.og sigruðu
var, að ekki var eg einn um,me® yfirburðum þeii’ Jóhann
það. Eg naut þess auðvitað að Jónsson og Stefán Guðjohnsen.
enginn sá úlfstennurnar á bak
við grímuna, né gráu hárin und-
ir húfunni. Þess vegna gekk
þetta allt prýðisvel — og ekki | prýðisárangur hjá honum. Röð
minnkaði gamanið, þegar farið °S sbg þeirra næstu og jafn-
Hlutu þeir 1248 stig. Þetta er
annað árið í röð, sem Jóhann
vinnur þessa keppni og er það
var að úthluta verðlaunum fyr-
ir búningana. Verðlaun fyrir
framt þeirra, sem skipa núver-
andi meistaraflokk var eftirfar-
fallegasta búninginn hlaut auð- andi:
auðvitað falleg og fáklædd
stúlka, því að hvaða búningur
er fallegri en Evuklæði?
Verðlaun fyrir frumlegasta
búninginn ....
Verðlaun fyrir frum ....
Nú, auðvitað fékk eg þau!
„Fangi frá Kvíabryggju
No. 0001.“
Var það hcillandi
persónuleikinn?
Það er bezt að segja það eins
og' það er, að eg man ekki
hvort þessi verðlaun voru veitt
áður — eða eftir — að grím-
urnar féllu. Eg hefi verið að
telja mér trú um það undan-
farna daga, að það hafi verið
eftir að gríman var tekin ofan,
og að minn heillandi persónu-
leiki hafi fyrst og fremst ruglað
dómendur í ríminu. En þegar
eg hugsa mig betur um, og lít
á sjálfan mig í spegli, verð eg
víst að viðurkenna, að svo hafi
ekki verið.
Nei, griman var ennþá fyrir
snjáldrinu á mér — enda hlaut
svo að vera.
Beztu verðlaunin voru auð-
vitað þau, að ljósmyndarinn
heimtaði að stúlkan (þessi fá-
klædda) settist á hné mér, á
meðan hann tók mynd af okkur,
og það var ekki alveg laust við,
að mér dytti í hug- — svona
aðeins brot úr eilífðinni —• að
eg hafi svo sem alveg verið til
með að vinna mér fyrir alvöru-
I fangabúningi, bara ef eg hefði
I fengið „sjens“ ....
2. Símon Simonarson — Þor-
geir Sigurðsson 1173 stig.
12. Guðjón Tómasson — Ró-
bert Sigmundsson 1087 stig.
13. Eggert Benónýsson —
Vilhjálmur Sigurðsson 1077 st.
14. Jakob Bjarnason — Jón
Björnsson 1061 stig.
15. Elís Kristjánsson — Guð
jón Kristjánsson 1059 stig.
16. Ásta Flygenring — Rósa
Þorsteinsdóttir 1047 stig.
Beztu skorina í síðustu um-
ferð fengu Laufey og Margrét,
eða 258 stig, sem er ágæt skpr,
sérstaklega þegar tekið er til-
lit til, hvað A-riðillinn var
3. Arni M. Jónsson —Bene- sterkur í síðustu umferð. Þessar
dikt Jóhannsson 1149 stig. | konur skipa sæti í kvenna-
4. Kristinn Bergþórsson — landsliði okkar og er ánægju-
Lárus Karlsson 1147 stig. legt að sjá, að það virðist vera
5. Gunnar Pálsson — Sigur- eitthvert lífsmark með því, þar
hjörtur Pétursson 1145 stig. , eð árangur þess að undanförnu
6. Ásbjörn Jónsson — Örn hefir ekki verið til útflutnings.
Guðmundsson 1109 stig. | í sveitakeppni meistaraflokks
7. Einar Þorfinnsson — Gunr.- Tafl- og Bridgeklúbbsins er
ar Guðmundsson 1099 stig'. | sveit Gísla Hafliðasonar efst
8. Ásmundur Pálsson — með 14 stig og eru mikil lík-
| indi til, að hún sigri keppnina,
en aðeins er eftir að spila eina
umferð. Hér er eitt spil frá
Hjalti Elíasson 1098 stig'.
9. Júlíus Guðmundsson
Þórir Sigurðsson 1094 stig.
10. Agnar Jörgensson — Árni keppninni, sem kom fyrir í leik
Þorvaldsson 1092 stig.
11. Laufey Þogeirsdóttir
þeirra Svavars og Hákons. —
Staðan var allir í hættu og vest-
Margrét Jpnsdóttir 1089 stig. ■ ur gaf.
í nærbuxum
um allan sal.
Jæja, skapið
N
A
V
•T.
G-4
D-G-6-3
Á-K-8-5-4
Á-3
V
A
V
♦
A
9-6-5-3-2
9-7-5-4
D-10
6-4
K-D-7
ekkert
G-9-6-3-2
K-9-7-5-2
S
A
V
♦
A
A-10-8
Á-K-10-8-2
7
D-G-10-8
vestur trompaði
hann yfir og
Hér eru nokkrir þátttakenda á grimuballinu, meðan enn var
dansað með grímur. j
sem urðu lokasögnin. Útspilið
var lauf, sem Brandur drap
með ás ög spilaði meiru. Austur
var alveg' fór inn á kónginn og gætti sín
skínandi hjá öllum, og það var ekki að spila tígli, heldur spil-
fýrir mestu. Meir að segja aði spaðakóng. Brandur tók á
Framh. á 9. síðu. lúsinn og prófaði laufadrottn-
Vestur sagði pass, norður 1 'ingu. Þegar
tígul, suður 2 hjörtu. norður 3 ,hana, stakk
hjörtu, suður 4 lauf (Culb.), Itropaði í botn og aumingja aust-
norður 4 grönd, suður 6 hjörtu, !ur varð að gefast upp. Á hinu
borðinu voru einnig spiluð 6
hjörtu, en.norður átti sögnina.
Út kom spaðakóngur og sagn-
hafi varð tvo niður, en eins og
sést getur hann aldrei unnið
spilið eftir spaðaútspil, þó hann
géti síoppiö með einn hiður.